خبرگزاران‏ بدن

سرویس مذهبیافکارنیوز- مدرک و شاعر حقیقى در ترکیب آدمیزاد نفس است یعنى بیننده واقعى شنونده واقعى بوینده و چشنده حقیقى نفس ما است آنکه سرما و گرما را مى‏ فهمد، آنچه زشتى و زیبائى دوستى و دشمنى را تشخیص میدهد نفس ما است که گاهى از آن تعبیر بقلب مى ‏شود چشم و گوش و بینى و زبان و پوست بدن و خیال و وهم و غیره اعضائى بیش نیستند حواس ظاهر و باطن آلات حس و درک روح است نه آنکه خودشان حاس و مدرک باشند.

لذا بسیار اتفاق افتاده که با چشم باز کسى را که از جلوى ما گذشته است ندیده‏ ایم با گوش باز آواز شخصى را که ما را خوانده است نشنیده‏ ایم چون نفس ما توجه به آنها نداشته و نخواسته که ببیند یا بشنود.
گوش بى‏ اراده نفس صدا را میگیرد و در دستگاه خود می گرداند اما بى‏ اراده و اجازه دل نمیتواند وارد خانه او کند.

قرآن نیز می فرماید: إِنَّ فِی ذلِکَ لَذِکْرى‏ لِمَنْ کانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَ هُوَ شَهِیدٌ یعنى در آیات و مطالب قرآن یاد آورى است براى کسى که دلى برایش باشد(دل باختیار او باشد یا اختیار او بدست دل و عقل باشد و یا دل سالم و عقل درست و وظیفه‏ شناسى داشته باشد) یا گوش فرا بدهد بخواهد از مجراى گوش بهرمند شود در حالى که شاهد و منتظر نتیجه شود.

طب الرضا عليه السلام / ترجمه امير صادقى، ص: ۸۸