محمد هاشمی برادر کوچکتر آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی در آخرین روز از زمان ثبت‌نام کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، در ستاد انتخابات کشور حضور یافت و داوطلب ریاست‌جمهوری شد.
محمد هاشمی عضو سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس پیشین سازمان صدا و سیما و از اعضای شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی ایران است و در تأسیس حزب کارگزاران سازندگی به عنوان عضو مؤسس شرکت کرد. وی عضو سابق شورای مرکزی و کمیته سیاسی حزب کارگزاران سازندگی است. او حدوداً دو سال پیش در اعتراض به برخی روندها در حزب کارگزاران از شورای مرکزی این حزب استعفا داد و مطالبی علیه رویکردهای این حزب در رسانه‌ها مطرح کرد.
هاشمی امروز پس از ثبت‌نام در جمع خبرنگاران گفته: "ضرورت‌هایی بود که داوطلب شوم از جمله توصیه مرحوم هاشمی". وی همچنین تاکید کرده است: درباره کنار کشیدن به نفع روحانی زود است حرفی بزنم. معلوم نیست رقابت چگونه باشد. شرایط فراهم باشد تا آخر انتخابات می‌مانم و رقابت می‌کنم".
اینکه محمد هاشمی امروز داوطلب انتخابات ریاست جمهوری شد و ثبت نام خود را نتیجه "تصمیم جمعی خانواده هاشمی" دانست، از چند منظر می‌تواند واجد اهمیت است.
در یک گمانه‌زنی حصری، می‌توان برای دواطلب شدن محمد هاشمی دو فرضیه را پیش رو قرار داد؛ نخست آنکه او به عنوان یک کاندیدای پوششی برای حجت‌الاسلام روحانی وارد کارزار شده است و یا آنکه او کاندیدای پوششی نیست و واقعاً بنا دارد با روحانی و ایضاً سایر کاندیداها تا آخر رقابت کند.
در میان گروه‌ها و احزاب موتلف با حسن روحانی، خود وی به همراه حزب کارگزاران سازندگی از جمله منتقدان حضور یک کاندیدای پوششی بودند و این تاکتیک غالباً از سوی اصلاح‌طلبان به روحانی دیکته می‌شد؛ بنابراین اگر محمد هاشمی که اعلام کرده حضورش با تصمیم جمعی خانواده آیت‌الله هاشمی-که از موثران حزب کارگزاران سازندگی نیز هستند- صورت گرفته باشد، بدین معناست که حالا این حزب و حلقه بسیار نزدیک به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نیز همچون اصلاح‌طلبان نسبت به پیروزی حسن روحانی در انتخابات پیش‌رو تا حد قابل توجهی مردد شده‌اند. احتمالاً مراجعه به آرای منفی بالای حجت‌الاسلام روحانی در نظرسنجی‌های قابل اتکا که همچنان نیز گفته می‌شود رو به رشد است، یکی از عوامل چنین تصمیم‌گیری می‌تواند محسوب شود.
در حالت دوم، یعنی در صورتی که محمد هاشمی کاندیدای پوششی نباشد و واقعاً قصد رقابت با روحانی کرده باشد نیز مسئله از این نظر حادتر می‌شود. این بدان معناست که سطح تردید جناح سیاسی موتلف با حجت‌الاسلام روحانی نسبت به رای‌آوری او بیش از آنچه تصور می‌شد بالا رفته است.
