به گزارش افکارنیوز به نقل از ایسنا، مطالعات نشان می دهد از نیروی کار در چین که در حال حاضر ۹۳۰ میلیون تخمین زده شده است، در سال ۲۰۲۵ سالانه ۱۰ میلیون نفر کاسته خواهد شد. این در حالی است که شمار افراد سالمند که در سال ۲۰۱۳، ۲۰۰ میلیون تن گزارش شده است تا سال ۲۰۳۰ به به مرز ۳۶۰ میلیون نفر خواهد رسید. اگر این روند ادامه پیدا کند دیگر نه کارگری وجود خواهد داشت، نه پرداخت کننده مالیاتی و نه فردی که از افراد سالمند مراقبت کند.
ما جیانتانگیکی از آمارشناسان مطرح چین پس ازگزارش پایین آمدن سن افراد شاغل در چین با۱۵ تا ۵۹ سال افراد اعلام کرد: کشور باید سیاست علمی و مناسبی را در این باره اتخاذ کند.
همچنین اقتصاددانان معتقدند که سیاست تک فرزندی باعثشده که افراد به جای خرج کردن پول خود به فکر پس انداز آن باشند، چرا که در زمانی سالمندی فرزند آنها باید هم زمان از پدر و مادر و از فرزند و همسر خود مراقبت کنند که این موضوع به معضلی در اقتصاد چین مبدل شده است.
به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز از سال ۱۹۸۰ سیاست تک فرزندی ۶۳ درصد جمعیت چین را تحت پوشش قرار داده و از تولد ۴۰۰ میلیون نفر جلوگیری کرده است. در طی این مدت زوج هایی که از این قانون پیروی نکرده‌اند بعضا جریمه شده اند، شغل خود را از دست داده‌اند و در برخی موارد مادران مجبور به سقط جنین یا اقدام به ناباروری کرده‌اند.
تابستان امسال زنی که ۷ ماهه باردار بود مجبور به سقط جنین شد که این امر در محافل بین المللی محکوم شد.
اما در این گزارش آمده است که طرفداران اصلاح سیاست تک فرزندی معتقدند که اصلاح این قانون باعثافزایش ناگهانی جمعیت در پرجمعیت ترین کشور جهان، چین نخواهد شد.
در سال ۲۰۰۸ طی تحقیقات گسترده در ۴ منطقه ای که سیاست تک فرزندی در آن اجرا نمی شود، محققان به این نتیجه رسیدند که بالا بودن مخارج زندگی در این مناطق ناخودآگاه باعثکم شدن تعداد فرزندان در این مناطق شده است. همچنین محققان به این امر دست یافتند که آزادی در داشتن فرزند دوم در این مناطق نابرابری جنسیتی کمتری را به دنبال دارد.
بنا براین گزارش، نسبت نامقارن جنسیتی از دیگر مشکلات سیاست تک فرزندی است.
مردم چین نیز مانند مردم اکثر کشورهای آسیا علاقه زیادی به داشتن فرزند پسر دارند. بسیاری از خانواده‌ها به محض اینکه با خبر می شوند فرزندشان دختر است، اقدام به سقط آن می‌کنند. بنابراین در حال حاضر به ازای۱۱۸ پسر ۱۰۰ دختر به دنیا می آید. این درحالی است که متوسط آمارجهانی ۱۰۳ پسر به ازای ۱۰۷ دختر است. اما در یکی از مناطقی که سیاست تک فرزندی وجود دارد به ازای هر ۱۱۰ پسر ۱۰۰ دختر به دنیا می آید. این امر باعثمی شود که بخشی از پسران در همسر اختیار کردن دچار مشکل شوند که این خود باعثبی ثباتی جامعه می شود.
اگرچه اقداماتی در اصلاح این قانون انجام شده است؛ از جمله اینکه تعداد مناطقی که در آن این سیاست اجرا نمی شود از ۴ منطقه به ۵ منطقه افزایش پیدا کرده است، اما برای رهایی از مشکلات ذکر شده باید اقدامات گسترده تری انجام شود
