به گزارش افکارنیوز، هر چقدر در ذوب آهن خوب بازی کرد فوتبالش خیلی به چشم نیامد. شاید هنوز نتوانسته تمام توانایی هایش را به نمایش بگذارد. با این حال در چند ماهی که از لیگ گذشته یکی از موثرترین بازیکنان پرسپولیس است.
پیام صادقیان متولد دهم اسفند ۱۳۷۰ است و استعداد ذاتی اش موجب شد در هشت سالگی عضو تیم ملی زیر ۱۰ سال شود. صادقیان در رده جوانان، ملوان بندرانزلی و ذوب آهن اصفهان تجربه نایب قهرمانی لیگ برتر ۸۹۸۸ سومی لیگ برتر ۹۰۸۹ و نایب قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۰ را هم به دست آورد. با اینکه پدرش را ۱۲ سال پیش از دست داده، اما همه چیزش را از او می داند.
چطور فوتبالیست شدی؟
پدرم از فوتبالیست های خوب تبریز بود که به خاطر تکنیک هایش به او لقب حسن زیکو داده بودند در واقع من در یک خانواده ورزشی بزرگ شدم.
پس تکنیکی بودن شما به پدرت رفته است؟
اگر از نظر شما تکنیکی باشم، بله.
خیلی از پرسپولیسی ها شما را با علی کریمی مقایسه می کنند.
مقایسه اشتباهی است. علی کریمی یکی از اسطوره های فوتبال ما و بازیکنی تکنیکی است که تکنیکش در آسیا و دنیا مثال زدنی است. خیلی زود است به من بگویند کریمی و مرا با او مقایسه کنند.
الگوی فنی ات کدام بازیکن بود؟
فوتبال را برای خودم پیچیده نمی کنم. فقط به زمین می روم تا از فوتبال لذت ببرم و اگر استعدادی هم دارم مطمئناً ذاتی است. فکر می کنم این استعداد را از پدرم به ارثبرده ام، اما با قدیمی ها که صحبت می کنم خیلی ها به من می گویند انگشت کوچک پدرم هم نمی شوم.
دوست داری در کدام لیگ اروپایی بازی کنی؟
آلمان و تیم دورتموند.
اما ظاهراً از موناکو پیشنهاد داری؟
راستش را بخواهید من در جریان پیشنهاد نیستم و از طریق چند نفر این موضوع را شنیده ام. شاید مدیر برنامه هایم در این خصوص مذاکراتی با تیم فرانسوی انجام داده باشد، که چون در این مورد صحبتی با من نکرده، نمی دانم قضیه چیست. حتماً چیزی بوده که چنین خبری به بیرون درز کرده است، اما اگر هم بحثرفتم به اروپا باشد دوست دارم آخر فصل این اتفاق بیفتد. من افتخار می کنم که در پرسپولیس زیر نظر علی دایی کار می کنم و دوست دارم تا آخر فصل در تیم باشم و با پرسپولیس قهرمان شوم.
با تیم زیر ۲۲ سال هم که به عمان نرفتی؟
پوشیدن پیراهن تیم ملی ایران با هر عنوانی برای من افتخار است. تمام رده های سنی ملی را تجربه کرده ام و حل نشدن مشکل سفر به عمان را فقط به حساب قسمت می گذارم. از این جهت می گویم قسمت این بود. شاید اگر می رفتم اتفاقی می افتاد به هر حال هر چه بود تمام شد.
خیلی ها فکر می کردند به تیم ملی بزرگسالان دعوت می شوی، اما نشد.
به نظر شما باید چه حرفی بزنم خودتان همه چیز را می بینید و قضاوت می کنید. اشکالی ندارد، خدا بزرگ است، باز هم منتظر می مانم تا انشاءالله همه چیز درست شود. من در نیم فصل اول تمام تلاشم را کرده ام تا جزو بهترین ها باشم و واقعاً نمی دانم ماجرا چیست.
