-نرگس سادات اصفا/ روز چهارشنبه پایگاه خبری «الوئام» عربستان، اعلام کرد که دادگاه جنایی ریاض، حکم اعدام آیتالله «نمر باقر النمر» را صادر کرد. دادستانی عربستان این روحانی را متهم به " کمک به تروریستها "، " تحریک به اغتشاش " و " محاربه " کرده؛ اتهامی که مجازات آن مرگ و اعدام است. نشریه وال استریت در مقاله ای به قلم احمد العمران در این باره نوشته است: صادق آل جبران وکیل شیخ نمر معتقد است که باید در حکم اعدام تجدید نظر شود.
بر اساس قوانین عربستان، پادشاه نیز می توانند از محکومیت شیخ نمر چشم پوشی کرده و وی را مورد عفو قرار دهد. خانواده وی نیز از اینکه حکم عنوان " حکم کاملا سیاسی " اعلام شده است شگفت زده شدند و اصرار بر لغو آن دارند. آل جبران نیز گفته است انتظار ندارد که مجازات به اجرا درآید.
اما چنان که مشخص است آل سعود عزم خود را جزم کرده تا این حکم را به اجرا درآورد.
توفیق السیف نیز نویسنده ی ساکن قطیف، در این باره می گوید: این یک حکم استثنایی است و به دلیل تمایل دولت برای اعمال قدرت بیش از اندازه صادر شده است. وی همچنین می گوید: سابقه صدور حکم اعدام برای یک روحانی در عربستان سعودی تا کنون وجود نداشته است به عبارت دیگر آل سعود قصد دارد، شمشیر از غلاف بیرون آمده ی خود را در پشت یک چنین حکمی همچنان آخته نگاه دارد تا بدین وسیله نشان دهد که می تواند یک چنین شمشیری را هر زمان که بخواهد به کار بندد و به عنوان یک گزینه فعال نگه دارد. به طور کلی اما، تصمیم این دادگاه می تواند تنش را در عربستان تشدید کند.
شاید بتوان گفت عربستان در حال حاضر به این نتیجه رسیده است که یک چنین مجازات هایی برای خنثی کردن شعله اعتراضات شیعیان، مؤثر می افتد.
با توجه به اهمیت این موضوع بایستی گفت، دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی تا کنون از هیچ یک از اهرم های مورد نظر خویش برای فشار بر عربستان استفاده نکرده است. تنها برخی از شخصیت ها موضع گیری هایی داشته اند. این در حالی است که حزب الله لبنان صبح روز پنجشنبه با صدور بیانیهای صدور حکم اعدام برای شیخ نمر النمر روحانی بلندپایه شیعه در عربستان را حکمی کاملا سیاسی خواند و آن را ناشی از سیاست سرکوبگرانه ی نظام عربستان دانست. پیش از این نیز آیت الله سیستانی نسبت به اجرای حکم اعدام شیخ نمر به مقامات سعودی هشدار داده و از فؤاد معصوم خواسته است که در این زمینه رایزنی نماید.
پایگاه خبری السومریه نیوز، نیز نوشته است آیت الله صدرالدین القبانجی، در خطبههای نماز جمعه نجف اشرف گفت: حکمرانان سعودی با صدور حکم اعدام آیت الله نمر دچار خطای بزرگی شدهاند و با این حکم در واقع قبر خود را با دستان خود کنده اند.
همچنین در اعتراض به یک چنین حکمی، کمیسیون حقوق بشر اسلامی اعلام کرد، شیخ نمر النمر در حالی به اعدام محکوم می شود که هشت ماه پیش از برگزاری دادگاه، در زندان انفرادی به سر می برد و در این مدت به بیمارستانی نظامی در ریاض منتقل شد. فعالان حقوق بشر می گویند این روحانی عربستانی که نفوذ بالایی در بین شیعیان مناطق شرقی این کشور دارد در طول فعالیت های خود همواره از حرکت های مسالمت آمیز جانبداری و مخالفت خود را با اعمال هر گونه خشونت اعلام کرده است.
همانطور که مشخص است، دستگاه دیپلماسی در واکنش به این حکم عربستان سعودی قدم آهسته حرکت می کند و تنها تنی چند از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و اعضای جامعه مدرسین قم اعتراضات خود را به این حکم اعلام کرده اند. کوچک زاده، نماینده مردم تهران در مجلس با تأکید بر ضرورت ورود دستگاه دیپلماسی کشور به موضوع صدور حکم اعدام برای شیخ نمر، خاطرنشان کرد: وزارت امور خارجه باید از همه اهرمها به ویژه جنبش عدم تعهد و سازمان همکاری اسلامی برای فشار بر عربستان جهت لغو حکم صادره برای شیخ نمر استفاده کند و وزارت امور خارجه را فاقد تحرک لازم در مسائل اینچنینی برشمرد. این در حالی است که
مردادماه گذشته دفتر آیتالله سید علی سیستانی از مراجع شیعیان در عراق، در نامهای به رئیس جمهوری این کشور، درباره اعدام شیخ النمر در عربستان به دولتمردان سعودی هشدار داده بود.
آیت الله ممدوحی نیز عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان اینکه دستگاه دیپلماسی کشورمان باید واکنش مناسبی در خصوص صدور این حکم نشان بدهد، تصریح کرد: اعدام شیخ نمر جزو خطوط قرمز جهان تشیع است و لازم است مسئولان کشورمان در روابط خود با دولت سعودی تجدید نظر اساسی کنند.
بایستی گفت، آل سعود در صورت عملی کردن یک چنین حکمی بزرگترین حماقت تاریخی را برای خاندان خود به ارمغان خواهند آورد و برای دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران نیز بهتر آن است که واکنشی فوری و عملی در این زمینه از خود نشان دهد.
دستگاه دیپلماسی در برابر حکم شیخ نمر منفعل نباشد
سابقه صدور حکم اعدام برای یک روحانی در عربستان سعودی تاکنون وجود نداشته است به عبارت دیگر آل سعود قصد دارد، شمشیر از غلاف بیرون آمده ی خود را در پشت یک چنین حکمی همچنان آخته نگاه دارد