به گزارش افکارنیوز، عصر چهارشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۲، مصادف با روز بزرگداشت فردوسی و در آستانه روز بزرگداشت خیام نیشابوری، سالن اجتماعات رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در مسکو میزبان شمار کثیری از علاقمندان فرهنگ و ادبیات ایران بود که برای بزرگداشت این دو شاعر گرانقدر ایرانی گردهم آمده بودند.
در این مراسم رایزن فرهنگی کشورمان در روسیه، در سخنانی با اشاره به خدماتی که بزرگان روسی در معرفی شخصیت فردوسی تا به حال داشته اند، به انتشار ترجمه های روسی، گرجی، ارمنی و آذی شاهنامه در سال ۱۹۳۴ و همزمان با هزاره فردوسی در اتحاد جماهیر شوروی اشاره داشت.
ابوذر ابراهیمی ترکمان دو ایران شناس شهیر و بزرگ اتحاد جماهیر شوروی(رستم علی اف آذری و باباجان غفوراف تاجیک) را به عنوان دو شخصیت برجسته معرفی کرد که سهم به سزایی در معرفی فردوسی و شاهنامه در آن دوره زمانی داشته اند.
وی با ذکر این مهم که تا کنون شاهنامه به بیش از سی و شش زبان ترجمه شده است، ترجمه روسی این شاهکار ادبیات ایران و جهان را از آثار فاخر و ارزشمند در زمینه معرفی ادبیات فاخر ایران به روس زبان ها دانست.
مهدی محبتی استاد اعزامی ادبیات فارسی دانشگاه های مسکو، سخنران بعدی نشست با طرح این پرسش که آیا داستان های شاهنامه را باید مجزا و جدا از هم در نظر گرفت یا این شاهکار کل منسجمی با روح، چارچوب و طرح واحدی است، گفت: شاهنامه یک مجموعه کاملا پیوسته است که سراینده آن سی و سه سال برای سرودن شاهنامه ۶۰ هزار بیتی وقت صرف کرده است و این به معنای این است که فردوسی روزانه به سرودن ۴ تا ۵ بیت می پرداخته است. به گواهی تاریخ هم این شاعر پرآوازه ایرانی هیچ پست و مقام و کار دولتی دیگری هم نداشته است، پس به چه مشغول بوده و چرا با این وسواس کار صورت می گرفته این خود سوالی بزرگ است.
وی افزود: پرسش دیگر این که همه انسان ها در جستجوی مال، مقام و موقعیت اند ولی فردوسی همه این ها را در راه هدف بزرگ و متعالی خود از دست می دهد. چه عنصری در جان روشن این شاعر بزرگ بوده که وی را به این حد از گذشت و فداکاری رهنمون شده است.
محبتی در پایان صحبت هایش خاطر نشان کرد: ادبیات متعالی و ماندگار محصول دو عنصر عشق و ایمان است که حاضران را به تامل در این امر که چرا عصر ما دارای فردوسی ها، داستایوسکی ها و پوشکین ها نیست فرامی خواند. به گمان من شاید آن کس که واجد این دو گوهر نیست توان خلق این شاهکارها را هم پیدا نخواهد کرد.
محسن حیدرنیا سخنران بعدی نشست نیز سخنان خود را معطوف به شان و شخصیت علمی حکیم عمرخیام نیشابوری کرد و با تاکید بر این مهم که بی تردید خیام بزرگترین دانشمند قرن ۱۲ و ۱۳ میلادی است، گفت: عظمت شخصیت علمی خیام او را در حدی است که جرج سارتون مورخ معروف علم، قرن ۱۲ میلادی را قرن خیام نامگذاری نموده است.
حیدرنیا، در معرفی آثار ریاضی خیام به ویژه در حوزه هندسه و مثلثات اظهار داشت: در خصوص نبوغ علمی این دانشمند فرزانه اسلامی همین بس که وی در بیست سالگی کتاب معروف خود در جبر و مقابله را می نویسد و در چهل سالگی، تقویم جلالی را در اصفهان ابداع می نماید که صدها سال بعد، در دوران قاجار، به عنوان مبدا تاریخ شمسی شناخته می شود.
در این برنامه فرهنگی علاوه بر شاهنامه خوانی شاعرانی از کشور میزبان بخشی از باله داستان سیاووش شاهنامه ساخته طالب شهیدی که در سال ۲۰۰۹ توسط ارکستر دولتی فدراسیون روسیه اجرا شده بود، برای حاضرین پخش گردید.
