به گزارش افکارنیوز، فرارو به نقل از تایم، در یک سالی که از مرگ کیم جونگ ایل گذشته و دولت به دست پسرش، کیم جونگ اون افتاده، کره‌شمالی تا به حال یک بار دست به پرتاب ماهواره زده و برنامه دارد تا در دهم دسامبر(پنج روز دیگر) دست به آزمایش دیگری بزند.

طبق قطعنامه‌های سازمان ملل که پس از آزمایش‌های هسته‌ای این کشور در سال ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ به اجرا در آمدند، کره‌ی شمالی از انجام چنین اقداماتی منع شده است.

دولت کره‌ی شمالی سعی دارد تا به این آزمایش‌ها شمایلی صلح‌طلبانه دهد و هدف از آن را قرار دادن ماهواره‌ای در مدار زمین اعلام کرده، و می‌گوید " این آزمایش به افزایش احساس غرور مردم کره خواهد انجامید " و آن را " فناوری فضایی برای اهداف صلح‌طبانه که افق‌های جدیدی را پیش روی کره خواهد گشود " نامیده است.

وزارت خارجه‌ی ایالات متحده این پرتاب را " اقدامی به شدت تنش‌زا که ثبات و امنیت منطقه را تهدید خواهد کرد " خوانده است. کره‌ی جنوبی " نگرانی عمیق " خود را اعلام کرده و ژاپن خواستار آن شده تا پیونگ‌یانگ خویشتن‌داری نموده پرتاب موشک را لغو کند.

چنین، به عنوان تنها متحد عمده‌ی کره‌ی شمالی، گفته که اعلام پرتاب موشک کره‌ی شمالی باعثنگرانیش شده ولی همچنان اضافه کرده که کره‌ی شمالی " حق دارد تا از فضا استفاده‌ی صلح آمیز بنماید. "

در ماه آوریل، تنها چند ماه پس از انتصاب کیم جونگ اون به سمت رهبری کره‌ی شمالی، این کشور به مناسبت صدمین سالگرد تولد کیم ایل سونگ، اولین تلاش خود را برای پرتاب ماهواره انجام داد. این پرتاب موفقیت‌آمیز نبود و کره‌ی شمالی در اقدامی کم سابقه شکست این پرتاب را پذیرفت.

با توجه به این موضوع دلیل پرتاب پیش رو، آن هم با این عجله چه می‌تواند باشد؟ این پرتاب تقریبا با فصل انتخابات و انتقال قدرت در اغلب شش کشوری که به صورت مستقیم در مذاکرات هسته‌ای با کره شرکت دارند همزمان است.

چین در بحبوحه‌ی تغییر رهبری است که هر ده سال یک بار اتفاق می‌افتد، انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تازه تمام شده، کره‌ی جنوبی در اواخر ماه جاری شاهد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری خواهد بود و ژاپنی در شانزدهم دسامبر به پای صندوق‌های رای خواهند رفت.

به نظر می‌رسد که کره‌ی شمالی اصرار دارد تا به دنیا نشان دهد، نمی‌توان این‌ کشور را را فراموش کرد. استفان هگارد، استاد دانشگاه کالیفرنیا و کارشناس امور کره می‌نویسد: " برداشت ما از تمام این کارها ساده است، پیام رژیم کیم جونگ اون به رهبران جدید آمریکا، ژاپن، کره‌ی جنوبی و چین این است که: تبریک می‌گوییم، ولی یادتان نرود ما اینجا هستیم! "

دنبال‌کنندگان مسائل کره‌ی شمالی می‌گویند که عامل محرک کلیدی در تمام تصمیمات اساسی که توسط دولت این کشور فقیر و منزوی گرفته می‌شوند، ثبات رژیم است. انتقال قدرتی که پس از مرگ کیم جونگ ایل صورت گرفت نشانگر ضعف عمیقی در خاندان ایل بود.

کیم جونگ اون، رهبر نسل سومی که گفته می‌شود در آستانه‌ی سی سالگی است، در ابتدا بی‌هیچ نشانه‌ی آشکاری از جنگ قدرت قدرت را بدست گرفت. اما در ماه‌های اخیر گزارش‌ها خبر از اختلافات در بالاترین سطوح نظامیان این کشور می‌دهند.

در ماه جولای، ری یونگ هو، رییس ارتش و مربی کیم جونگ اون از کار خود برکنار شد، برکناری که دلیل رسمی آن بیماری اعلام شده بود. در هفته‌ی اخیر رسانه‌های کره‌ی جنوبی گزارش کرده‌اند کیم جونگ گاک، جایگزین ری، نیز کنار گذاشته شده است.

بنابر گزارش‌ها دو رهبر نظامی‌ دیگر نیز یا برکنار شده و یا تنزیل مقام داده شده‌اند و بدین ترتیب تمام نظامیانی که در مراسم تدفین کیم‌جونگ ایل تابوتش را بر دوش کشیدند تا به امروز از عرصه‌ی قدرت خارج شده‌اند.

