به گزارش افکارنیوز به نقل از خبرنگار واحد مرکزی خبر؛ حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی در این مراسم با تسلیت سالروز رحلت حضرت امام (ره) و تبریک به مناسبت ۱۳ رجب سالروز میلاد مسعود حضرت علی (ع) امام اول شیعیان، با اشاره به اینکه استضعاف فقط یک واژه اقتصادی نیست اظهار داشت: ممکن است استضعاف فرهنگی باشد و مستضعفان فرهنگی کسانی هستند که در حوزه فرهنگی دستشان از آنچه باید برسد کوتاه است.

وی اضافه کرد: ممکن است در جامعه مستضعفان تربیتی و سیاسی وجود داشته باشند اما در فرهنگ امیر المومنین(ع) و امام(ره) حاکمیت از آن صالحان است زیرا وظیفه دارند استضعاف را در جامعه ریشه کن کنند.

حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی گفت: اگر در جامعه اسلامی استضعاف دیده می‌شود آن جامعه باید با پیش بردن خود، مشکلات را حل کند و جامعه و تک تک انسان‌ها موظفند همراه مستصعف باشند و دست او را بگیرند.

تولیت آستان مقدس حضرت امام خمینی(ره) در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: حضرت ابراهیم(ع) بنا به نص قرآن دعایی دارند که می فرماید خداوندا به من حکم عطا کن و مرا از صالحان قرار بده و برای من لسان صدقی در میان آیندگان قرار بده.
وی به تعبیر مفسران مختلف به لسان صدق در این دعا اشاره کرد و گفت: حضرت علی(ع) یکی از مصادیق بزرگ این آیه و دعای الهی است و امام راحلمان مصداق دیگری از این آیه و دعا در دوران معاصر است.

حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی ادامه داد: امروز ۱۴ خرداد سالروز ارتحال امام عظیم الشأنمان است امام(ره) امروز در بین ما نیست اما بی شک دعای حضرت ابراهیم(ع) که گویا برای کسانی است که در این مسند قرار می گیرند از مصادیق بارزش امام بزرگوار ماست.

وی اضافه کرد: خداوند او را به صالحان ملحق و به او حکم، حکومت و حکمت عطا کرد و نام او را در میان آیندگان باقی گذاشت و رواج داد.

حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی با بیان اینکه این فراز از دعای ابراهیم(ع) درس بسیار بزرگ دیگری هم دارد گفت: در دعای حضرت ابراهیم(ع) دو صفت همراه و همدوش به کار برده شده است یکی اینکه حکم عطا شود و دیگر اینکه به صالحان ملحق شود.

وی افزود: در درس سیاسی امام خمینی(ره) این به طور مفصل دیده می شود که چطور ایشان خط بطلانی بر اندیشه های ماتریالیستی مختلفی که در آن روزگار مطرح بود کشیدند.

فرزند یادگار امام (ره) در بخش دیگری از سخنان خود گفت: در روزگار پیش از انقلاب آنچه در دنیا نبود دین خواهی به معنای حضور دین در عرصه اجتماع و حکومت بود اما وقتی نگاه می کنیم می بینیم که اندیشه متعالی امام (ره) چه سان در همان دوره درخشید و این نیست مگر از تقارن دو صفت با هم و آن هم اینکه صالحان بر مسند حکومت قرار گیرند.