- علی اکبر جوانفکر در یادداشتی که برایافکارنیوزارسال کرده است، با انتقاد از مقاله " اندیشه و عمل " سریع القلم مشاور رئیس جمهور، نوشت؛ ایشان نظام بین الملل را به مثابه یک بازار خرید و فروش و امام موسی صدر را شخصیتی متدین که با این بازار در تعامل بوده و با آن ستیز نداشته توصیف کرده و از این جهت ایشان را ممتاز دانسته است. آقای سریع القلم به راحتی از کنار این حقیقت عبور می کند که امام موسی صدر در برابر چشمان نظاره گر و سکوت و بی تفاوتی معنا دار همین نظام بین الملل و احتمالا همکاری پنهان آن، ناپدید شده و شاید به شهادت رسیده باشد.
جوانفکر در این یادداشت با مردود دانستن منطق مشاور رئیس جمهور در باب پوپولیسم دلیل می آورد که؛ اولا ایشان پوپولیسم را با عوام زدگی و اقدامات عوامانه مترادف دانسته است در حالی که مردم گرایی در هیچ یک از فرهنگ های بشری به مفهوم عوام گرایی تعبیر و تفسیر نشده است و اصولا رمز و راز ماندگاری پوپولیسم در اتخاذ تصمیمات عالمانه و اجرای قاطع آنها به نفع پیشرفت همه جانبه کشور و تامین نیازهای فوری و دراز مدت عموم مردم است. آقای سریع القلم توجه نکرده است که مسکن، یک نیاز سه هفته ای مردم نیست بلکه یک تکلیف قانونی بر عهده دولت است تا برای افراد فرودست جامعه مسکن ارزان قیمت بسازد
و مسکن مهر در واقع برای انجام همین تکلیف برنامه ریزی شد، دری از امید که دولت دهم به سوی طبقات ضعیف جامعه گشود و قرار است با شاه کلید دولت جدید بر آن قفل زده شود!
مشاور رئیس جمهور سابق ادامه می دهد؛ منطق مشاور رئیس جمهور از آن جهت محکوم است که وی با قرار دادن خردگرایی و عقلانیت در نقطه مقابل مردم، آشکارا مردم را به بی خردی و گریز از عقلانیت متهم کرده است. این در حالی است که رهبران پوپولیست در آمریکای لاتین، هرچند به طبقات فرودست جامعه تعلق داشتند اما عموما افرادی نخبه و تحصیلکرده بودند و کارنامه درخشان عملکردی شخصیت هایی مانند لولا داسیلوا در برزیل یا هوگو چاوز در ونزوئلا نشان می دهد که تصمیمات آنها کاملا خردمندانه و برپایه عقلانیت بوده است.
جوانفکر با بیان اینکه؛ اتهام فقر فکری و فرهنگی به مردم ایران، گذشته از آن که حامل جسارت و توهین به یک ملت بزرگ و تاریخ ساز محسوب می شود، ادامه می دهد:
به روشنی گویای رویکردی است که طبقه اشراف به مردم دارند و خود را صاحب عقل و کمالات می دانند و مردم را فرومایه و دارای کاستی های بزرگ فکری و فرهنگی! این نکته شایسته تاکید است که اگر افرادی به دلیل داشتن تفاوت های فکری از یکدیگر فاصله گرفته اند، منتج از اتهام بی اساس فقر فرهنگی نیست بلکه منتج از رفتارهای برآمده از برخی شاخص های مذموم طبقاتی است. بدیهی است با نگاه آقای سریع القلم به جامعه و مردم، همزیستی و همگرایی مفهوم خود را از دست می دهد.
متن کامل یادداشت آقایجوانفکر را اینجابخوانید
