به گزارشافکارنیوز،دولتی که مدعی ایجاد ۲.۵ میلیون شغل در طول یک سال بود حالا اعلام می‌کند که فقط توان ایجاد ۲۰۰ هزار شغل در طول هر سال را دارد. در طول هشت سال پیش ما با آمارهای متفاوت و متناقضی در مورد ایجاد اشتغال رو به رو بوده‌ایم. گویا مسئولین در مورد میزان شغل ایجاد شده نه تنها اشتراک نظری با یکدیگر نداشتند بلکه آمارها و نظرهای پیشین خود را هم زیر سوال می‌بردند. زیرا از سال ۸۹ تا به حال ما با روایت‌های مختلفی درخصوص میزان شغل ایجاد شده در کشور روبه رو بوده‌ایم.

شاید اگر در سال ۹۰ و یا ۹۱ سخن از ایجاد تنها ۲۰۰ هزار شغل به میان می‌آمد مورد اعتراض دولتمردان واقع می شد زیرا آنها معتقد به ایجاد اشتغال میلیونی در کشور بودند.

در پیام نوروزی سال ۹۰ محمود احمدی‌نژاد به صراحت گفت که در این سال ۲.۵ میلیون شغل ایجاد خواهد کرد. او حتی مدعی شد که پیش از آن یعنی در سال ۸۹ دولت توانسته ۱.۶ میلیون شغل ایجاد کند. آمارها و واقعیت‌های موجود اما نشانه‌ای از وعده‌های احمدی‌نژاد نداشت با این حال معلوم نیست چرا و چگونه آمارها با وعده‌های مسئولین همصدا شدند و رییس‌ مرکز آمار گفت که دولت در سال ۸۹ و ۹۰،۱. ۲ میلیون شغل ایجاد کرده‌است.

مشخص نیست در زمانی که عملکرد نادرست دولت در اجرای هدفمندی یارانه‌ها باعثشده بود بسیاری از بنگاه‌های تولیدی دست به تعدیل نیرو یا تعطیلی عمومی بزنند چگونه دولت توانست در سال ۹۰ به میزان ۲ میلیون نفر شغل ایجاد کند. از سوی دیگر در طول دو سال گذشته بسیاری از پروژه‌های عمرانی با رکود و یا تعطیلی روبه‌رو بوده‌اند و از این حوزه هم عملا چیزی به عنوان ایجاد اشتغال به دست نیامده‌است.

با این وجود و در حالی که بسیاری از نمایندگان مجلس و کارشناسان بر وضعیت وخیم بیکاری در کشور انگشت می‌گذاشتند و از عملکرد دولت در ایجاد اشتغال انتقاد می‌کردند محمدرضا رحیمی آمار متفاوتی را درخصوص بیکاری ارائه داد.

معاون اول رییس‌جمهوری که گویا از وعده‌های پیشین محمود احمدی‌نژاد اطلاعی نداشت گفت که در سال ۸۹ و تا میانه‌های سال ۹۰ دولت یک میلیون و ۵۰۰ شغل ایجاد کرده و در سال بعد هم این میزان را به ۲ و نیم میلیون شغل خواهد رساند. معاون اول رییس‌جمهور در حالی سخن از ایجاد اشتغال ۱.۵ میلیون نفری می‌گفت که احمدی‌نژاد قبلا این میزان را ۲.۵ میلیون عنوان کرده بود.

این اما پایان تمام وعده‌ها و آمارهای متناقض و متفاوت دولتمردان نبود زیرا عبدالرضا شیخ‌الاسلامی وزیر کار پیشین هم برای اینکه از قافله وعده‌های خوش‌آب و رنگ عقب نماند وارد گود شد و گفت که دولت وضعیت اشتغال را بهبود بخشیده و ۱.۶ میلیون شغل ایجاد کرده است.

با بیان این آمار کارشناسان و رسانه‌ها همگی گیج شدند، زیرا مشخص نبود که در نهایت دولت ۲.۵ میلیون شغل ایجاد کرده یا ۱.۶ میلیون شغل؟ آن هم در حالی که آمارهای عجیبی که در سال گذشته منتشر شد نشان از ایجاد اشتغال ۱.۲ میلیون نفری داشت.
به هر روی گویا محمود احمدی‌نژاد و دیگر دولتمردان از وعده‌های پیشین خود عقب‌نشینی کرده‌اند و به ایجاد اشتغال ۲۰۰ هزار نفری اکتفا کرده‌اند تا کمی از آمارهای متناقض خود فاصله بگیرند.


