جنایت «آدم پران» برای آدم پراندن: آنها در هر حالت سود می کنند
گروه اجتماعی -

بحران دیرپا در منطقه خاورمیانه هر از چند گاهی موجی از مهاجرت را از کشوری به سمت اروپا، امریکا، استرالیا و … به راه می اندازند. ایران و افغانستان نیز از این قاعده مستثنی نیستند.

به گزارشافکارنیوز؛ آمار کاملی از تلاش ایرانی ها و افغانستانی ها برای ورود غیرقانونی به " کشورهای غربی " وجود ندارد اما گفته می شود سالانه بیش از هفت هزار نفر سالانه از سعی می کنند خود را به کشورهای غربی برسانند.

این میزان برای ایران جز تخمین های مختلف، رقمی رسمی دیده نمی شود، اما طبق آمار رسمی سازمان ملل، تعداد ایرانی هایی که در سال ۲۰۱۵ تنها در کشور ترکیه خود را به عنوان پناهجو به سازمان ملل متحد معرفی کرده اند از مرز ۱۴۰۰۰ نفر رد شده است.

ویدئویی از پناهجویان افغانستانی که چندی پیش قصد داشتند با قایقی بادی خود را به یونان برسانند و پس از ساعت ها سرگردانی در دریا، خودشان توانسته بودند باز به ساحل ترکیه برگردند، منتشر شده است. قایقی که در تصویر دیده می شود دقیقا از همان تیپی است که گروه " آدم پران " در صفحه فیسبوک خود منتشر کرده است. آنها می گویند که در تماس با پلیس ترکیه و تقاضای کمک، پلیس این کشور مدعی شده است نمی تواند جای آنها را در دریا پیدا کند.

سخت شدن قوانین پناهندگی که منجر به رد شدن تعداد زیادی از درخواست ها می شود و همینطور زمان‌بر بودن آن - در برخی موارد فرد پناهجو باید سالها در ترکیه، هند، مالزی و… بگذراند تا یک کشور غربی موافقت کند او را در خاک خود بپذیرد - باعثشده است که بسیاری از پناهجوها رو به شیوه های غیر قانونی بیاورند و اینجاست که کشورهایی مانند ترکیه به بهشت افرادی بدل می شوند که به " آدم پران " معروف هستند. کارشان نیز " قاچاق " انسان از افغانستان، ایران و ترکیه به کشورهای مختلف است.

شبکه های اجتماعی و سایت ها و فروم ها پر شده از مباحثمختلف پیرامون مسیر و راه های مناسب رسیدن به کشور مورد نظر، نحوه پیدا کردن " آدم پران " و … حتی دیگر بسیاری که مدعی آدم پرانی هستند در شبکه های اجتماعی رسما برای خود تبلیغ می کنند و قیمت می دهند. صدها و یا هزاران نفری که میخواهند از راه های مختلف به اروپا، امریکا و یا استرالیا بروند در فروم های مختلف با هم مشورت می کنند و از هم سراغ راه و آدم پران مناسب با قیمت مناسب را می گیرند.

اما دنیای این آدم پران ها به واقع چه شکلی است؟

یک گروه که مدعی آدم پرانی از ترکیه و ایران هستند، لیست قیمت های خود را فیسبوک منتشر کرده اند

احمد یک آدم پران در ترکیه است. او سالهاست مشغول به منتقل کردن افراد از ترکیه به اروپا است. فرانس ۲۴، موفق شده مکالمه وی را به صورت مخفیانه ضبط کند، او در گفتگو با یکی از دوستانش، درباره مسایل و جزییات مختلف قاچاق انسان از ترکیه و گاهی برخی کشورهای دیگر توضیح می دهد. نکات و جزییاتی دردناک و بسیار مهم. احمد درباره مسایل مختلف پروسه می گوید:

قیمت ها بسیار متفاوت است و همه اینها بستگی به مسیر و میزان پولی است که آدم پران حاضر است خرج کند.


آدم پران کم خرج کند ماجرا شانسی می شود، مثلا با یک قایق بادی می خواهد همه را بفرستد و می گوید: اگر شد، شد پولم را کامل میگیرم اگر نشد و غرق شدند هم فدای سرم[قاچاق برها همیشه بخشی از پول را اول میگیرند، هفته گذشته ۴۲ پناهجوی افغانی در آب های بین یونان و ترکیه غرق شدند.]

از ترکیه زمینی هوایی و دریایی میشود خارج شد. زمینی در کانتینر سوار می شوند، به سمت بلغارستان، مقدونیه، صربستان و…

دریایی هم با قایق بادی ۲۰۰۰ دلار، لنج۳۰۰۰ دلار و کشتی توریستی ۴۰۰۰ دلار از ترکیه به یونان منتقل می کنند.

از یونان هم ارزانترین راه، کامیون است ۱۰۰۰ یورو، تاکسی حدود ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ یورو و اگر بخواهند با هواپیما بروند حدود ۶۰۰۰ یورو هزینه برخواهد داشت.

مردم بسیار کمتر از گذشته دوست دارند از مسیر بلغارستان بروند، چون پلیس ها بسیار برخورد خشنی دارند و گاهی پناهجوها را دیپورت می کنند.[یکی از ناظران ما یک مورد در زمینه دیپورت از بلغارستان را شخصا تایید میکند]

از ترکیه هم می شود هوایی رفت ولی بسیار گران است. مثلا از ترکیه یک دفتر[پاسپورت دزدی] میخرد بلیط هم میخرد و به مسافر می دهد که امکان دارد گرفتار شود اما کسی که ۱۲۰۰۰ دلار میگیرد، با ماموران فرودگاه هماهنگ است، هم مسافر پاسپورت[پاسپورت دزدی معروف به دفتر] دارد و هم اینکه ماموران هوای مسافر را دارند.

