به گزارش افکارنیوز، تهران امروز نوشت: مدتي پيش خبر فعاليت يك سايت همسريابي مشكوك در فضاي اينترنت پخش شد و باعث شد تا اين موضوع قديمي يك بار ديگر سر زبانها بيفتد. اين سايت كه البته با شعار ترويج ازدواج موقت راه اندازي شده بود، عملكردي عجيب داشت؛ آنقدر كه مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي بلافاصله موضوع مجوز داشتن اين سايت را تكذيب كردند. اما همين موضوع بهانه خوبي است تا به اين مسئله بپردازيم كه آيا ميتوان در ميان وبسايتهاي اينترنتي به دنبال همسر گشت؟

چند سالی است که موضوع بالا رفتن سن ازدواج در تمام محافل مرتبط با جوانان به گوش می رسد و به نظر می‌رسد برای حل این معضل خیلی ها آستین بالا زده و مراکزی را تاسیس کرده اند تا شاید بتوانند قدم مثبتی در این راه بردارند و جوانان را به سمت ازدواج سوق دهند. اما شیوه هایی که برای تشویق جوانان به ازدواج در پیش گرفته شده متفاوت است. بنگاه های همسریابی اینترنتی این روزها سر‌و‌کله‌شان در صفحات وب بیشتر از گذشته پیدا می شود. «ازدواج آگاهانه ‌حق ‌شماست»، «در کمتر از یک هفته مناسب‌ترین همسر دنیا را به شما معرفی خواهیم کرد»، ‌ «روش‌های نوین در ازدواج» و ‌ «شیوه علمی در ازدواج هدفمند» و «حضور تمام وقت کارشناسان مجرب در موسسه» از شعارهایی است که مراکز همسر یابی اینترنتی برای جذب مخاطب استفاده می کنند تا هم بتوانند آمار بازدید کنندگان از سایت را بالاتر ببرند و هم با حق عضویتی که دریافت می کنند حساب های بانکی خود را بیش از گذشته پر و پیمان کنند. حق عضویت در سایت های همسر یابی از ۵۰ هزار ریال شروع و تا ۸۰۰ هزار ریال عضویت برای دو ماه متفاوت است. البته اگر در این مدت همسر مناسب خود را در این سایت ها پیدا نکردید برای حق شارژ مجدد عضویت باید معادل مبلغ اولیه را پرداخت کنید.

بر اساس اساسنامه بیشتر این مراکز، در صورتی که موفق به ازدواج با فرد مورد علاقه خود شدید نیز باید برای گذر از مراحل مختلف مثل صحبت‌های اولیه دو‌طرف و مشاوره با کارشناسان(البته اگر کارشناسی باشد) ‌ باید مبالغی از ۵۰۰ هزار تا ۹۵۰ هزار ریال را پرداخت کنید.

این موسسات معمولا روش های کاری شبیه به هم دارند، تهیه بانک اطلاعاتی که بر اساس عکس داوطلبان تنظیم شده و ترتیب دادن ملاقات بین داوطلبان و البته «همسان گزینی» از شعارهایی است که این مراکز به هیچ عنوان از آن کوتاه نمی آیند، چرا که به گفته آنها این روش بسیار پر‌مشتری است و طی سال‌های گذشته جواب خود را پس داده؛ چرا که داوطلبانی که به این مراکز مراجعه می کنند در مرحله نخست اصرار بر «هم کفو بودن» دو طرف و انتخاب همسری «همسان» دارند.

گفته می شود هیچ کدام از این سایت‌های همسر یابی مجوز ندارند اما کافی است نگاهی به صفحات نیازمندی اینترنتی مراجعه کنید. آن گاه با انبوهی از آگهی ها و آدرس های وبی مواجه می شوید که خبر از فعالیت آنها در زمینه همسریابی می دهد. این درحالی است که تعدادی از این سایتها از ثبت شدن سایت خود در ستاد ساماندهی پایگاه های اینترنتی خبر می دهند، موضوعی که به گفته محمد صادق افراسیابی، مسئول ستاد ساماندهی پایگاه های اینترنتی و خبرگزاری های غیر دولتی کذب است. به گفته او، ثبت سایت های همسر یابی در این ستاد ممنوع است و تنها پایگاه‌هایی می‌توانند مجوز فعالیت دریافت کنند که فعالیت آنها از نظر وزارت ورزش و جوانان بلامانع تشخیص داده شود.

اما کامبیز نوروزی، وکیل دادگستری، با اشاره به اصل کلی آزادی، این‌گونه فعالیت‌ها را شامل منع قانونی نمی‌داند و می‌گوید: «با توجه به اصل کلی آزادی، اصل بر جواز است؛ مگر این‌که خلافش ثابت شود.