ایجاد اشتغال میلیونی، از حرف تا عمل
ایجاد اشتغال ۲۰۰ هزار نفری در هر سال در حالی از سوی این مقام مسئول عنوان می‌شود که دولت پیش‌ترها در سفرهای استانی خود و در دیگر جلسات بر ایجاد اشتغال میلیونی تاکید می‌کرد. در این میان حتی آمارهایی هم برای صحه گذاشتن بر تحقق این امر منتشر شد. در همان زمان هم کارشناسان بسیاری به این امر اعتراض کردند و ایجاد اشتغال ۲.۵ میلیون نفری در هر سال، آن هم با توجه به نرخ تورم و وضعیت بنگاه‌های تولیدی غیرممکن عنوان کردند.

دولت اما با انگشت گذاشتن بر آمار ارائه شده مدعی شد که در سال ۸۹ و ۹۰ دولت موفق شده حدود ۱.۲ میلیون شغل ایجاد کند.

پس از آن هم رئیس مرکز آمار ایران، جزئیات تازه‌ای از پرونده اشتغال‌زایی سال ۹۰ را اعلام کرد. عادل آذر در این خصوص و با تایید حرف رئیس‌جمهور گفته بود: طی سال گذشته(سال ۹۰) یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر نیروی جدید وارد بازار کار شده‌اند که از این تعداد یک میلیون نفر به کار مشغول شده‌اند؛ بنابراین می‌توان گفت دولت در سال قبل حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار شغل ایجاد کرده است. او همچنین تاکید کرد: طی دو سال گذشته، یعنی در سال ۸۹ و ۹۰،۵/۲ میلیون فرصت شغلی ایجاد شده است.

زمانی که در آغاز سال ۹۰ رئیس‌جمهور از ایجاد ۵/۲ میلیون فرصت شغلی جدید تا پایان سال خبر داد، این وعده به اندازه‌ای تعجب‌برانگیز و سنگین بود که بسیاری از کارشناسان دستیابی به این وعده را با توجه به ارتباط میان رشد اقتصادی پایین و تعداد اشتغال ایجاد شده محال دانستند.

فاصله‌ای که میان واقعیات و شرایط با آمارها به وجود آمده بود موجب شد که برخی از کارشناسان به صحت آمار شک و تردید واردکنند. چرا که نگاهی به وضعیت بیکاری در کشور نشان می‌داد که تعداد بیکاران جهان و کارگران بنگاه‌های تولیدی افزایش چشم‌گیری پیدا کرده‌است. از سوی دیگر چالشی که در بخش تولید پس از هدفمندی یارانه‌ها به وجود آمده بود سبب شد که برخی کارفرمایان یا صاحبان بنگاه‌های تولیدی دست به تعدیل نیرو و اخراج کارگران یا صاحبان شغل در کشور بزنند. این امر به افزایش نرخ بیکاری در کشور دامن زد و وضعیت اشتغال و بیکاری در کشور را پیچیده‌تر کرد. با این وجود اما دولت بدون اشاره و توجه به این موارد همچنان پای وعده‌های خود ایستاد و حتی مدعی شد که نرخ بیکاری را کاهش و اشتغال در کشور را افزایش داده‌است.

همچنين ارائه آمارهاي اشتغالزايي از سوي دولت نهم و دهم همواره مورد انتقاد نمايندگان و كارشناسان اقتصادي قرار داشته و آنها هم به حذف بخش توليد از دريافت يارانه و تعطيلي بسياري از واحدهاي توليدي و كاسته شدن از شغلهاي موجود اشاره كردهاند. گويا تمام اين موارد به جايي رسيده كه دولت از وعده ميليوني اشتغال عقبنشيني كند و به همان ميزان ۲۰۰ هزار شغل در هر سال اكتفا كند كه حتي محقق شدن آن هم با ترديد همراه است.