- در تصمیم گیری، تشخیص بهترین راه حل، مهم ترین دغدغه مدیران است؛ برای این کار می بایست پس از درک مسئله و جمع آوری راه حلها، به ارزیابی هر یک از آنها پرداخت.
برای ارزیابی راه حلها، معیارها و شاخصهایی وجود دارد که مهم ترین آنها بایستی حق و ارزش های الهی باشد؛ بدین معنی که در بین راه حلهایی که با این ملاک سازگارند، آنچه مورد بهره وری بیشتری است، انتخاب شود و راه حلی که با این شاخص تعارض دارد - هر چند سودآور نیز باشد - کنار گذاشته شود. راه حلی که منافعی نیز به دنبال داشته باشد، ولی با یکی از ارزشهای اسلامی در تضاد باشد، نمی باید انتخاب شود؛ هر چند به ضرر سازمان و یا شخص مدیر باشد.
مدیران در نظام الهی باید به گونه ای تربیت شوند که از عمق جان، عمل به حق را دوست داشته باشند؛ زیرا کسی نزد خداوند دارای فضیلت بیشتر است که عمل بر اساس حق را بیش از هر چیز مدنظر داشته باشد و آن را وجهه همت خویش قرار دهد. در چنین صورتی اگر مدیری به خاطر عمل به حق، شکسته شود، نباید غمگین باشد؛ چرا که به وظیفه خود صادقانه عمل کرده و نزد خداوند مأجور است؛ و کسانی که از سود و منفعت دنیوی، به دلیل عمل به حق بگذرند، نزد خداوند با فضیلت ترین انسانها می باشند. حضرت علی علیه السّلام در این باره می فرماید:
«همانا برترین مردمان در نزد خدا کسی است که عمل به حق نزد او محبوب تر از باطل باشد؛ گرچه از نفع و قدر او بکاهد و برایش مشکلاتی پیش آورد؛ و باطل برای او منافعی فراهم سازد و برایش رتبت و زیادتی به بار آورد.» ۱
کلام نورانی حضرت این پیام ارزشمند را به مدیران می دهد که حق و ارزشهای الهی مهم ترین شاخص برای انتخاب بهترین راه حل در تصمیم گیری است.
منبع:
۱. نهج البلاغه، خطبه ۱۲۵.
۲. مدیریت در اسلام، ص۷۳-۷۴.