آیت الله مکارم شیرازی در پاسخ به استفتائی نظر خود را پیرامون همسریابی اینترنتی بیان کردند:
تا آنجا که اطلاع داریم تاکنون افراد یا گروه های متعددی اقدام به این کار کرده‌اند، بعضی موفق بوده‌اند و بعضی با مشکلات مواجه شده‌اند. ولی به هر حال اگر این کار زیر نظر افراد مطمئن و با رعایت تمام شئونات اسلامی و اخذ مجوز از مقامات ذی صلاح صورت گیرد، کار خوبی است و ممکن است جلوی بسیاری از مشکلات ازدواج‌ها را بگیرد، اما با توجه به ظرافت و حساسیت های مسئله، نیاز به برنامه ریزی دقیق دارد‌

ادامه از صفحه اول: در قانون ما هیچ اشاره‌ای درباره غیر‌قانونی‌بودن فعالیت این وب‌سایت‌ها ‌یا حتی بنگاه‌های همسریابی وجود ندارد. بنابراین هیچ دلیلی برای غیرقانونی‌بودن فعالیت آنها نداریم.» وی در باره مناسب بودن این سایت‌ها برای همسر یابی جوانان می‌گوید: «جامعه امروز ما درگیر مجموعه‌ای از مشکلات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است که در مسائل جوانان بازتاب پیدا می‌کند. نگاهی که در ایران نسبت به مسائل جوانان وجود دارد، نگاه ریشه‌ای و درستی نیست و آن را از مسائل جامعه منفک می‌بینند. پس ‌پیداکردن ریشه این مسائل لازم به نظر می‌رسد. باید ببینیم چه بر سر جوانان آمده که در وب‌سایت‌ها و در یک جامعه مجازی به دنبال شریک زندگی‌شان می‌گردند.»



ازدواج سنتی زیباترین نوع ازدواج است

دکتر سیما فردوسی پور، روانشناس با اشاره به این نکته که راه اندازی مراکز همسریابی باید تخصصی باشد، به تهران امروز می گوید: ‌ «در صورتی که در این مراکز از کارشناسان و متخصصان امر ازدواج استفاده نشود، مراجعه افراد سود جو و فرصت طلب به این مراکز و انجام رفتارهای نا‌به‌جا می‌تواند پیامدهای ناگواری را برای خانواده، جامعه و جوانان به همراه داشته باشد.»

وی رسیدن به بلوغ دینی، فکری، اجتماعی و فرهنگی را لازمه یک ازدواج مناسب و آگاهانه عنوان کرده و می گوید: «‌ انجام مدیریت مناسب در زندگی خانوادگی از طرف زن و مرد و قبول مسئولیت‌های زندگی از طرف آنها یکی از علائم بلوغ برای ازدواج است.» به عقیده وی: «زیباترین نوع ازدواج ازدواج‌های سنتی است اما در سال‌های اخیر ازدواج‌های غیر سنتی در جامعه رواج پیدا کرده و گاهی فرزندان بدون کسب اجازه از والدین اقدام به تشکیل خانواده می‌کنند که مطمئنا این ازدواج‌ها خیلی زود به جدایی منجر می‌شود.»

حضور خانواده در تمامی مراحل از ثبت درخواست تا احتمال ازدواج بین دو جوان از دیگر نکاتی است که فردوسی پور به آن اشاره کرده و می‌گوید:

‌ «حضور خانواده در تمام مراحل حضور تا ازدواج در مراکز همسریابی باعثمی شود تا مشکلاتی که ممکن است در این مراکز و در اثر آشنایی دو جوان به وجود بیاید، کمتر شود اما در صورتی که خانواده ها اطلاعی از حضور جوانانشان در این مراکز نداشته باشند مشکلات متعددی برای خانم‌ها و دخترانی که به این مراکز مراجعه می‌کنند به وجود می‌آید.»

حضور مشاوران و روانشناسان موضوع دیگری ‌است که فردوسی پور به آن اشاره کرده و می‌گوید: ‌ «در این مراکز باید مشاوران و روانشناسان وجود داشته باشند که از لحاظ علمی موضوع را بررسی کنند و ببینند دو نفری که قرار است با هم ازدواج کنند صلاحیت ازدواج با هم را دارند یا نه؟»

سایت های همسریابی، مروجان ازدواج موقت

دکتر غلامرضا استیفا، آسیب‌شناس اجتماعی نیز ضمن مخالفت با ایجاد مراکز همسر یابی به تهران امروز می‌گوید: «این مراکز می‌توانند برای خانم‌های مطلقه و بیوه که در سنین میانسالی هستند و یا مردان میانسال که دنبال شخص مناسبی برای ازدواج می‌گردند مناسب باشند. اما برای پسران و دختران جوان محل مناسبی برای پیدا کردن همسر نیست.»

