تقوا و آزاد اندیشى امام رضا علیه السلام‏

سرویس مذهبیافکارنیوز- امام رضا(ع) که خود اسوه تقوا و پرهیزکارى بود به پیروى از قرآن کریم، تنها ملاک برترى را تقوا و پارسایى مى‏ دانست.

یکى از یاران آن حضرت به ایشان عرض کرد: به خدا سوگند تو بهترین انسانها هستى،
امام(ع) فرمود: سوگند مخور اى مرد! بهتر از من کسى است که خدا ترس‏تر بوده و خدا را فرمانبردار باشد، انّ اکرمکم عند اللَّه اتقیکم.
آن حضرت به مهمان احترام فراوانى مى‏ نهاد، بطورى که نقل شده شبى مهمان آن‏ حضرت برخاست تا چراغ اتاق را درست کند، امام او را نشانید و خود برخاست و چراغ را تعمیر کرد و فرمود: ما مهمان خود را به کار نمى‏ گیریم.

مردى از اهل بلخ مى‏ گوید: با حضرت رضا در سفر بودم، چون سفره گسترده شد، دستور داد که همه بیایند و کنار سفره حاضر شوند، گفتم: فدایت شوم، اجازه دهید سفره غلامان را جدا کنیم،
فرمود: ساکت باش، بدان که هیچ کدام از ما بر یک دیگر برترى نداریم! خداى ما یکیست، پدر و مادر ما یکیست، برترى میان ما فقط بواسطه تقواست.

بدین سان امام رضا(ع) در تمام ابعاد حیاتش، بنده مطیع و مخلص پروردگار بود و خدا هم او را دوست مى ‏داشت و قلب او را به نور معرفت درخشان، و از علم و دانش آکنده ساخته بود و او را حجّت بالغه خویش بر مخلوقات خود گردانیده بود.

آن حجّت حقّ هرگز فریب دنیا و ظواهر آن را نخورد و در راه خدا از تمام زیورهاى دنیا و حتّى از خلافت چشم پوشى کرد، آرى کسانى هستند که از مال دنیا کناره مى ‏جویند تا متاعى بزرگتر از آن، مثلا ریاست را بدست آورند، امّا امام در اوج قدرتمندى از ریاست چشم پوشید و به خاطر خدا به دنیا و لذات آن زهد ورزید، آن حضرت از شجره طیبه و ذریّه پاکى بود که خداوند آنها را گرامى داشته و در آنها براى امّت اسلام برکت قرار داده و فرموده است: ذُرِّیَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ.

منبع:
۱ - آل عمران / ۳۴.
2- قصص الأنبياء ( قصص قرآن - ترجمه قصص الأنبياء جزائرى)، ص809و810.