به گزارش افکارنیوزبه نقل از راهبردنیوز، مرور انتخابات های مختلف در افزون بر ۳ دهه اخیر بیانگر این است که جریان های سیاسی برای پیشی گرفتن از رقبا و بالا بردن ضریب اقبال پیروزی خود همواره سعی داشته اند زودتر از موعد قانونی فعالیتهای انتخاباتی و تبلیغاتی را آغاز کنند. اما در این میان این نهادهای مجری و ناظر بودند که با استفاده از حوزه اختیارات خود سعی کرده اند تا حد ممکن اجازه ندهند فضای کشور پیش از موعد، انتخاباتی شود.

تاکیدات مسئولان عالی نظام بر پرهیز از فعالیتهای زود هنگام انتخابات و باور اغلب کارشناسان بر این مهم خود دلیل محکمی بر این مسئله است که نبایست در این شرایط که کشور نیازمند کار و خدمت است دچار درگیری های سیاسی و انتخاباتی شود.
اطلاعیه شماره یک ستاد انتخابات کشور در ۱۷ شهریور ۱۳۹۱ و اعلام رسمی برگزاری انتخابات یازدهم ریاست جمهوری و میاندوره ای مجلس و چهارمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا در ۲۴ خرداد ۱۳۹۲ که به لحاظ زمانی(۹ ماه مانده به انتخابات) کاملا متفاوت از همه دوره های گذشته است این پرسش را در اذهان ایجاد کرد که چگونه نهاد رسمی مجری انتخابات به جای تحدید و کنترل حاکمیت فضای زودرس انتخاباتی، خود به این مسئله که فی الواقع مضر به فضای کار و خدمت است دامن می زند!چیزی که واکنش جامعه دانشگاهی و رسانه ها را برانگیخته و آشفته ساخته است.

اما پشت پرده صدور اطلاعیه زودهنگام، زودرس و خلاف رویه ستاد انتخابات حکایت از آن دارد که وزارت کشور به خاطر برگزاری انتخابات میاندوره ای مجلس در ۴ حوزه انتخابیه که مطابق قانون انتخابات مجلس، نامزدهای این انتخابات می بایست ۶ ماه قبل از نامزدی از پست های دولتی استعفا بدهند مجبور به انتشار چنین اطلاعیه ای شده و طبق اخبار موثق درباره زمان برگزاری انتخابات نیز مجوز نهایی شورای نگهبان را اخذ کرده است و همین مسئله موجب شده تا اطلاعیه را صادر کند.

مطابق رویه انتخابات های ریاست جمهوری گذشته، ستاد انتخابات در فاصله زمانی ۳ ماه مانده به انتخابات به صدور اطلاعیه رسمی اقدام می کرد اما حال که وزارت کشور به خاطر انتخابات میاندوره ای مجلس ناگزیر به اعلام زمان انتخابات کرده و بنا به گفته آگاهان سیاسی با این اقدام رسماً فضای کشور را وارد گود انتخابات کرده است لازم می نماید برای مدیریت این فضا نیز اندیشه ای داشته باشد و گرنه رها ساختن چنین فضایی قطعاً آسیب های جبران ناپذیری خواهد داشت