آمریکا چاره‌ای جز ادامه مذاکرات با ایران ندارد

به گزارش افکارنیوز، باب دریفوز، کارشناس سیاستگذاری هسته‌ای معتقد است که اوباما به خوبی می‌داند که برهم خوردن مذاکرات به هیچ وجه به نفع آمریکا نیست و نه تنها ایران چیزی را از دست نخواهد داد بلکه از یک سو فعالیت‌های خود را با سرعت و عمق بیشتری ادامه می‌دهد و از سوی دیگر رژیم تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران از هم فرومی‌پاشد.

در آخرین ساعات مذاکرات میان ایران و گروه ۱ + ۵، تصمیم بر آن شد که مذاکرات تا چند ماه آینده ادامه پیدا کند. از ۲۰ ژانویه گذشته، زمانی که هر دو طرف اجرای توافقنامه موقت را که در پاییز سال گذشته امضا شد، آغاز کردند، تلاش برای عقد توافقنامه جامع آغاز کردید. اما در توافقنامه موقت قرار برای یک دوره تمدید شش ماهه در نظر گرفته شد و شواهد حاکی از آن است که این دوره تمدید، اجرا می‌شود. در نتیجه به نظر می‌رسد که تندروها و محافظه‌کاران در واشنگتن، که از ابتدا با مذاکرات مخالف بودند، تلاش جدیدی را برای مختل کردن مذاکرات آغاز کنند.

تلاش ایشان به نتیجه نخواهد انجامید، هر چند که به هر حال تلاش خواهند کرد. ماه ژانویه گذشته، به دنبال عقد قرارداد موقت، جمعی از تندروهای واشنگتن، از جمله کمیته روابط عمومی اسرائیل و آمریکا(آیپک)، به رهبری سناتور رابرت منندز و شماری از اعضای میانی کنگره تلاش کردند تا دور جدیدی از تحریم‌ها را علیه ایران وضع کنند با اینکه توافقنامه موقت صراحتاً وضع تحریم‌های جدید در طول مذاکرات را منع کرده بود و با اینکه کاخ سفید تصریح کرده بود که مصوبه‌ای که آیپک خواهان آن است، مذاکرات را بر هم خواهد زد. در آن زمان کاخ سفید در حرکتی سرسختانه، به شدت حامیان مصوبه تحریمی جدید را به چالش کشیده و اعلان کرد که اگر خواهان جنگ با ایران هستند، این لایحه را تصویب کنند. این موضع سخت از طرف کاخ سفید شماری از اعضای حامی آیپک در کنگره را عقب نشاند به ویژه در سنا و در نتیجه لایحه مذکور پس گرفته شد. این شکستی سخت و تلخ برای آیپک بود.

به رغم بروز علائمی حاکی از پیشرفت قابل توجه مذاکرات، هنوز توافقی صورت نگرفته است و لذا مذاکرات ادامه خواهد یافت البته نه تا شش ماه دیگر اگر توافقی زودتر از این ضرب العجل حاصل شود و رئیس جمهور اوباما نیز اعلان کرده است که آماده ادامه دادن مذاکرات است. نشریات مختلف از جمله نیویورک تایمز، ‌ بلومبرگ و واشنگتن پست نیز در سرمقالات خود از ادامه مذاکرات حمایت کردند. تایمز، در سرمقاله خود تصریح می‌کند که تندروها در هر دو جناح سیاسی واقعاً تمایل به بر هم زدن مذاکرات دارند:
مذاکره کنندگان در مسائل دیگر پیشرفت‌هایی حاصل کرده‌اند، از جمله تقویت نظارت‌ها در سایت‌های هسته‌ای ایران و جلب رضایت ایران برای تغییر راکتور آب سنگین در اراک به نحوی که خروجی پلوتونیوم آن کاهش یابد. هیچ یک از این موارد تندروها در واشنگتن را تحت تأثیر قرار نداده است؛ کسانی که خواهان برهم زدن این توافق هستند. برخی در کنگره خواهان شرایطی هستند که دستان رئیس جمهور را خواهد بست و برداشته شدن تحریم‌ها را که لازمه هر گونه توافقی است، غیر ممکن می‌سازد.

از جمله مطالبات اعضای کنگره این است که آمریکا در مورد مسائلی همچون نفوذ سیاسی ایران در منطقه و فعالیت‌های موشکی، از ایران امتیاز بگیرد. همانطور که کاخ سفید و وزارت خارجه به خوبی می‌دانند، اضافه کردن موضوعات نامرتبطی از این دست به مذاکرات، به یک باره و برای همیشه مذاکرات را بر هم خواهد زد و ایرانیان را متقاعد می‌کند که آمریکا به هیچ وجه برای رسیدن به توافقنامه جدی نیست.

اعضای کنگره، همچون منندز و سناتور جان مککین به طور خاصی با تلاشهای آمریکا برای کاهش یا از بین بردن تحریمهای اقتصادی علیه ایران مخالفند مگر آنکه تهران کل برنامه هستهای خود را تعطیل کند، زیرساختهای مربوط به آن را از بین ببرد، همه برنامه غنی سازی خود حتی در سطح پایین را متوقف کند و از این قبیل اقدامات ـ این به هیچ وجه شدنی نیست به ویژه اکنون که آمریکا به طور رسمی و به عنوان بخشی از قرارداد پذیرفته است که ایران میتواند غنی سازی محدود داشته باشد. موضوع تحریمهای اقتصادی برای ایران بدون هیچ شکی حیاتی است. اما اگر آمریکا بخواهد از این موضوع سوء استفاده کند، بدون شک و در واقع امر کل رژیم جهانی تحریمها علیه ایران، ممکن است از هم بپاشد. در حال حاضر آمریکا بیشتر کشورهای جهان را متقاعد کند یا تحت فشار قرار دهد تا تحریمهای سختی را علیه ایران وضع کنند که بخشی از این تحریمها هم ذیل قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل هستند و بخشی هم توسط خود آمریکا اعمال شدهاند. اما اگر آمریکا فشار غیر منطقی بر ایران وارد کند، چنانچه که تندروهای کنگره خواهان آن هستند، مذاکرات شکست میخورد و رژیم تحریمهای جهانی از هم میپاشد و کشورهای همچون روسیه، چین، هند، ترکیه، عراق و پاکستان به راحتی تحریمها را کنار خواهند گذاشت. لذا اوباما و کری به دقت و با هوشیاری کامل مذاکراتی را که به همراه گروه ۱+۵ در پیش گرفتهاند، با ایران ادامه میدهند.