- راوی می گوید: روزی با حسن بصری و انس بن مالک به در خانه ام سلمه(همسر رسول گرامی) رفتیم. انس کنار در خانه نشست. من با حسن بصری وارد منزل شدیم. حسن بصری سلام کرد و ام سلمه پاسخ داد. بعد پرسید: تو کیستی فرزندم؟
گفت: من حسن بصری هستم.
فرمود: برای چه آمده ای؟
گفت: آمده ام حدیثی از رسول خدا(ص) درباره علی بن ابی طالب(ع) برایم بگویی.
ام سلمه فرمود: به خدا قسم حدیثی به تو خواهم گفت که آن را با این دو گوشم از پیامبر خدا شنیدم، کر شوم اگر دروغ بگویم! و با این دو چشمم دیدم، کور شوم اگر ندیده باشم! و قلبم آن را به خاطر سپرد، خداوند مهرش بزند اگر گواهی ندهد! و زبانم لال شود اگر از رسول خدا(ص) نشنیده باشم که ایشان به علی بن ابی طالب(ع) فرمود:
یا علی! هر کس روز قیامت در پیشگاه خداوند حاضر شود و ولایت تو را انکار کند، در صف مشرکان و بت پرستان قرار می گیرد.
در این حال حسن بصری گفت: الله اکبر! شهادت می دهم که حقا علی بن ابی طالب(ع) سرور من و سرور همه مومنان است.
هنگامی که از منزل ام سلمه بیرون آمدیم، انس بن مالک به او گفت: چرا تکبیر گفتی؟
حسن بصری حدیثام سلمه را نقل کرد سپس گفت:
من از عظمت مقام علی(ع) تعجب کردم و تکبیر گفتم. در این وقت انس بن مالک خادم پیغمبر(ص) خدا اظهار داشت:
این حدیثرا رسول خدا(ص) سه یا چهار بار فرموده است.
منبع:داستانهای بحار الانوار،ج۱،ص۱۶۷.