در میانه‌ی این بلبشو، یک آزمایش موفق موشکی می‌تواند نشانگر پیشرفت توانایی موشک‌های بالیستیک کره بوده و به افزایش پرستیژ رهبری در پیونگ یانگ کمک کند.

احتمال موفقیت این پرتاب قابل پیش‌بینی نیست. تاکنون تمام تلاش‌های کره‌ی شمالی برای پرتاب ماهواره منجر به شکست شده‌اند، اما در عین حال کره‌ی جنوبی نیز در این زمینه موفقیتی نداشته که همین موضوع شوق پیونگ‌یانگ به آزمایش را افزایش می‌دهد.

سئول در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ دو پرتاب ناموفق را تجربه نمود، و در ماه نوامبر ماه جاری نیز دوبار مجبور شد پرتاپ خود را لغو کند. کره‌ی شمالی گفته است که " اشتباهاتی را که در پرتاب ناموفق ماه آوریل رخ داده بودند را مورد تحلیل قرار داده و تلاش‌های بسیاری را برای افزایش اطمینان، دقت ماهواره و موشک حامل آن انجام داده است. "، اما اگر پرتاب بعدی هم به شکست بیانجامد کسی تعجب نخواهد کرد.

دانیل پینکستون، تحلیلگر مسائل شرق آسیا در این رابطه گفت: " این پرتاب در فاصله‌ی کمی از پرتاب ناموفق قبلی صورت می‌گیرد و به همین خاطر این سوال پیش می‌آید که آیا آنها توانسته‌اند بر مشکلات فنی فائق آیند یا خیر.

پینکستون می‌افزاید که بدلیل فقدان اطلاعات فنی موفقیت یا عدم موفقیت پرتاب قابل پیش‌بینی نیست اما از نظر وی زمانبندی ان پرتاب بیشتر علل سیاسی دارد.

کره‌ی جنوبی در روز ۱۹ دسامبر و در میانه‌ی هیاهوی پرتاب موشک کره‌ی شمالی انتخابات ریاست جمهوری را برگزار خواهد کرد، و ناظران نگرانند که کره‌ی شمالی با این کار خود بخواهد همسایه‌ی خود را تحت فشار قرار داده بر نتایج آرا تاثیر بگذارد.

اما با وجود فاصله‌ی اندک میان اولین پرتاب در آوریل امسال و پرتاب بعدی در دهم دسامبر، بعید است که این اقدام تاثیر بر تصمیم رای‌دهندگان کره‌ای بگذارد.

پیکنستون با یادآوری این موضوع، گفت: " فکر نمی‌کنم این اقدام تاثیر بر رای‌دهندگان کره‌ی جنوبی بگذارد، چرا که رای‌دهندگان پیشتر تصمیم خود را گرفته‌اند و عوامل بسیار دیگری به غیر از کره‌ی شمالی تصمیم ایشان را شکل داده است. به هیچ وجه پرتاب موشک همسایه‌ی شمالی تاثیر بر آن‌ها نخواهد داشت، ایشان سال‌هاست با کره‌ی شمالی کنار آمده‌اند. "

پرتاب این موشک همچنین در بحبوحه‌ی تغییر و تحولات سیاسی در چین روی می‌دهد، جایی که تیم رهبری هو جین تائو و ون جیابائو جای خود را به ژی جین‌پینگ و لی که‌کیانگ می‌دهد.

بنا بر گزارش‌ها ژی هفته‌ی گذشته هیئتی را به همراه یک نامه به کره‌ی شمالی فرستاد. خبرگزاری رسمی کره‌ی شمالی گزار داد که رییس هیئت چینی، لی جیانگو، نایب رییس کنگره‌ی ملی خلق چین و از اعضای پولیتبرو، در این دیدار دو کشور را " همسایگان دوست که از رشته‌کوه و دریا به متصلند " خوانده است.

چین در تقبیح پرتاب راکت از سوی کرهی شمالی در ماه آوریل با سایر اعضای شورای امنیت یکصدا بود. با وجود اینکه چین سعی کرده تا کرهی شمالی را از پرتاب این موشک منصرف کند، ژو فنگ، استاد دانشگاه پکن عقیده دارد واکنش چین نسبت به این پرتاب با توجه به هدف کره از این پرتاب میتواند متفاوت باشد: "اگر رهبر جوان بخواهد از این پرتاب برای نمایش دستاوردهایش استفاده کند، پکن چندان او را تحت فشار نخواهد گذاشت، اما اگر بخواهد با این کار بحرانی جدید به وجود آورد و به دنبال ایجاد آبگل آلود باشد اوضاع بدتر خواهد شد. تا به حال پکن توضیح در این باره از کره دریافت نکرده است."