به گزارش افکارنیوز به نقل از ایسنا، زبان انسانها هم چیزی شبیه همان بادبادک است و اگر خیلی به آن میدان بدهیم از دست ما میرود و میداندار میشود، آیا ندیدهایم که برخی از افراد بعد از دعوا و درگیری میگویند: نمیخواستم این حرف را بزنم، دست خودم نبود. یعنی زبان میدان از من گرفته بود.


به همین دلیل پیامبر(ص) هیچگاه به زبان خود میدان نمی‌دادند.


" کان یخزن لسانه الا عما یعنیه "


" زبان خود را زندانی کرده بود، مگر این که کلام مفیدی بر زبان داشته باشد. "


چون خوب می‌دانست که زبان اگر میدان پیدا کند، میدان را از انسان می‌گیرد؛ چشم هم همین‌طور است، دل و افکار آدمی نیز همین‌طور، بنابراین نباید به آن‌ها قدرت جولان داد.


منبع:


کتاب "سلوک باران" اثر حجتالاسلام محمد رضا رنجبر، ج اول، چ اول ۱۳۸۸