به گزارشافکارنیوز،فرانسوا نیکولو حد فاصل سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ سفیر فرانسه در ایران بود. وی در گفت‌وگو با روزنامه فیگارو اظهار داشت: آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها خواستار اقدامات عینی ایران به‌ویژه در زمینه تن در دادن به انتظاراتی که در سال ۲۰۰۶ به طور مشخص در زمینه ادامه تعلیق فعالیت غنی‌سازی طرح شد، هستند اما همه می‌دانند که چنین درخواستی از سوی تهران پذیرفته شدنی نیست. روحانی نیز خود پس از پیروزی در انتخابات این مطلب را گفت.

نیکولو افزود: روحانی کسی است که وقتی در سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ مسئول مذاکرات هسته‌ای بود، با چنین تعلیقی موافقت کرد بدون اینکه ما‌به‌ازاء آن چیزی به دست آورده باشد. او بابت همین امر نیز بسیار مورد انتقاد قرار گرفت. اکنون چنین تصمیمی برای وی به منزله خودکشی است.

سفیر اسبق فرانسه در تهران می‌‌گوید: اینکه ما به ضرب شورای امنیت بخواهیم چنین درخواستی را که دارای منافع محدودی است، به خورد ایران دهیم آن هم با تصور اینکه ایران در مسیر انصراف قطعی از غنی‌سازی قرار بگیرد، در واقع در دامی که خودمان پهن کردیم خواهیم افتاد.

وی تاکید کرد: به طور کلی‌تر اینکه از روحانی خواسته شود گام نخست را بدون ذکر مابه‌ازاء این اقدام، بردارد هیچ معنا ندارد. هیچ مسئول سیاسی در هیچ کشوری دست به دادن چنین امتیازی نمی‌زند مگر اینکه بتواند برای قانع کردن افکار عمومی مردم خود مدرکی دال بر سود این کار ارائه دهد.

نیکولو در این تحلیل خاطرنشان میکند: تحریمها و مجازاتهای آزاردهنده علیه ایران تحریمهای یکجانبه آمریکا و اروپاست و ربطی به تحریمهای سازمان ملل که منحصر به حوزه نظامی و هستهای است، ندارد.