ناامید شده ای؟
خیر، چرا باید ناامید باشم؟ خودم هم مانده ام، من به وظیفه ام در نیم فصل اول عمل کرده و در نیم فصل اول بهترین بازی ها را برای پرسپولیس انجام داده ام. این حرف من نیست شما می توانید این موضوع را از کارشناسان فوتبال هم بپرسید. حتی مردم هم همین حرف را به من می زنند.
به نظر شما کی روش بازی های صادقیان را می بیند یا خیر؟
یک نیم فصل که کی روش بازی های مرا ندیده! من باز هم با امید کارم را ادامه می دهم و تمام تلاشم را می کنم تا در جام جهانی باشم.
نمی دانم چرا به تیم ملی دعوت نمی شوم، اما حرف من این است که وقتی تمام مردم ایران، مربیان، کارشناسان و کل ایران از بچه کوچک تا بزرگسال می گویند پیام صادقیان چرا در لیست تیم ملی نیست، حتماً خوب بوده ام که این حرف را می زنند.
بالاخره باید به نظر سرمربی تیم هم احترام گذاشت.
بله، من قبول دارم.
شاید به خاطر هم پستی های دیگرت در لیست تیم ملی جای نداری؟
من این موضوع را قبول ندارم. چه کسی در پست من حضور دارد؟ در پست من فقط مجتبی جباری حضور دارد و بهتر است در این باره دیگر حرفی نزنیم.
شرایط پرسپولیس را در نیم فصل دوم چگونه می بینی؟
کار خیلی سخت است. ما در خیلی از بازی ها میهمان هستیم. در نیم فصل دوم باید دو یا سه برابر تلاش کنیم تا از کورس قهرمانی عقب نیفتیم. تا اینجا خوب آمده ایم و حیف است نیم فصل دوم را از دست بدهیم.
حتماً شنیده ای که بعضی ها دعوت نشدنت را به خطای معروف روی نکونام ربط می دهند؟
جواد نکونام، اصلاً چنین شخصیتی ندارد و خواهش می کنم این بحثها را تمام کنید. با این حرف ها فقط گناه دیگران شسته می شود. من در اردوهای قبلی به تیم ملی دعوت شدم و تلاش می کنم تا دوباره دعوت شوم. دعوت نشدن من ارتباطی به نکونام ندارد. او بازیکن بزرگی است و امکان ندارد که بخواهم روی پای او تکل بزنم. مطمئن باشید اگر می دانستم او رو به رویم قرار دارد، هرگز تکل نمی زدم.
افتخارات خوبی با ذوب اهن به دست آوردی. فکر می کنی این افتخارات با پرسپولیس هم به دست بیاید؟
کل بچه ها هدف شان این است که در لیگ برتر و جام حذفی به قهرمانی برسیم و دوست دارم روندی که در ذوب آهن داشتم در پرسپولیس هم تکرار شود.
وقتی در بازی عصبانی می شوید عکس العمل ات چیست؟
به طور معمول عصبی نیستم و سعی می کنم خونسردی ام را حفظ کنم. وقتی عصبی می شوم یا گل می زنم یا پاس گل می دهم. بهتر است بگویم وقتی عصبانی می شوم فوتبالم از این رو به آن رو می شود.
وقتی خسته و ناامید می شوی به خودت چه می گویی؟
می گویم حتماً این آخرین راه نخواهد بود و باید بیشتر تلاش کنم.
اگر به گذشته برگردی باز هم همین مسیر را در پیش می گیری؟
اگر صد بار دیگر هم به دنیا بیایم، همین راه را می روم و فوتبالیست می شوم.
کدام ویژگی شما به پدرت شبیه است؟
تمام ویژگی ها و اخلاقم، اما از لحاظ فوتبالی می گویند انگشت کوچک پدرم هم نیستم. پدرم ۱۲ سال پیش فوت کرد. همه چیزم را از پدر و مادرم دارم. تنها کسی که پشتم بوده و هست مادرم است. هنوز هم مثل کوه پشتم ایستاده است.
و کلام پایانی؟
هیچ وقت کسانی را که در حقم محبتی روا داشته اند، فراموش نمی کنم.
خانواده جوان/ شماره ۱۹۸/ آذر ماه ۹۲/ گفتگو: امير اسدي/ صفحه ۱۲
