لقب رودی فولر ایران را داشت.هافبک چپی که کاپیتان مردان بزرگی در استقلال بود و خیلی از بزرگان این روزهای فوتبال پشت سر او وارد زمین می‌شدند.«رضا احدی»

البته شاید فوتبالیست‌های امروزی فقط یاد گرفته باشند در زمان بیماری یاد قدیمی‌ها بیفتند اما این روزها هیچکس سراغی از رضا احدی و احدی‌ها نمی‌گیرد. مردی که تکنیک نابش زبانزد بود و آن روزهایی که هیچکس حتی فراتر از فوتبال آسیا را در تصوراتش نمی‌دید پیراهن بوخوم آلمان را به تن کرد.مردی که حتی در زمان آغاز مربیگری‌اش جوانانی را تحویل این فوتبال داد که همه آنها این‌روزها از آموختن تجارب امثال احدی‌ها میلیارد، میلیارد پول به حساب‌های خود واریز می‌کنند.

احدی هر چند بعد از حضور در تیم های پایه استقلال ستاره‌های زیادی را تحویل این فوتبال داد اما بعد‌ها در قالب سرمربی چندان موفق عمل نکرد و شاید چون زیاد اهل سر و صدا نبود نتوانست خودی نشان دهد و یا سری در میان سر‌ها در آورد.کاری که این روزها خیلی‌ها انجام می‌دهند و با کمتر از یک سال بازی در تیم‌های بزرگی مثل استقلال و پرسپولیس در کادر فنی این تیم‌ها برای خود جا پیدا می‌کنند.

رودی فولر دهه 60 فوتبال ایران با آن چهره و موهای فرفری حالا در حالی روی تخت بیمارستان افتاده که با گذشت یک هفته از بستری شدن وی ستاره‌های کاغذی نه سری به او زدند و نه احوالی از وی پرسیدند. به این دلخوشیم که فوتبالیست‌های وابسته به پول امروز و مدیران به میز چسبیده فرهنگ «پهلوان زنده را عشق است» را فراموش کنند و به یاد امثال احدی‌ها که تعدادشان کم هم نیست بیفتند.