به گزارش افکارنیوزبه نقل از ایسنا، سردبیر بی. بی. سی در آمریکای شمالی، در گزارشی درباره انتخابات پیش‌روی آمریکا نوشته است: «نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که با سپری شدن فصل مجمع‌های دو حزب و جدی‌تر شدن مبارزات انتخاباتی، احتمال پیروزی مجدد اوباما افزایش یافته است. اما نباید بیش از حد روی این نتایج حساب کرد و تیم انتخاباتی اوباما نباید کار را تمام شده بداند. میزان بهبود اوباما در نظرسنجی‌ها چندان از ضریب خطای آنها بیشتر نیست. به عبارت دیگر، این آمارها می‌تواند غلط انداز باشد.
جلسه مجمع عمومی احزاب کسل کننده بود و نتیجتا اگر مردم در نهایت اوباما را ترجیح داده‌اند، بیشتر به خاطر مسائل اساسی، و نه حاشیه‌ها بوده است.
البته بعضی از نظرسنجی‌ها افزایش بیشتری را در آرای اوباما نشان می‌دهند و سیر صعودی او در این مدت بطور مستمر ادامه داشته است. اما نکته مهمتر در این جاست که اگر تنها رای دهندگانی که تصمیم قطعی‌شان را گرفته‌اند لحاظ شوند، سیر صعودی آرای اوباما جرقه ای بیش نیست. همانطور که مرتبا گفته‌ام، مساله کلیدی در این انتخابات، میزان مشارکت عمومی در آن است و مهمترین کار ستاد انتخاباتی اوباما این است که مردم را به رفتن پای صندوق‌های رای گیری متقاعد کند.
دو نامزد هنوز رقابت شانه به شانه‌ای دارند، اما اوباما کمی جلوتر است و می‌تواند فاصله را بیشتر هم بکند. خبر خوش برای ستاد انتخاباتی اوباما این است که با وجود اینکه مجمع عمومی احزاب چندان فوق‌العاده از کار در نیامد و فراز و فرودهای قابل توجهی نداشت، بنظر می‌رسد مردم همچنان او را به رقیبش ترجیح می‌دهند. این مساله نشان می‌دهد که سیر صعودی آرای او در نظرسنجی‌ها بخاطر مسائل اساسی است، و نه حاشیه‌ها.
افزایش آرای او در حالی اتفاق می‌افتد که آمارهای اقتصادی آنقدرهایی که برخی انتظار داشتند هم نگران کننده نیست و نشانه‌های کوچکی از بهبودی در آن دیده می‌شود.
بغیر از کلینت ایستوود کسی سر و صدا به پا نکرد و شاید به جز رئیس جمهوری سابق، بیل کلینتون، کسی هم موفقیت چشمگیری بدست نیاورد. هیچ‌یک از نامزدها سخنرانی بیاد ماندنی یا تکان دهنده‌ای ایراد نکرد. مباحثسیاسی تعطیل بود و خبری از " ایده‌های بزرگ و آینده نگرانه " نبود. از یاد نبرید که در این انتخابات بسیاری دوست دارند گزینه " هیچکدام " را برگزینند، اما این امکان را ندارند. همانطور که اوباما گفت، وقت انتخاب است.
منتقدانی که می‌گویند مجمع عمومی حزب جمهوریخواه ملال‌آور بوده، یک نکته اساسی را فراموش می‌کنند و آن اینکه این مجمع قرار بوده همین طور باشد و این بخشی از کارکردش است. استراتژیست‌ها به هیچ وجه دوست نداشتند با نمایندگانی روبرو شوند که پشت تریبون می‌روند و با جوش و خروش علیه سقط جنین و ازدواج همجنسگرایان اظهار نظر می‌کنند. نوشتن یک سخنرانی که آنها را بشوراند، آسانترین کار دنیا بود. اما این کار دقیقا باب میل دموکرات‌ها بود که می‌خواهند تصویر ناخوشایندی از حزب جمهوریخواه ارائه کنند. کار دیگر مجمع حزب جمهوریخواه این بود که رامنی را به عنوان فردی دوست داشتنی
معرفی کند.
او در مورد معنای عشق صحبت کرد و لشگری از سخنرانان در باب دلرحمی و مهربانی او داد سخن دادند. خود او هم به خشکی همیشه‌اش نبود. نمایندگان حزب هنوز او را زیاد دوست ندارند، اما شاید علاقه‌شان به او قدری بیشتر شده باشد. البته معلوم نیست این قضیه در مورد حدود ۳۰ میلیون آمریکایی که جلسه مجمع حزب را از تلویزیون دیدند هم صحت داشته باشد. رامنی شاید در خلوت انسان گرم و شوخ‌طبعی باشد، اما نه کاریزماتیک است و نه الهام‌بخش. هر چقدر هم که روی چهره او در انظار عمومی کار شود، اینطور نخواهد شد.
در طرف دیگر، دموکرات‌ها می‌خواستند نمایندگانشان را سر شور و هیجان بیاورند. آنها بخصوص در شب اول بشدت در مورد عواقب پیروزی رامنی برای زنان و همجنسگرایان هشدار دادند. عبارت " حق انتخاب شریک عشقی " دهها بار از سوی سخنرانان مختلف تکرار شد. بر موضوع تنوع قومی و نژادی تأکید شد و بطور اخص از کسانی که ریشه آمریکای لاتینی دارند، استقبال شد.
اوباما می‌توانست عملکرد بهتری داشته باشد. او می‌تواند سخنران فوق‌العاده‌ای باشد، اما سخنرانی آن شب، از بهترین سخنرانی‌هایش نبود. من تنها خبرنگاری نبودم که از واژه " خشک و جدی " استفاده کردم، و یک نفر اصطلاح " خاکستری‌تر و عبوس‌تر " را بکار برد. سخنرانی او به نسبت خودش خسته کننده بود و در آن شخصیت چندانی به‌چشم نمی‌خورد. اما نوعی اشتیاق و تقلا برای ساختن آمریکایی بهتر در آن حس می‌شد و سخنران سعی می‌کرد نشان دهد کنار گذاشتن او انتخاب خطرناکی است. اخیرا یک نویسنده او را به از خود راضی بودن متهم کرده، اما در سخنرانی، در او از این حالت خبری نبود. اگر برخی
رای‌دهندگان مردد و حامیان سابقی که در حمایت دوباره از او اکراه دارند، بعد از مجامع حزبی به این نتیجه برسند که رئیس جمهوری شدن رامنی خطرناک است و اوباما دارد نهایت تلاش خود را می‌کند، آن وقت همین تصویر " خشک و جدی " هم می‌تواند موثر باشد.»
بر اساس برآیند نظرسنجیهای گالوپ، رویترز، ای بی سی نیوز/ واشنگتن پست و پیو تا تاريخ ۱۲ سپتامبر باراك اوباما توانسته ۴۹ به ۴۶ از رقيب جمهوريخواه خود پيش باشد.
