به گزارش افکارنیوز،روزنامه لبنانی السفیر ضمن ارائه این ارزیابی، اوباما را «اردک لنگ» توصیف کرد و نوشت: دلایل و عواملی که باعثشد اوباما در سال ۲۰۰۹ به کاخ‌سفید راه پیدا کند، مخصوص همان دوره بوده و اکنون دیگر لزوما وضعیت به همان‌گونه نیست. اوباما به عنوان یک سخنران چیره‌دست و بلندپرواز، کسی بود که نظیرش در آن زمان در میان طبقه نخبه آمریکا کم بود و بدین ترتیب او با کم‌ترین هزینه ممکن واجد شرایط «نجات آمریکا از باتلاق‌های خاورمیانه» شد. با این حال سخنوری اوباما نتوانست به او کمک کند تا با توجه به تغییرات سریع خاورمیانه برنامه‌اش را پیش‌ ببرد تا جایی که اکنون پس از پایان دوره نخست ریاست‌جمهوری یک سال از دوره دوم هنوز نتوانسته هیچ کاری از پیش ببرد.

السفیر می‌نویسد: اوباما در برابر اصرار اسرائیل بر گسترش شهرک‌سازی‌ها در زمین‌های اشغالی کرانه باختری تسلیم شده تا روند صلح متوقف شود. در عین حال قمار اوباما بر سر ترکیه و هم‌پیمانی با اخوان‌المسلمین شکست خورد. اوباما قصد داشت قطب جدیدی در معادلات خاورمیانه ایجاد کند. هنگامی که اوباما بر سر کار آمد، ارثجرج بوش در تنش با ایران را پیش رو داشت و مانند سلف خود قول داد که از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای جلوگیری کند.

این روزنامه خاطرنشان می‌کند: شکست‌های اوباما منحصر به خاورمیانه نشد، بطوریکه وعده‌های او برای سازماندهی عدالت اجتماعی در داخل آمریکا نیز محقق نشد. اکنون و پس از تعطیل شدن دولت آمریکا به نظر می‌رسد که اوباما مانند اردکی لنگ(لقب روسای‌جمهور آمریکا در دوره دوم ریاست جمهوری) شده است.

السفیر خاطرنشان کرد: بدین ترتیب به نظر می‌رسد این خود اوباما است که تبدیل به مانعی در راه بهبود روابط واشنگتن و تهران شده است. او قدرت اندکی در مقابله با گروه‌های تاثیرگذار کنگره دارد. مشخص است که رئیس‌جمهور آمریکا بر اساس قانون این کشور اختیارات اجرایی زیادی دارد، اما اختیارات قانون‌گذاری کنگره باعثشده تا قدرت رئیس‌جمهور در اجرای سیاست‌هایش نسبتا محدود شود. مفهوم این وضعیت این است که در مورد رابطه آمریکا و ایران، رئیس‌جمهور آمریکا اختیارات چندانی در رفع تحریم‌های اعمال شده علیه ایران ندارد.

مصطفی اللباء نویسنده تحلیل السفیر معتقد است: باید توجه داشت که تحریم‌ها یکی از موانع اصلی سر راه بهبود رابطه بوده و ایران نیز بر همین اساس معادله‌ای پیشنهاد داده مبنی بر «ارائه تضمینی دال بر مسالمت‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای در مقابل رفع تحریم‌ها». ناتوانی اوباما در لغو تحریم‌ها، روند نزدیکی ایران و آمریکا را با شکست مواجه خواهد کرد. تهران هیچ تمایلی ندارد که به خاطر چند عکس یادگاری با آمریکا مذاکره کند، بلکه خواستار دستاوردهای ملموس در رفع تحریم‌های اقتصادی و اعتراف آمریکا به نقش این کشور در خاورمیانه است.

السفیر ادامه می‌دهد: دیدار هفته قبل نتانیاهو و اوباما به روشنی نشان داد که اسرائیل تا چه اندازه قدرت دارد تا رئیس‌جمهور آمریکا را مجبور کند تا بگوید که «گزینه نظامی علیه ایران هنوز هم بر روی میز است» و او منتظر «عمل ایران و نه قول‌های شفاهی» است. ضرباهنگ نزدیکی لزوما به سود روحانی نیست، به خصوص که اوباما روند اثبات حسن‌نیت را بر دوش ایران انداخت، در حالی که روحانی خواستار اقداماتی سریع از طرف آمریکایی برای رفع تحریم‌ها است.

نویسنده السفیر معتقد است برخلاف طرف آمریکایی، دولت و رئیسجمهور ایران از حمایت کامل رهبر عالی این کشور بهرهمند است.