به گزارش افکارنیوز به نقل از فارس، بالاخره آنچه نباید بشود شد و نامه تهدید IOC برای تعلیق کاروان ایران به دست کمیته ملی المپیک رسید و این بار بر خلاف گذشته دیگر مدیران ارشد ورزشی این نامه را تکذیب نکردند و ان را جوسازی رسانه ای نخواندند.
آن روزها که ۵ رئیس فدراسیون به دلایلی که مسئولان ورزش از بیان آن امتناع کردند، برکنار شدند، زنگ خطر تعلیق ابتدا برای فدراسیون قایقرانی و کم‌کم برای دیگر فدراسیون‌ها و در کل کاروان ایران در المپیک لندن به صدا درآمد.
آن روزها که نامه تهدید آمیز فدراسیون جهانی قایقرانی در رشته‌های مختلف در خبرگزاری ها و مطبوعات مطرح شد و مسئولان ورزش این نامه را انکار کرده و اظهار بی‌اطلاعی کردند که چنین نامه‌ای به وزارت ورزش نرسیده است و حتی به این مسئله اشاره کردند که اگر نامه‌ای بوده چرا در اختیار یک خبرگزاری خاص قرار گرفته است، اما واقعیت این بود که خطر تعلیق ما را تهدید می کرد و مسایل کاملا جدی بود.
آن روزها که روسای جهانی نامه‌های مختلف به کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش ارسال می‌کردند و مسئولان ورزش ایران دائم می‌گفتند خطری ما را تهدید نمی‌کند، خطر تعلیق در کمین بود.
سرانجام تعلیق جدی شد و دامنگیر کل کاروان ایران شد. این بار علاوه بر روسای فدراسیون‌های جهانی، کمیته بین‌المللی المپیک وارد عمل شد تا به طور جدی موضوع را پیگیری کند و با ارسال نامه دوم به کمیته ملی المپیک خواستار پاسخی قانع‌کننده از سوی مسئولان ایران شد.
خبرگزاری فارس، با پوشش خبری خود در رشته‌های مختلف از جمله قایقرانی و با مصاحبه‌های گوناگون با روسای فدراسیون‌های جهانی قایقرانی این هشدار را به وزارت ورزش داد که خطر تعلیق در کمین است و آن را جدی بگیرید اما مسئولان به گونه‌ای رفتار کردند که با صحبت‌هایشان جو متشنج شد و با مصاحبه علیه یکدیگر و تخریب مسئولان فدراسیون‌ها که مدت‌های زیادی در عرصه ورزش فعالیت می‌کردند، این تهدید را جدی نگرفتند تا اکنون این نگرانی وجود داشته باشد که آیا پرچم مقدس سه رنگ کشورمان را در المپیک لندن خواهیم دید یا نه؟
آیا شاهد به بار نشستن زحمات ۴ ساله ورزشکاران در لندن خواهیم بود یا نه؟
نکته حائز اهمیت نادیده گرفتن این نامه‌ها در وزارت ورزش و جوانان بود. با انتشار این نامه‌ها در خبرگزاری‌های مختلف و انعکاس آن در مطبوعات سرانجام به این نتیجه رسیدند که بهتر است به جای انکار، پاسخ نامه‌ها را بدهند، اما به نظر می‌رسد پاسخ‌ها قانع‌کننده نبوده و نامه دوم IOC بیانگر این موضوع است که بهتر است وزارت ورزش و جوانان پاسخ درستی به کمیته بین‌المللی المپیک ارسال کند.
مسئولان ورزش چه در وزارت و چه در کمیته ملی المپیک بهتر است در آستانه بزرگ‌ترین رویداد جهانی همدلی و هفمکری بیشتری با هم داشته و دست از تخریب یکدیگر بردارند تا شاید بتوان راه چاره‌ای یافت و بهتر است به جای اینکه رسانه‌ها را عامل استرس ورزشکاران و جو متشنج بدانند نیم‌نگاهی به رفتار و عملکرد خود داشته باشند.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز می‌توانند با ورود به این موضوع به ورزشی‌ها کمک کرده تا راه حل بهتری پیدا شود تا شاید بتوان از تعلیق ایران جلوگیری کرد.
امروز محمد علی آبادی و بهرام افشارزاده به عنوان رئیس و کمیته المپیک به مجلس رفته اند تا با برگزاری جلسه با هیئت رئیسه فراکسیون ورزش و حجت‌الاسلام علی اکبر ابوترابی، نایب رئیس اول داشته باشند، امید است در این جلسه حساس آنها بتوانند راهکار مناسبی برای مشکلات به وجود آمده برای ورزش ایران در آستانه المپیک پیدا کنند و علاقمندان میلیونی ورزش در کشور را از نگرانی رهایی بخشند.
