به گزارش افکارنیوز به نقل ازايسنا، پيش از اين درياچههايي در مجاورت مناطق قطبي تيتان شناسايي شده بود و مدتهاي مديدي تصور ميشد كه به دليل تبخير بالا، اشياء مايع در نزديك مناطق استوايي اين سياره وجود ندارد.
«کیتلین گریفیث» از دانشگاه آریزونا و رهبر ارشد تیم تحقیقاتی، به دلیل عدم ثبات دریاچه‌ها در نواحی گرمسیری این کشف را کاملاً غیرمنتظره خواند.
سفینه فضایی بین‌المللی کاسینی با اندازه‌گیری نور خورشید منعکس شده از سطح و جو تیتان موفق به کشف یک منطقه تاریک در مجاورت محل فرود کاوشگر همراه Huygens شد. این کاوشگر در سال ۲۰۰۵ در ناحیه استوایی تیتان فرود آمد.
به گفته دانشمندان، تحلیل دقیق مشخصه ماده تاریک از وجود یک دریاچه هیدروکربن به مساحت دو هزار و ۴۰۰ کیلومتر مربع حکایت می‌کند. همچنین در مجاورت این دریاچه گرمسیری علائمی از چهار تالاب پست با اندازه و عمق مشابه باتلاق‌های زمین مشاهده شدند.
تیتان در میان اشیا نادر منظومه شمسی با اتمسفر متراکم بوده و دانشمندان همواره به دنبال کشف منشا لایه ضخیم متان و نیتروژن آن بوده‌اند. گاز متان موجود در جو به طور مداوم توسط نور خورشید شکسته شده و بر سطح فرو میریزد. در آن‌جا این ماده به قطب‌ها منتقل شده و برای تشکیل دریاچه متراکم می‌شود.
محققان معتقد نیستند که فرایند مزبور منجر به پیدایش دریاچه‌ها و تالاب‌های گرمسیری می‌شود. به باور آن‌ها، ممکن است یک منشا زیرزمینی متان وجود داشته باشد که به طور دوره‌یی برای تشکیل اشیا هیدروکربن مایع به سطح میریزد.
«دیوید استیونسون» دانشمند علوم سیارات دانشگاه کالیفرنیا مدعی است که در صورت تایید منشا زیرزمینی متان گامی بزرگ در مسیر آگاهی از ماندگاری متان در جو تیتان برداشته خواهد شد.
نتایج این مطالعه در مجله Nature انتشار یافت.
