به گزارش افکارنیوز، آیت الله جوادی آملی در صفحه ۱۹۵ کتاب " مفاتیح الحیات " درباره خواب و وقت آن می آورد که امام باقر(ع) می‌فرمایند: خواب در ابتدای روز مایه نادانی و کودنی و خواب قیلوله(خواب کوتاه نیمروز) نعمت و خواب پس از عصر مایه حماقت و ابلهی و خواب میان مغرب و عشاء مایه محرومیت از روزی است.

امیرمؤمنان حضرت علی(ع) نیز می‌فرمایند: خواب میان مغرب و عشاء و پیش از طلوع خورشید مایه فقر است.

اما درباب میانه‌روی در خواب رسول خدا(ص) می‌فرمایند: خدا سه چیز را دوست دارد: کم‌گویی، کم‌خوابی و کم‌خوری و نیز می‌فرمایند: یکی از بدترین چیزهایی که درباره امتم هراس دارم پرخوابی است.(الجامع الصغیر، ج۱، ص۴۹)

امام باقر(ع) ميفرمايند: چهار چيز است كه مقدار كم آنها هم بسيار است؛ آتش، خواب، بيماري و دشمني. [مقدار كم هر يك از اين چهار چيز را ناچيز نشماريد، بلكه مقدار كم آنها نيز بسيار است و ميتواند منشأ پيامد زياد باشد]. (كتاب الخصال، ص۲۳۸).