به گزارش افکارنیوزبه نقل از حرا، بی تردید همه فعالان حوزه سیاست بر این مساله اذعان دارند که محمود احمدی نژاد ادبیات و فرهنگ سیاسی کشور را تغییر داده است. تغییراتی که نه تنها مثبت نبوده اند بلکه راه را برای اتهام زنی در فضای سیاسی و تکیه بر وعده و وعید و شعارگرایی باز کرده اند.

در ادبیات سیاسی نوشته شده توسط دولت محمود احمدی نژاد همه چیز عامیانه است، حتی صحبت در مجامع بین المللی.

رئیس دولت دهم از کاکا سیاهی سخن می گوید که رئیس جمهور نخواهد شد و از وزیری سخن می گوید که شبیه هلو است!

محمود احمدی نژاد در جلسه جدی سوال در مجلس صحبت از”زدن شاسی برای گرفتن مدرک” می کند و سوالات وکلای ملت را با استهزا و خنده پاسخ می دهد.

روش اصلی رئیس دولت دهم اما این است که همیشه سوال را با سوال بی جواب می گذارد تا به این ترتیب هرچه را که می خواهد پاسخ دهد و هر چه را که نمی خواهد بی پاسخ گذارد تا به این ترتیب پرسش های بسیاری بی پاسخ باقی بمانند.

نکته مهم اما اینجاست، ۷ سال ریاست جمهوری با شعار و وعده و وعید و با بی قانونی هایی که با حرف توجیه شده اند، می رود تا فضای سیاسی کشور را به طور کلی به سوی شعارگرایی و بی قانونی تغییر دهد چرا که در دولت دهم، قانون وقتی محترم است که برای دولت نفعی در میان داشته باشد.

نکته جالب تر اما اینجاست که رئیس دولت دهم همواره قوه مجریه را برترین قوه کشور می داند و همواره بر پاکترین و قانونمندترین بودن تاکید کرده است اما جایی که روی «ترین» بودن، تاکید میشود؛ شک انسان بیشتر میشود.

به گزارشحراوی در اخرین اظهارات خود، در حالی که قدرت دولت در انتخابات را با اصلاح قانون انتخابات در خطرمی بیند بار دیگر ادعای خود را درباره برتری قوه مجریه و شخص رئیس جمهور تکرار کرده است.

احمدی‌نژاد که در همایش قوه مجریه در حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران سخن می‌گفت، رئیس جمهور را تنها کسی دانست که بر اساس اراده ملت انتخاب می‌شود.

پیش از این نیز وی در سال ۸۹ با در راس امور ندانستن مجلس، ادعای برتری خود را اعلام کرده بود. در آن روزها وی گفته بود که رای وی از تک تک نمایندگان مجلس بیشتر است.

از سوی دیگر، «وعده‌های بر زمین مانده» را می‌توان یکی از مهمترین میراثدولت احمدی‌نژاد پس از پایان زمان ریاست جمهوری دانست. وعده‌هایی که سطح توقعات را فقط بالا برده و هنوز راه‌های اجرایی آن طی نشده است.

همه وعده های تحقق نیافته دولت

اولین گام‌ها در راستای این «وعده‌سازی‌ها» در سفرهای استانی رخ داد. حجم گسترده‌ای از مصوبات که پشتوانه مالی و اجرایی آنها پیش بینی نشده بود، همواره یکی از دستاوردهای این سفرها به حساب می‌آمد.

چند ساعت جلسه هیات دولت با چند صد مصوبه به پایان می‌رسید و پس از مدتی گلایه‌های نمایندگان حوزه‌های مختلف از عملی نشدن این مصوبات بلند می‌شد.

یکی دیگر از وعده های مهمی که احمدی نژاد در طول این سالها بسیار بر روی آن تاکید داشته است، وعده ریشه کن کردن بیکاری و ایجاد سالیانه ۲٫۵ میلیون شغل است.

به اظهارات محمود احمدی نژاد در این خصوص توجه کنید:

«ظرف دو سه سال مشکل بیکاری را از این کشور ریشه کن می‌کنیم.»(پنج‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۸۵)،

«باید نرخ بیکاری به صفر نزدیک شود و در کشور این ظرفیت وجود دارد که ظرف یک سال، ۲٫۵ میلیون شغل ایجاد کنیم. «(یکشنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۰)،

«در پایان سال ۱۳۹۱ مشکل بیکاری از سرزمین ایران ریشه کن می‌شود.»(پنج‌شنبه ۲۴ شهریور ۱۳۹۰)،

«دولت مصمم است در سال‌جاری ۵/۲ میلیون شغل ایجاد کند و با ایجاد همین میزان شغل در سال آینده نیز مشکل بیکاری در کشور را ریشه‌کن نماید.»(پنج‌شنبه ۳ آذر ۱۳۹۰)،»

ریشه بیکاری از ایران عزیز کنده خواهد شد.»(پنج‌شنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۰)، «جشن ریشه‌کن کردن بیکاری را بر پا خواهیم کرد.»(چهارشنبه ۲۳ فروردین ۱۳۹۱).

در هر حال اما، ریشه کن شدن بیکاری تا پایان دولت دهم، یکی از حرف‌هایی است که اجرایی شدن آن با توجه به میزان اشتغال زایی صورت گرفته در این مدت، با اما و اگر‌های بسیار همراه است.

با توجه به اینکه آمارهای دولت برای اشتغال زایی طی ۲ سال گذشته همواره با واکنشهای جدی روبرو بوده و بعید به نظر می رسد که محقق شده باشد بنابراین طبیعی است که در فرصت کوتاه باقی مانده نیز نباید منتظر اتفاق خارق العاده ای بود.

