به گزارش افکارنیوز، سید ضیاء در دوران مشروطیت با انتشار مقاله‌های پر سرو صدا علیه شاه، مورد حمایت مشروطه‌خواهان قرار گرفت. زمانی که مشروطه‌خواهان دست به اسلحه بردند تا محمدعلی شاه را وادار به پذیرش خواسته‌های خود نمایند، سید ضیاء در نبرد پنج روزه‌ی تهران شرکت نمود و فرماندهی بخشی از مجاهدین مسلح را برعهده داشت.
وی در پیگیری اهداف مشروطه‌خواهان، با جدیت تمام عمل می‌کرد. نویسندگی و روزنامه نگاری تخصص سید ضیاء بود. او در روزنامه اش آشکارا از منافع انگلیس سخن می‌گفت و مانند یک انگلیسی واقعی، به دشمنان بریتانیای کبیر می تاخت. این اقدامات سیدضیاء، او را در ردیف معتمدان انگلیس قرار داد و موجب شد در اجرای کودتای سوم اسفند، نقش کلیدی به او واگذار گردد.
از سید ضیاء به عنوان مهره‌ی سیاسی انگلیس در کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ در کنار رضاخان میرپنج به عنوان مهره نظامی، یاد می شود. وی سپس رئیس‌الوزرای ایران شد و تشکیل کابینه داد اما پس از ۹۳ روز زمامداری و چند مرتبه کشمکش با رضاخان سردار سپه، سرانجام روز ۴ خرداد ۱۳۰۰ ش سقوط کرد و به خارج از ایران تبعید شد.
سیدضیاءالدین طباطبایی
اعضای کابینه سیدضیاء از جمله رضاخان میرپنج وزیر جنگ
سیدضیاءالدین طباطبایی و عده ای از طرفدارانش
یکی از طرفداران و مریدان سیدضیاء در حال دستبوسی وی
سیدضیاءالدین طباطبایی(نخست وزیر اسبق ایران) در سنین پیری
