روزنامه اصلاح‌طلب آفتاب‌یزد روز دوشنبه طی یادداشتی به قلم سردبیرش نوشت: رییس جمهور حسن روحانی اخیرا در ادبیات خود در نطق ها تغییری ایجاد نموده است.رسیدن به صحت و سقم این ادعا ساده است.کافیست به دو نطق آخر رییس دولت رجوع شود.او چه دیروز و چه دو روز پیش به گونه ای سخن گفت که نشان می‌داد وارد فاز انتخاباتی شده است.نشان به آن نشان که معاون پارلمانی رییس جمهور نیز اذعان کرد رییس جمهور اخیرا به این جمع بندی رسیده است که کاندیدا شود.
حالا که عزم حسن روحانی جزم شده است یک نکته را نباید از ذهن دور نگه داشت که اکنون حسن روحانی در زنگ انشاء نیز نیست و زنگ حساب آغاز شده است.ملزومات فضای جدید روشن و بَین است.یعنی دیگر رییس جمهور نمی‌تواند بگوید «چه تحویل گرفته» بلکه باید بگوید «چه کرده است».احمدی نژاد اگر هم زمین سوخته تحویل داده - که داده- اما باید دید دولت تدبیرو امید چه گلی به سر مملکت زده است.
رئیس جمهور روز گذشته در نطق خود اتفاقا نیم نگاهی نیز به این گزاره داشت. وی با بیان اینکه اگر برگردم به ابتدای سال 91 و 92 بعضی‌ها ناراحت می‌شوند، گفت:« چراکه آمار و ارقام خیلی مشعشع و درخشان است! اگر از آن زمان بگویی، به ما می‌گویند چرا به قبل از این دولت رفته‌اید و چه‌کار دارید به قبل از این دولت؟ آن وقتی که آن دولت بود و می‌خواستیم انتقاد کنیم، می‌گفتند انتقاد نکنید؛ چراکه دولت تضعیف می‌شود. گفتیم چشم، امروز که آن دولت رفته و می‌خواهیم انتقاد کنیم می‌گویند آنکه رفته آن را رها کنید، پس ما به آن زمان برنمی‌گردیم.»
حسن روحانی پر بیراه نمی‌گوید.در زمان صدارت احمدی نژاد هر نقدی برابر بود با زیر سوال بردن یک پدیده مقدس و کسی جرات و اجازه بیان نقاط ضعف را نداشت.این موضوع تا 6سال استمرار داشت و در دو سال پایانی این دولت بود که کمی‌فضا باز شد و ناقدان توانستند کمی‌زبان بگشایند.اما در این باره دو نکته مطرح است؛
یک: رییس جمهور معتقد است همچنان باید از خرابی های دولت قبل گفت و با مرور سال های 91 و 92 اذعان نمود که دولت وی چه تحویل گرفته است.قطعا این گفته حسن روحانی عطف به رقبای احمدی نژادی در انتخابات 96 است. برآوردها نشان می‌دهد که رییس جمهور در کارزار انتخاباتی حداقل دو رقیب اصولگرای منتسب به احمدی نژاد خواهد داشت و از سوی دیگر شاکله مخالفان او کسانی هستند که حداقل 6 سال دربست از احمدی نژاد حمایت کرده اند.اما با تمام این تفاسیر نقد دولت گذشته و افشاگری قصورات آن دولت، برای مردم دیگر «حرف حساب» تلقی نمی‌گردد. رئیس جمهور اگر معتقد است که تمام آنچه باید گفته می‌شده، نشده اکنون دیگر زمان چنین اظهاراتی نیست و زمان آن گذشته است.در واقع این نقد به دولت وارد است که چرا در زمان مناسب افشاگری ننموده و واقعیات را نگفته است. در همان زمانی که روحانی دولت را تحویل گرفت بارها به او و نزدیکان وی نهیب زده شد که دقیقا افشا نمایند که چه تحویل گرفته اند اما متاسفانه جریانی در دولت ترجیح می‌داد برای آنکه دل برخی از اصولگرایان را نشکند مصلحت اندیشی پیشه نماید. جناب شیخ دیپلمات!کمی‌برای افشاگری دیر است.
دو: اکنون در عصر انفجار اطلاعات هستیم.
فلذا مردم به نیکی می‌دانند در 8 سال دولت نامحمود چه گذشته است. درحال حاضر به هرطرف نگاه می‌کنید می‌توانید به سادگی آخرین اخبارروز را دریافت نمایید. مگر مردم مثل قبل منتظر اخبار ممیزی و پاستوریزه تلویزیون و رادیوی رسمی‌می‌مانند؟ طبق آمار بیش از 20 میلیون ایرانی عضو شبکه اجتماعی تلگرام هستند و طبق گفته های وزیر ارشاد سابق، درصد زیادی از مردم ماهواره نگاه می‌کنند.بنابراین خیلی بعید است اکنون مردم ندانند بلایی که نازل شده بود چه وسعت و حجمی‌داشته است.در چنین شرایطی و آن هم پس از گذشت 4 سال بجا نیست برویم سراغ اطلاع رسانی در مورد 8 سال گذشته.
آنچه بایستی مردم می‌دانستند اکنون می‌دانند.
به نظر نمی‌رسد با توجه به وفور رسانه های مختلف ،در این راستا حرف جدیدی باقی مانده باشد.
اما پرسش پایانی چنین است:در این اتمسفر دولت چه باید بکند؟نگارنده تصور می‌کند تکیه دولت بردستاوردهایش و اطلاع رسانی دقیق و ملموس ، ضمن قیاس آن با شرایط گذشته راه حل است.به عبارت ساده به جای آنکه پاستورنشینان بگویند چه تحویل گرفته اند توضیح دهند چه کرده اند درحالیکه چه بوده است.فی المثل اعلام کنند در دولت قبل به دلیل تحریم‌های ناعادلانه کشوراز سوی سازمان ملل و فشار آمریکایی‌هابر طرف‌های خارجی کشتیرانی‌ها مبنی بر عدم کار با کشتی های با پرچم ایران، نمی‌توانستیم پرچم ایرانی بر روی تمام کشتی‌های خود داشته باشیم. اما اکنون چنین نیست و شرایط متفاوت شده است چراکه برجام توانسته تحریم های هسته ای را کان لم یکن کند. در چنین شرایطی مردم به این نتیجه خواهند رسید که اگرچه با حضور حسن روحانی شرایط ایده آل نشده است اما حداقل اولا از قبل بدتر نشده و ثانیا در برخی حوزه هاپیشرفت هم داشته ایم.
ضمن اینکه ساختن سخت است و خراب کردن ساده.ساخت ساختمانی همچون پلاسکو 3 سال زمان خواهد برد اما این ساختمان در طول 3 ساعت خراب و ویران شد.والسلام.