به گزارش حرا یکی دیگراز وعده های عملی نشده رییس جمهور اما، واگذاری هزار متر باغ ویلا به هر خانوار ایرانی است.

احمدی نژاد در ۱۸ تیرماه ۱۳۹۰ اعلام کرد به هرخانوار ایرانی یک قطعه زمین ۱۰۰۰ متری به - صورت رایگان تعلق می گیرد تا خانواده ها در آن باغ میوه و بنای مسکونی برای خودشان احداثکنند.

وی گفته بود: إن شاءالله این طرح تا پایان سال آماده و در ۱۰ الی ۱۵ منطقه به طور آزمایشی اجرا می شود. اما از زمان اعلام این طرح تاکنون دیگر سخنی از اجرای آن به میان نیامده است.

احمدی نژاد همچنین در آبان ماه ۱۳۸۵ از توزیع سهامی با نام سهام عدالت در میان مردم خبر داد و اظهار کرد «در سالهای گذشته همه ملّت عادلانه از ثروت کشور بهره مند نبودند و به دلایل گوناگون بین طبقات مختلف جامعه فاصله ایجاد شده بود». وی به همین دلیل وعده داد با ایجاد سهام عدالت، بازنشستگان و افراد تحت تکفّلشان، هرکدام یک برگه یک میلیون تومانی سهام عدالت دریافت خواهندکرد اما این طرح نیز پس از مدتی به محاق رفت.

از اختصاص یک میلیون تومان به نوزادان در قالب طرح صندوق آتیه فرزندان نیز می توان به عنوان یکی دیگر از وعده های احمدی نژاد نام برد، طرحی که به علت کمبود اعتبارات نیمه تمام ماند.

۳ برابر شدن یارانه ها، ارزانی پس از هدفمندی، افشای اسامی مفسدان اقتصادی، حل کامل مشکل مسکن و صدها طرح دیگر نیز از جمله وعده های عملی نشده دولت به حساب می آیند.

وقوع اختلاس های بزرگ مالی و تخلفات گسترده اقتصادی نیز در طول ۷ سال ریاست محمود احمدی نژاد با شعار پاکترین و بهترین دولت بودن منافات دارند.

از سوی دیگر، فهرست بی قانونی های دولت نهم و پس از ان دهم، آنقدر بلند بالا است که به راحتی ادعای قانونمند ترین بودن را رد می کند.

همه بی قانونی های دولت محمود احمدی نژاد

نگاهی به سرفصل گزارش سال گذشته دیوان محاسبات اداری، چند نمونه از بی قانونی های دولت را به نمایش می گذارد.

سرفصل گزارش دیوان محاسبات به شرح زیر است:

«مدارک عدم واریز ۱۲/۱ میلیارد دلار از مازاد درآمد نفتی به قوه قضاییه ارسال شده است»،

«موجودی حساب ذخیره ارزی در سال ۸۹ کمتر از یک‌میلیارد دلار است»،

«سال ۸۹ حدود ۴۶‌درصد از منابع نفتی صرف هزینه‌های جاری شد»، «کسری تراز عملیاتی در سال ۸۹ حدود ۲۰‌درصد افزایش یافت»،

«سال۸۹ با ۱۸‌درصد کسری بودجه به پایان رسید»، «در سال ۸۹ به میزان سه‌میلیارد دلار تولید نفت افت کرده است»، «۹/۲میلیارد دلار از درآمد نفت صرف یارانه‌ها شد که دولت قول داد در سه ماه اول سال ۹۰ تسویه کند که از نظر دیوان محاسبات تسویه نشده است»،

«دولت پنج ‌هزار‌میلیارد تومان در قالب تنخواه گردان از بانک مرکزی برای پرداخت یارانه‌ها استقراض کرد. این رقم باید تا ۲۸ اسفند تسویه می‌شد که هنوز نشده است»،

«دولت ۹۸‌هزار‌میلیارد ریال از محل نفت خام و صادرات، علی‌الحساب دریافتی از نفت و نیرو و بودجه عمومی برای هدفمندی یارانه‌ها برداشت کرده است»،

«در سال ۹۰ افت تولید نفت یک‌درصد افزایش یافته است»، «طبق برنامه بودجه سال گذشته، ۴/۳میلیارد دلار مانده‌حساب ذخیره ارزی بودکه باید به طرح‌های غیردولتی داده می‌شد که ۱/۹‌میلیارد ریال اختصاص یافته است.»

دیر ارائه کردن لایحه بودجه سالیانه نیز به رسمی دیرینه برای دولت محمود احمدی نژاد تبدیل شده است تا نوار بی قانونی ها ی دولت تکمیل شود.

مغایرت برخی مصوبات دولت با قانون کشور، اصرار بر اجرایی کردن قانون هدفمندی یارانه ها در صورتی که مجلس با قانونی بر آن مخالفت کرد و برعکس، مخالفت با اجرایی کردن فاز دوم هدفمندی آن هم در حالی که مجلس بر آن اصرار داشت، نمونه های دیگری از بی قانونی های دولت است.

همه این ها در حالی است که از انتصاب های جنجالی محمود احمدی نژاد مانند انتصاب سعید مرتضوی به ریاست سازمان تامین اجتماعی، عزل و نصب بی رویه استانداران و وزیران ساده گذر شود.

در هر حال، آنچه مسلم است، چه بخواهیم و چه نخواهیم، محمود احمدی نژاد گفتمان و فرهنگ سیاسی در کشور را تغییر داده است و بسیاری از سیاسیون نیز خواسته یا ناخواسته وارد وادی تعریف شده از سوی رئیس دولت دهم شده اند.