به گزارش افکارنیوز، همه خمیازه می‌کشند. از نوزادان تازه به دنیا آمده گرفته تا پدر و مادربزرگ‌ها. حیوانات هم خمیازه می‌کشند. اما چرا انسان‌ها و حیوانات خمیازه می‌کشند؟ هیچکس دلیل قطعی آن را نمی‌داند اما نظرات مختلفی در این باره وجود دارد.

یکی از آنها این است که وقتی خسته و کسل هستیم، به اندازه کافی عمیق نفس نمی‌کشیم و چون تنفسمان کندتر شده است، بدنمان اکسیژن کمتری می‌گیرد. درنتیجه، خمیازه کشیدن به ما کمک می‌کند اکسیژن بیشتری وارد خونمان کنیم و دی‌اکسیدکربن را بیرون کنیم.

خمیازه کشیدن می‌تواند یک واکنش غیرارادی(چیزی که هیچ کنترلی روی آن نداریم) برای کمک به ما برای کنترل سطح اکسیژن و دی‌اکسیدکربن در بدنمان باشد. خوب این خیلی خوب به نظر می‌رسد اما تحقیقات دیگری نشان داده است که تنفس کردن اکسیژن بیشتر خمیازه کشیدن را کمتر نمی‌کند. همچنین تنفس دی‌اکسیدکربن بیشتر هم باعثزیاد شدن خمیازه‌ها نمی‌شود. حالا چی؟

یک نظریه دیگر این است که خمیازه کشیدن ریه‌ها و بافت‌های ریه را می‌کشد. کشش و خمیازه راهی برای خم کردن عضلات و مفاصل، افزایش ضربان‌قلب و احساس هوشیاری بیشتر است.

خیلی‌ها هم عقیده دارند که خمیازه کشیدن یک واکنش محافظتی برای پخش کردن ماده‌ای روغن‌مانند که سورفکتانت نامیده می‌شود و به روان‌سازی داخل ریه کم کرده و از فروریزی آن جلوگیری می‌کند، می‌باشد. بنابراین براساس این نظریه اگر خمیازه نمی‌کشیدیم. کشیدن نفس عمیق برایمان سخت‌تر و سخت‌تر می‌شد و این اصلاً خوب نبود.

اما یک نظر هم درمورد خمیازه وجود دارد که همه میدانند درست است. خمیازه به نظر مُسری است. یعنی اگر شما در کلاس خمیازه بکشید، احتمالاً میبینید که کسان دیگری م شروع به خمیازه کشیدن میکنند. حتی فکر کردن به خمیازه ممکن است باعث شود خمیازهتان بگیرد. موقع خواندن این مقاله چند بار خمیازه کشیدید؟ امیدواریم خیلی نبوده باشد!