به گزارش افکارنیوز به نقل از کیهان ، ماه هاست كه جمهوري خواهان و نومحافظه كاران، دولت اوباما را سرزنش و متهم به بي كفايتي در زمينه مهار ايران مي كنند. نيويورك تايمز در واكنش به اين سرزنش ها نوشت: مخالفان از اشاره به اين موضوع غفلت كرده اند كه برنامه هسته اي ايران در دوران رياست جمهوري جرج بوش نيز پيشرفت چشمگيري داشت و در اين دوران فرصت ها براي تحت فشار قرار دادن ايران در شرايطي كه برنامه هسته اي اين كشور هنوز پيشرفت چنداني نكرده بود از دست رفت.

این روزنامه درباره مذاکرات مسکو نوشت: شکست مذاکرات مسکو میان ۱ + ۵ و ایران در زمینه مهار برنامه هسته ای ایران، به رغم ناامیدکننده بودن عجیب نبود. چرا که ایران همواره درصدد حفظ اعتبار و جایگاه خود با وجود فشار تحریم هاست. ایران آرمان هایی برای خود دارد ضمن اینکه مایل است بداند در ازای چیزی که می خواهند بدهد، چه امتیازی دارند که به این کشور بدهند. ترکیب دیپلماسی و تحریم، ایران را وادار به دست کشیدن از برنامه هسته ای خود نکرده است.

نیویورک تایمز با تبیین ناکارآمدی تهدید نظامی علیه ایران نوشت: چنین اقدامی ضمن اینکه نمی تواند ریشه های برنامه هسته ای در ایران را نابود کند، همدلی گسترده ای را در داخل و خارج این کشور موجب می شود و توافق برای تحریم ها و مجازات ها را نیز بر باد می دهد.

در همین حال یک پایگاه خبری آمریکایی موسوم به «راو استوری فوربس» در تحلیلی نوشت: تحلیل گران معتقدند قدرت های جهانی که در حال مذاکره با ایران در مورد برنامه هسته ای این کشور هستند، می باید ریسک های بیشتری را قبول کنند و با ایده های «خلاق» تری با موضوع برخورد کنند تا از بن بست مذاکرات جلوگیری کنند. بعد از سه دور از مذاکرات در سطح بالا، که آخرین آنها در مسکو در هفته گذشته انجام شد، ایران و کشورهای ۱ + ۵ به یافتن راه حلی برای این معضل ده ساله نزدیک تر نشدند.

براساس این گزارش، مارک فیتز پاتریک از موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک گفت «خروج از این بن بست بدون فکری خلاقه عملی نیست و فکر خلاقه هم در ملاقات های رسمی حاصل نمی شود.»
راو استوری فوربس با بیان اینکه هرگونه تند کردن فشارها علیه ایران متقابلا موجب تند شدن رفتار ایران در زمینه درصد بالاتر غنی سازی یا بستن تنگه هرمز می شود، از قول مارک فیتز از متخصصین بنیاد کارنگی نوشت: «کشورهای ۱ + ۵ باید بر اضطراب خود در زمینه دادن امتیازاتی به ایران غلبه کنند. این خودکشی نیست؛ ولی باید تا حدی ریسک ها را پذیرفت. باید دیپلماسی خلاقی همراه با انعطاف بوجود بیاید و در راه اعتمادسازی متقابل تلاش کرد.»