سرویس مذهبی افکارنیوز- حضرت ابراهیم علیه السّلام هر وقت می خواست غذا بخورد، یک کسی را دعوت می کرد تا با او هم سفره شود، اما از اسم و مذهب او سؤال می کرد. یک روز رهگذری را دعوت کرد و وقتی از مذهب او پرسید، آن شخص در جواب گفت که من گبر هستم. حضرت فرمود که اگر گبر هستی، من راضی نیستم با من هم سفره شوی!
وقتی ابراهیم علیه السّلام آن را از سر سفره راند، خطاب الهی آمد که ای ابراهیم! هفتاد سال است که ما به این گبر نان می دهیم و معیشت او را اداره می کنیم. چرا او را از سفره خودت طرد کردی؟
حضرت ابراهیم علیه السّلام دوید به دنبال این گبر.
این طوری است آقاجان! باید خدا را به مهربانی بشناسید!
با این که قارون به حضرت موسی علیه السّلام اهانت کرد، به پیغمبر اولوالعزم اهانت کرد، اما پروردگار به ذات اقدسش قسم خورد که اگر او یک مرتبه مرا صدا زده بود، من نجاتش می دادم!
آی رفقای عزیز! شناختن پروردگار این است. مبادا شما مأیوس بشوید! ابدا یأس در کار نیست. پروردگار فرمود: اگر فرعون - که ادعای خدایی کرد - یک مرتبه مرا صدا می زد، نجاتش می دادم! باید این خدا را بشناسیم.
منبع:
۱. بیانات مرحوم آیت الله حق شناس تهرانی.
۲. خانه خوبان، ش ۳۵.