وی تاکید می کند: «‌همسرگزینی از طریق مراکز همسریابی هیچ‌گاه مورد تایید خانواده‌های ایرانی نیست و خانواده‌ها در برابر این مراکز موضع‌گیری می‌کنند. مطمئنا استفاده از این مراکز برای جوانان مجرد صورت خوشی ندارد. همسرگزینی از طریق مراکز همسر یابی بر خلاف سنت‌های خانواده ایرانی است و مراکز همسر یابی نیز هیچ‌گاه در این زمینه موفق عمل نکرده‌اند.»

استیفا سایت‌های همسریابی را از مهم‌ترین مروجان ازدواج موقت عنوان می‌کند و می‌گوید: «ازدواج در دین اسلام پدیده پسندیده‌ای است و بار‌ها در متون اسلامی از این مسئله به عنوان اقدامی نیک و انسان‌ساز یاد شده است. اما با این حال با توجه به خلأهای اجتماعی موجود در جامعه، بحث‌های متناقضی در رابطه با ازدواج موقت عنوان شده و سایت‌های همسریابی به یکی از بزرگ‌ترین مروجان ازدواج موقت تبدیل شده‌اند و اکثر آنها با اشاعه تصویری اسلامی از این مسئله به شکل نامتعارفی جوانان را به یکدیگر برای این اقدام معرفی می‌کنند.»

به گفته استیفا، فقط یک تا دو درصد موسسات همسر یابی مجوز قانونی دارند و تحت نظارت سازمان‌های مختلف فعالیت می‌کنند، اما هیچ کنترل و نظارتی از سوی سازمان‌ها و نهادهای مرتبط در مورد صلاحیت علمی و تخصصی افرادی که به عنوان مجری در اینگونه موسسات فعال هستند، وجود ندارد و با در اختیار داشتن یک یا دو اتاق، تشکیلاتی شبه اداری به راه انداخته‌اند و اطلاعات داوطلبان را در اختیار مراجعه کنندگان قرار می‌دهند.» به عقیده استیفا «چون دوستی‌ها و آشنایی‌های اینترنتی تعهدی میان افراد به وجود نمی‌آورد، می‌تواند خیلی زود به جدایی منجر شود. همچنین شناختی که از این طریق شکل می‌گیرد چندان کامل نیست چون ازدواج باید با آگاهی و درک عمیق صورت بگیرد.»

به گفته وی، تحقیقات نشان می‌دهد ازدواج‌های اینترنتی اگر هم اتفاق بیفتند از روی عقل و منطق نیستند و متاسفانه سوءاستفاده در این سایت‌ها بسیار زیاد است و معمولا بیش از ۹۰ درصد رابطه‌هایی که به شکلی در این سایت‌ها ایجاد می‌شود با اهداف جنسی است و اخلاق در بسیاری از موارد در این سایت‌ها زیر پا گذاشته می‌شود.



استقبال اتباع افغانی از مراکز همسر یابی

اما مراکز همسر یابی فقط به داوطلبان ایرانی خدمات ارائه نمی کنند. ظاهرا استقبال اتباع بیگانه از این مراکز برای ازدواج با دختران ایرانی بسیار گسترده است. چندی پیش خبری در سایت های خبری منتشر شد با این مضمون که برخی افاغنه مقیم ایران برای ازدواج با زنان و دختران ایرانی به مراکز همسر یابی در سطح کشور مراجعه می کنند. بر اساس این گزارش این پدیده که بیشتر از سوی افاغنه شیعه و در شهرهای مذهبی قم و مشهد دیده می شود، در کمال پنهان کاری فرد مراجعه کننده و مسئولین موسساتی که با عنوان مراکز خیریه ازدواج های آسان فعالیت می کنند، صورت می گیرد.

افغان های مقیم ایران دو دلیل عمده را برای ازدواج با زنان و دختران ایرانی بر می شمرند، یکی نیاز به تشکیل خانواده و دوم شانس حضور دائم در ایران، ضمن آنکه آنها معتقد هستند زنان ایرانی به دلیل مشترکات فرهنگی و مذهبی بهترین گزینه برای ازدواج هستند.

برخی افاغنه مقیم ایران که دارای استطاعت مالی هستند، حتی برای کسب اقامت در ایران حاضر به ازدواج با زنان بیوه و یا مطلقه ایرانی هستند. آنها می گویند بیشتر این ازدواج ها با خانواده های نیازمند ایرانی در حاشیه شهرها صورت می گیرد و با پرداخت پول بهعنوان شیربها به خانواده عروس با دختران آنها ازدواج می کنیم. اين در حالي است كه زنان ايراني كه با اتباع بيگانه ازدواج كرده اند بعد از طرح آمايش دچار مشكلات فراواني شده اند اما اين مراكز و سايت ها هيچ گونه اطلاع رساني در خصوص تبعات اينگونه ازدواج ها به داوطلبان ارائه نمي كنند.