پدر علوم ارتباطات ایران کیست؟

به گزارشافکارنیوز، کاظم معتمدنژاد اردیبهشت ۱۳۱۳ هجری شمسی در بیرجند متولد شد و صبح امروز ۱۴ آذر ۱۳۹۲ در تهران دارفانی را وداع گفت.

وی دارای دیپلم ششم متوسطه در خرداد ۱۳۳۲ از دبیرستان مروی تهران، لیسانس رشته قضایی دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران در خرداد ۱۳۳۶، دکترای دولتی علوم سیاسی از دانشکده حقوق و علوم اقتصادی دانشگاه پاریس ۱۹۶۴(۱۳۴۳)، دکتری تخصصی روزنامه‌نگاری از انستیتوی مطبوعات و علوم خبری در دانشگاه پاریس در سال ۱۹۶۴(۱۳۴۳)، دیپلم‌ عالی تدریس روزنامه‌نگاری از مرکز بین‌المللی تعلیمات عالی روزنامه‌نگاری دانشگاه استراسبورگ در سال ۱۹۶۳(۱۳۴۲) است.

در کارنامه معتمدنژاد می توان دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران ۱۳۴۹ - ۱۳۴۴، استاد و رئیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی ۱۳۵۹ - ۱۳۴۴، استاد گروه علوم ارتباطات دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی ۱۳۶۰، استاد مهمان دانشگاه‌های فرانسه(پاریس و رن) ۱۳۶۸ - ۱۳۶۲ و مدیر تحقیقات(استاد راهنمای رساله‌های دکترا) دانشگاه پاریس VII مشاهده کرد.

وی عضو هیئت تحریریه و مدیر بخش اخبار و مقالات خارجی روزنامه کیهان در سال ۱۳۴۰، وکیل پایه یک دادگستری از سال ۱۳۴۶، مشاور حقوقی اتحادیه بین‌المللی ارتباطات دور از ۱۳۷۹، همکاری در تأسیس مؤسسات و دوره های آموزشی و پژوهشی، عضو مؤسس دوره عالی روزنامه‌نگاری‌، مؤسسه عالی مطبوعات و روابط عمومی و دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی ۱۳۵۰ – ۱۳۴۳، عضو هیئت مؤسس بخش ارتباطات بین‌المللی " انجمن بین‌المللی تحقیق در ارتباط جمعی " ۱۹۷۶(۱۳۵۵)، عضو هیئت مؤسس " مرکز مطالعات فراملی ارتباطات و اطلاعات در کشورهای آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین، پاریس " ۱۹۹۲(۱۳۷۱) دوره فوق لیسانس علوم ارتباطات در دانشگاه علامه طباطبایی ۱۳۶۸، عضو مؤسس دوره دکتری علوم ارتباطات در دانشگاه علامه طباطبایی ۱۳۷۵، عضو مؤسس " مرکز پژوهش‌های ارتباطات " وابسته به دانشگاه علامه طباطبایی و وزارت پست و تلگراف و تلفن، ۱۳۷۵، پیشنهاد دهنده تاسیس " مرکز مطالعات و تحقیقات ارتباطات در آسیای مرکزی " بوده است.

زنده‌یاد معتمدنژاد عضو " انجمن بین‌المللی تحقیق در ارتباطات جمعی " از سال ۱۹۶۲، عضو " انجمن بین‌المللی حقوق فضا " از سال ۱۹۶۷، عضو " انستیتوی بین‌المللی ارتباطات " و عضو " انجمن فرانسوی علوم ارتباطات و اطلاعات "، از سال ۱۹۸۳ بوده است.

وی بیش از ۷۰ مقاله علمی به مجامع بین ‏المللی و یا مجلات ارائه داده و یا خود در تشکیل سمینارها و کنفرانس های علمی نقش مهمی داشته است و در سال ۱۳۷۳ به عنوان استاد نمونه دانشگاه های کشور از دست ریاست جمهوری لوح تقدیر دریافت داشت و به پیشنهاد وزیر فرهنگ و آموزش عالی و حکم ریاست شورای عالی انقلاب فرهنگی از مهر ماه ۱۳۷۸ به عضویت هیأت امنای دانشگاه های منطقه مرکزی منصوب شد.