احمد درباره پاسپورت می گوید: پاسپورت تقلبی را به راحتی پلیس، تشخیص می دهد. روش کار این است که بسیاری از خارجی ها حاضرند برای چند هزار دلار، در ترکیه پاسپورت خود را بفروشند. قاچاقچی ها با خرید این پاسپورت ها فردی که ظاهرش تا حدی شبیه به عکس صاحب پاسپورت است را پیدا می کنند و با پاسپورت واقعی سعی می کنند پناهجو را به مقصد برسانند. پس از آن فردی اروپایی یا امریکایی که پاسپورت خود را فروخته است با مراجعه به سفارت خانه کشور خود مدعی می شود که پاسپورت او به سرقت رفته است. به گفته احمد بسیاری از قاچاقچی ها حدود ۵۰ پاسپورت خارجی در دست دارند.

سام سرابی روزنامه نگار ساکن ترکیه و مشاور سابق سازمان دیده بان حقوق بشر که با پناهجویان فراوانی در ترکیه گفتگو کرده است، با تایید جزییات قیمتی که احمد داده است می گوید: " هر سفر به این شکل تجربه ای متفاوت است و نمیتوان حکم کلی داد، هر بار شاید مجبور باشند رشوه کمتر یا بیشتری بدهند.
اولین و تنها چیزی که قاچاقچی انسان به آن فکر می کند سود مالی است. قاچاقچی انسان، برخلاف دیگر قاچاقچی ها مانند مواد مخدر، چیزی که حمل می کند ارزشی برایش ندارد، پس حاضر است همه چیز را حتی جان آدم ها را نیز برای امنیت و سود خودش به خطر بیندازد. در هیچ حالتی " آدم پران " ضرر نمی کند، چه مسافر گیر کند، کشته شود و یا سالم برسد، تنها چیزی که فرق می کند میزان سود اوست. "

احمد همچنین در فایل صوتی می گوید: آدم پران ها غالبا مسافر را یا تا ایتالیا می برند یا اتریش پس از آن دیگر به عهده خود مسافر است که هر جور می خواهد با تاکسی یا قطار خود را به کشور مورد نظر خودش برساند.(منطقه ای به نام کله، آخرین منطقه خشکی در فرانسه در مرز با انگلیس به محل تجمع پناهجویان و مهاجران غیر قاونی از جمله تعداد زیادی ایرانی و افغانستانی بدل شده است که رسانه های فرانسوی زبان گزارش های مختلفی از این منطقه منتشر کرده اند. پناهجویان سعی می کنند به نوعی سوار کانتینر تریلی ها شوند و خود را از فرانسه به خاک انگلیس برسانند)

اگر کسی بخواهد کشور خاص برود و پول زیاد داشته باشد، پول زیاد می دهند و هوایی می روند، چون زمینی خیلی سخت است چون هرجا بازداشت شوند همانجا باید پناهنده شوند.

فرض کنید ماشین ون ۴۵ نفر سوار می کنند، بعد لب آب توی قایق شش متری باید ۴۵ نفر سوار شوند، ون ها ده تا دوازده ساعت باید راه بروند که نمیتوانند پنجره را باز کنند.

در کامیون، امکان دارد مسافر خفه شود و یا اگر تریلی محکم ترمز کند بین بارها له شود.

در استرالیا گاهی نفرات را در کانتینر می اندازند وقتی پلیس از راه می رسد کانتینر را در آب می اندازند که با سر رسیدن پلیس دیگر مسافر قاچاقی در قایق نباشد.

سام سرابی در این رابطه می گوید:
سخت گیری دولت ها در زمینه قاچاق برها گاهی ماجرا را به جاهای باریک می کشاند، من نمیگویم درباره قاچاق انسان سختگیری نباشد اما دولت ها باید روشی را به کار بگیرند که این سختگیری به دلیلی برای کشته شدن انسان ها بدل نشود، قاچاقچی انسان ها را برای نجات خودش وسط دریا نیندازد.

احمد همچنین میگوید: مسافرها هم از ترس آدم پران را لو نمی دهند اگر هم لو بدهند، خبر به آدم پران میرسد، او هم خط، گوشی و آدرس و اسمش را عوض می کند و دیگر نمیتواند کسی او را پیدا کند.
الان حدود ۸۰ درصد مسافرها، سوری هستند که در اروپا پخش می شوند، آدم پران نهایتا آن ها را تا ایتالیا و اتریش میبرند و دیگر دست خودشان است که خودشان را به کجا برسانند. اما اکثرا برای اینکه دیپورت نشوند میروند آلمان و یا اتریش که دیپورتشان نکنند.


عکسی که یکی از اعضای گروه " آدم پران " در فسبوک از خود منتشر کرده است. همانطور که از مشخصات پلاک خودروی وی مشخص است، وی ساکن آلمان است، با اینکه قاچاق انسان جرم بسیار بزرگی در کشورهای اروپایی است این افراد ترسی از معرفی خود به صورت عموم نداشته اند

سام سرابی می گوید:
وقتی کسی که مشکل داشته و یا مشکلی نداشته باشد و به هر دلیلی میخواهد به اروپا مهاجرت کند، راهش بسته است و یا پول ندارد و یا سازمان ملل سالها طول می دهد تا به پرونده افراد رسیدگی کند، تنها راه باقی مانده همین آدم پران ها می شوند.

احمد همچنین از دریافت رشوه توسط پلیس کشورها می گوید. او می گوید اگر پلیس ها رشوه نگیرند که اساسا نمیتوان آدمی را رد کرد و هر چه قدر به سمت اروپا [اروپای غربی]نزدیک تر می شویم پلیس ها کمتر و کمتر رشوه قبول می کنند.