وقتی سکوت بزرگترین مصلحت می‌شود
افکار گروه سیاسی:

عرصه بین الملل و به خصوص خاورمیانه شرایط حساس و حیاتی را پشت سر می گذارد. بیداری اسلامی در منطقه شاخک های استکبار را تیز کرده و در پی آن است تا انتقام جدی از ریشه های این بیداری و مقاومت اسلامی در منطقه بگیرد، لذا هر سخن نسنجیده و خارج از سیاست های اصولی جمهوری اسلامی می تواند کمک حال دشمن در این عرصه باشد و خوراک تبلیغاتی برای رسانه های آنها فراهم نماید.

بر همین اساس یکی از رهنمودهای رهبر فرزانه انقلاب در حوزه سیاست خارجی هماهنگی در تصمیمات و دوری از موازی کاری بوده است تا جبهه خودی در مواجهه با جبهه استکبار با برنامه ریزی و انسجام حرکت کند.

علی رغم اهمیت این موضوع متاسفانه برخی اظهار نظرهای غیر کارشناسانه توسط برخی افراد طی روزهای اخیر و حتی سالهای اخیر مغایر با سیاست خارجی جمهوری اسلامی بوده و تبعاتی را برای نظام همراه داشته است. یکی از این اظهارات سخنان خطیب توانا حجت الاسلام طائب بود که چند روز قبل درباره سوریه گفته بود: اگر دشمن به ما هجوم کند و بخواهد سوریه یا خوزستان را بگیرد اولویت با این است که ما سوریه را نگه داریم چون اگر سوریه را نگه داریم، می توانیم خوزستان را هم پس بگیریم اما اگر سوریه را از دست بدهیم، تهران را هم نمی توانیم نگه داریم.

این سخنان خوراک تبلیغاتی زیادی برای رسانه های بیگانه فراهم ساخت به طوریکه روزنامه کیهان را نیز به انتقاد واداشت و امروز در این رابطه نوشت: «انتظار می رود افراد در اظهارنظرهای خود به ویژه در مسائل تخصصی دقت بیشتری به خرج دهند و احیاناً در صورت اظهار نظر اشتباه یا تحریف اظهارات خود، به موقع اصلاح کنند.»

اظهارات حساسیت برانگیز دیگری که این روزها بیان شده است، توسط حجت الاسلام و المسلمین خزازی بوده که قصد کاندیداتوری برای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده را دارد. وی در اظهارات عجیبی گفته است: با غربی‌ها به معامله خواهیم پرداخت و آن‌ها را وادار خواهیم کرد همان‌گونه که پس از ۹۹ سال گسست الحاق هنگ کنگ به چین را پذیرفتند، باید با عمل به قرارداد ترکمنچای که ۹۹ سال از آن گذشته، سرزمین‌های شمالی را شرعا به ایران بازگردانیم.

این سخنان کشورهای شمال ایران را به واکنش واداشت و از آنجاییکه وی جزو خاندان خرازی است موضع وی را کشورهای همسایه جدی تلقی کردند و نسبت به آن واکنش نشان دادند.

فارغ از اینکه این گونه سخنان با چه هدف و نیتی صورت گرفته است باید این نکته اساسی را فراموش نکرد که قرار نیست در این شرایط حساس، همه افراد در همه حوزه ها اظهار نظر کنند.

حجت الاسلام طائب را مردم به عنوان کارشناس مسلط در حوزه تاریخ اسلام و خطیبی توانا می شناسند و به نظر می رسد لزومی ندارد وی و دیگر افرادی که در سایر حوزه ها تخصص کافی ندارند ورود پیدا کنند.

این موضوع تنها معطوف به این بزرگواران و موضوع خاص نیست بلکه سایر حوزه ها را نیز در بر می گیرد و متاسفانه دیده شده است، نه تنها مردم بلکه برخی از نخبگان جامعه نیز در همه حوزه های فلسفه آفرینش و خلقت و سیاست داخلی و خارجی و فرهنگ و هنر و تاریخ و... سخن می گویند و از رسالت و تخصص اصلی خود فاصله می گیرند. لذا به نظر می رسد طبق همان ضرب المثل قدیمی مان کار را به کاردان بسپاریم تا دچار مشکل نشویم.