به گزارش افکارنیوز، جبار آذین، منتقد و کارشناس سینما در گفت وگو با پایگاه اطلاع رسانیپرسش نیوزاظهار کرد: معتقدم سیاه نگری که امروز در سینما باب شده، متاثر از سینمای غرب است که هر چیزی را با نگاه سیاه نگر ارزیابی می کند، در همین راستا می بینیم که برخی آثار سینمایی که ادعای کار کردن در حوزه معضلات اجتماعی را دارند در دام سطحی نگری گرفتار آمده اند.

وی افزود: نکته دیگر اینکه برخی از فیلم های سینمایی همچون «من مادر هستم» که ادعای پرداختن به معضلات اجتماعی را دارند، ادبیات عموم جامعه را مورد توجه قرار نداده به همین دلیل شاهدیم که برخی از اقشار جامعه در مقابل آن به اعتراض برخواسته اند.

این کارشناس سینمایی اضافه کرد: زمانی که از نقاط ضعف فیلمی چون «من مادر هستم» سخن می گویم منظور ساختار حرفه ای کار نیست، چون انصافا این فیلم در این حوزه عملکرد خوبی داشته است، اما همانگونه که گفته شد، ادبیات فیلم با اعتقادات و عرف جامعه همخوان نیست.

آذین با بیان اینکه «من مادر هستم» ذهنیت منفی از جامعه ایرانی در دنیا به وجود می آورد، گفت: هر جامعه مسلما معضلاتی دارد، اما درصد آن است که پرداختن به آن را مشروع می کند. در کلام دیگر در این فیلم به موضوعاتی پرداخته شده که تنها در بخش اندکی از جامعه قابل مشاهده است، ولی کلیت مردم با آن غریبه هستند، پس زمانی که به این معضلات به صورت عریان در فیلمی پرداخته می شود این ذهنیت به ویژه برای مخاطبان خارجی به وجود می آید که کلیت جامعه درگیر این زشتی ها هستند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: فیلمسازی که می خواهد درباره معضلات اجتماعی کار کند در ابتدا باید نگاهی سیاه نگر به موضوع نداشته باشد. در ضمن برای معضلاتی که بیان می کند راهکار هم ارائه دهد، همچنین کلیت فیلم به نحوی باشد که سبب ناامیدی در جامعه نشود.