به گزارش افکارنیوز، پایگاه خبری دِ هیل آمریکا طی گزارشی نوشت: در سال ۱۹۶۸، اولین هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ از خط تولید خارج شد و تحولی جدید در صنعت هواپیمایی غیرنظامی رخ داد. کمتر از ۱۰ سال پس از انجام اولین پروازهای ۷۴۷، ایران ایر، ایرلاین ملی ایران اولین هواپیمای ۷۴۷ خود را خریداری کرد. بعدها، ایران ایر اولین شرکت هوایی جهان شناخته شد که هواپیماهای ۷۴۷ با کارکرد ویژه را خریداری کرد و در مسیر تهران به نیویورک مورد استفاده قرار داد. در آن زمان شرکت ایران ایر به یکی از شرکت های هوایی بزرگ جهان تبدیل شده بود.
اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران وضعیت ایران ایر در طی بیش از ۳۵ سال تغییر کرد. انزوای بین المللی و تحریم های اقتصادی، موجب عدم دسترسی به فن آوری جدید و قطعات یدکی مورد نیاز برای به روز کردن ناوگان هوایی ایران ایر شد. اکنون ناوگان هوایی ایران ایر بسیار سالخورده است. این شرکت با دارا بودن ۸ فروند بوئینگ ۷۴۷ که متوسط سن آنها بیش از ۳۵ سال است، هفتمین ناوگان حمل و نقل هوایی پیر جهان را به خود اختصاص داده است.
اما این تنها ایران ایر نیست که از روابط تیره ایران و غرب آسیب دیده است. تحریم ها توانایی تمام شرکت های هواپیمایی ایران را در دستیابی به فن آوری مدرن محدود ساخته است. همچنین نگرانی ها در مورد کیفیت هواپیماهای مسافربری روسی پس از وقوع حوادثی در سال های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰، بیش از پیش صنعت هوایی ایران را در وضعیتی نامناسب قرار داده است.
این گزارش افزود: چالش ها به فراتر از هدایت یک هواپیما از مقصدی به مقصد دیگر گسترش یافته است. هرچند ایران اخیرا ساخت فاز اول فرودگاه بین المللی امام خمینی(ره) را به اتمام رسانده است، اما بخش عمده ای از زیرساخت های فرودگاهی کشور همچنان در وضعیت خوبی قرار ندارند. افزایش ترافیک هوایی و نیازهای امنیتی جدید کارایی عملی فرودگاه های ایران را کاهش داده است و بسیاری از آنها با تجهیزات دهه ۱۹۷۰ کار می کنند.
طرح های ادامه توسعه فرودگاه امام خمینی(ره) و چالش های بسیاری که شرکت های هوایی و مسئولان فرودگاهی ایران با آن مواجه اند، اقتضا می کند که سرمایه گذاری فراوانی در این بخش صورت گیرد، هرچند که در حال حاضر ایران از منابع و تخصص لازم برای ارتقاء گسترده صنعت هوایی اش برخوردار نیست.
اما این وضعیت، در حال تغییر است. اقدامات اعتماد ساز در مذاکرات هسته ای منجر به گشایش شده است. کاهش تحریم ها در برخی صنایع خاص و به خصوص صنایع هوایی یکی از دستاوردهای توافق هسته ای موقت ماه نوامبر به شمار می رود. شرکت های آمریکایی و دیگر شرکت های بین المللی که زمانی حتی از فروش اولیه ترین قطعات به شرکت های هواپیمایی ایرانی منع شده بودند، از این پس، اجازه این کار را خواهند داشت.
این تغییر، فرصتی را برای شرکت های هواپیمایی ایران و صنعت حمل و نقل هوایی بین المللی فراهم می سازد. شرکت های بزرگ هواپیماسازی می توانند به یک بازار بسیار مستعد دسترسی پیدا کنند که بلافاصله حداقل به ۳۰ فروند هواپیمای جدید نیاز دارد. علی رضا جهانگیریان رئیس سازمان هواپیمایی کشوری ایران ضمن برآورد نیاز ایران به این تعداد هواپیمای جدید گفته است، ایران ممکن است در طی ۱۰ سال آینده هر سال برای تامین تقاضا در کشور نیازمند خرید ۴۰ هواپیمای جدید باشد. سازندگان تجهیزات تعمیر و دستگاه های خودکار هواپیما نیز می توانند از این فرصت استفاده کنند و به افزایش ایمنی سفرهای هوایی
در ایران کمک نمایند.
این گزارش در ادامه نوشت: هرچند بندهای مربوط به کاهش تحریم ها کاملا دقیق نیست، اما می تواند فرصت های جدیدی را برای سازندگان تجهیزات فرودگاهی نیز فراهم نماید. ارتقاء سیستم های کنترل ترافیک هوایی به بهبود کارایی، کاهش ازدحام و پایین آوردن ریسک سوانح هوایی کمک می کند. همچنین سیستم های امنیتی جدید به کاهش تهدیدات متوجه حمل و نقل هوایی بین المللی کمک می کند.
هرچند ممکن است لغو کامل تحریم های اقتصادی علیه ایران دور از دسترس به نظر برسد، اما ایجاد برخی گشایش ها می تواند فرصت های جدیدی برای شرکت های غربی در بازار ایران ایجاد نماید.
