به گزارشافکارنیوز،امراله امانی، کارشناس مسائل اجتماعی در خصوص آسیب‌های تک فرزندی اظهار داشت: تک فرزندی در دو برهه از زندگی فرد تاثیرات سویی می‌گذارد یک کودکی و دیگری جوانی است.
وی افزود: یکی از مهم ترین مشکلات تک فرزندی در دوران کودکی، تنهایی است این در حالی است کودکانی که دارای خواهر و برادر هستند احساس تنهایی نمی کنند؛ زمینه فشار در تک فرزند ها بیشتر است چرا که کودک خود را در یک نفر مقابل والدین احساس می کند که خود این مسئله موجب فشار روحی و روانی دارد در او می شود که درازمدت آسیب زا است.
غرور کاذب در تک فرزندها در نوجوانی و جوانی نمود بیشتری دارد
امانی با بیان اینکه تک فرزندها در بزرگسالی دچار مشکل می شوند، گفت: این دسته از افراد سلیقه فردی پیدا می کنند و روحیه جمع گرایی در آنها نسبت به افرادی که دارای خواهر و بردار هستند کم تر است.
این جامعه شناس، غرور کاذب را از دیگر مشکلات تک فرزندها بیان کرد و افزود: این مسئله در کودکی اثرات کم تری دارد اما در نوجوانی و جوانی نمود بیشتری پیدا می کند؛ متأسفانه باور غلطی در والدین شکل گرفته که یک فرزند داشته باشیم و تمامی امکانات را برای او فراهم کنیم در صورتی که بهترین چیز برای یک فرد، داشتن خواهر و برادر است.
وی ادامه داد: تک فرزندها عموماً تحمل شکست، نبود امکانات و بدی شرایط را ندارند همچنین اگر در جامعه خواسته هایشان برآورده نشود، توقعی می شوند؛ توصیه می شود والدین حداقل ۲ فرزند را داشته باشند.
