به گزارش افکارنیوز، در این گزارش، مجموع اتومبیل‌های در حال تردد در آن سال، ۱۱۴۰ دستگاه، موتورسیکلت‌ها ۱۷۸ دستگاه و دوچرخه‌ها ۱۱۳۳ دستگاه اعلام شده است. یعنی تعداد دوچرخه تقریبا با خودروها برابری می‌کند. علاوه بر این، طبق آنچه در ادامه‌ی این گزارش آورده شده، استفاده از دوچرخه در میان مردم عادی رواج بیشتری داشته است.

در جزییات این گزارش این‌گونه آورده شده است: «احصائیه‌ای که از اتومبیل‌های شهر طهران اعم از کرایه‌ و شخصی‌ و همچنین موتوسیکلت و بی‌سیکلت، مطابق نمره‌بندی به‌دست آمده به قراری است که به عرض قارئین گرام می‌رسد.

اتومبیل‌های شخصی ۵۶۴ دستگاه‌، اتومبیل‌های کرایه ۴۳۲ دستگاه، اتومبیل‌های بزرگ و کوچک که متعلق به خارجی‌ها و مشغول به کار است، ۱۰۸ دستگاه است، اتومبیل‌های سفارتخانه‌ها مخصوص کوردیپلماتیک ۳۶ دستگاه‌، موتورسیکلت شخصی ۱۳۵ دستگاه، ‌ موتورسیکلت کرایه ۴۳ دستگاه، ‌ دوچرخه‌ی شخصی ۶۱۰ دستگاه و دوچرخه‌ی کرایه ۴۲۳ دستگاه. جمع کلیه اتومبیل‌های موجوده طهران، باستثنای اتومبیل‌های قشونی وزارت مالیه(ارزاق) که نمره‌بندی مخصوص دارد، ۱۱۴۰ دستگاه می‌باشد.»

بنا بر این گزارش، تعداد اتومبیل‌های شخصی ۵۶۴ دستگاه و تعداد دوچرخه‌های شخصی ۶۱۰ دستگاه بوده که این نشان می‌دهد، فرهنگ دوچرخه‌سواری در آن زمان، بیشتر از فرهنگ اتومبیل‌سواری رواج داشته است، البته باید در نظر داشت که بالا بودن قیمت اتومبیل، امکان داشتن آن را بسیار محدود می‌کرد.



حالا این روزها که ساعتها در ترافیکهای تهران میمانیم، شاید آرزو کنیم که فرهنگ دوچرخهسواری به همان منوال رشد میکرد، تا شاید شهری خالیتر از خودرو و دیاکسیدکربن میداشتیم.