سرویس مذهبیافکارنیوز- یکى از مسائلى که لازم است صاحبان ایمان در زمان غیبت رعایت نمایند و نسبت به آن دقیق و محتاط باشند این است که کارى نکنند که قلب ولى اللَّه اعظم آزرده شود و ایشان مغموم و آزرده خاطر گردند، زیرا روایات فراوانى داریم که دلالت مى کند بر اینکه تمامى اعمال و کردار ما به محضر امام علیه السلام عرضه مى شود و ایشان از تمامى اعمال ما با خبر است و طبیعى است کهوقتى اعمال زشت و یا گناه و معصیتى را از شیعیان خود و کسانى که دم از علاقه و محبت او مى زنند، مىن گرد، خاطر ایشان مکدّر مى شود.
در روایتى به نقل از امام صادق علیه السلام آمده است که ایشان خطاب به یاران خود فرمود:
چرا پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله را اذیت و آزار مى کنید؟
عرض شد: چگونه ما پیامبر را ناراحت مى کنیم؟(و حال آنکه سالهاست از بین ما رفته و رحلت فرموده اند).
حضرت فرمود: مگر نمى دانید اعمال شما عرضه مى شود بر ایشان و هرگاه با اعمال زشت شما برخورد کند و از آنها آگاه گردد، ناراحت مى شود؟ پس تلاش کنید که موجب خرسندى پیامبر شوید.
اینجاست که زنگ خطر براى دوستان امام زمان به صدا در مى آید که مبادا با نِفاق و مکر و حیله خودمان و یا سهل انگارى در نماز و بى مبالاتى در حفظ حجاب و… دل آن یگانه محبوب را آزرده کنیم و در عین حال فریاد برآوریم که(عَجِّلْ عَلى ظُهورِکَ).
یکى از دوستان روحانی مى فرمودند: وقتى که عالم جلیل القدر، میر جهانى قدس سره به اصفهان منتقل شد، بنده گاهى به خدمتشان مى رسیدم تا از ایشان بهره مند شوم، یکبار که خدمتشان رسیدم،
فرمودند: شبى در عالم رؤیا حضرت صدیقه کبرى علیها السلام را دیدم، به من فرمودند:
دلى شکسته تر از من در آن زمانه نبود در این زمان دل فرزند من شکسته تر است.
گرچه ناراحتى هاى حضرت مهدى علیه السلام علل مختلفى دارد همچون سلطه ظالمین بر عدّه اى ضعیف و بى پناه، شیوع انواع گناه ها و معاصى در جوامع بشرى و فرا نرسیدن زمان فرج و، امّا یک علت ناراحتى حضرت که مى توان گفت قلب ایشان را در فشار قرار مى دهد این است که دوستان و کسانى که عشق و علاقه به ائمه اطهار و به خصوص به ولىّ اللَّه اعظم دارند، چرا باید آلودگى به گناه و یا بى اعتنائى به واجبات داشته باشند؟!
منبع:دوازده گفتار درباره حضرت مهدى ع، ص203.
