به گزارش افکارنیوز، تیم ملی هندبال با کسب عنوان سوم در مسابقات قهرمانی آسیا که سال گذشته برگزار شد توانست جواز حضور در مسابقات قهرمانی جهان برای نخستین بار در تاریخ هندبال ایران را کسب کند. در این مسابقات تیم‌ها در ۴ گروه ۶ تیمی قرار داشتند که تیم ملی ایران در گروه دوم این رقابت‌ها با تیم‌های کرواسی، بوسنی و هرزگوین، مقدونیه، اتریش و تونس هم‌گروه بود.
تیم ملی هندبال ایران با ترکیب ۱۸ نفره مجتبى کرمیان، احسان ابوئى، مجتبى حیدرپور، محمدرضا رجبى، میلاد مسائلى، سجاد استکى، پویا نوروزى‌نژاد، علیرضا موسوى، مهدى بیجارى، الله‌کرم استکى، امین کاظمى، سجاد ندرى، افشین صادقى، جلال کیانى، امید سه‌کنارى، محسن باباصفرى، سعید حیدرى‌راد و سعید برخوردارى و با مربیگری بروت ماچک اسلوونیایی به مسابقات قهرمانی هندبال جهان اعزام شد.
تیم ملی هندبال ایران در نخستین حضور خود در مسابقات جهانی، به عنوانی بهتر از بیست و یکمی دست نیافت. بازیکنان ایران تنها دو پیروزی مقابل شیلی و عربستان کسب کردند و در سایر دیدارهای خود شکست خوردند.
نتایج تیم ملی هندبال ایران موجب شد تا برخی‌ها انتقاد و برخی دیگر عملکرد تیم ملی را تحسین کنند. برخی‌ها عدم ثبات مدیریت در فدراسیون و برخی هم عملکرد ضعیف کادر فنی را مطرح می‌کردند، اما بروت ماچک نظری متفاوت نسبت به همه دارد و می‌گوید که عملکرد تیم ملی در رقابت های جهان ۲۰۱۵ قطر قابل ستایش است و باید تلاش کنیم که در مسابقات بعدی نتایج بهتری کسب کنیم.
ماچک که شخصیتی دوست داشتنی دارد برای دومین بار است که هدایت ایران را برعهد می‌گیرد و معتقد است که زیرساخت‌های خوبی در ایران وجود دارد که باید طبق یک برنامه مدون از آنها استفاده کرد. ماچک ۴۹ ساله برنامه‌هایی برای هندبال ایران دارد که اگر مسئولان قرارداد وی را تمدید کنند می‌تواند آنها را اجرا کند و شاید روزهای روشن و درخشانی در انتظار هندبال ایران باشد.
تمام این موضوعات موجب شد تا خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس ماچک را به خبرگزاری فارس دعوت کند و مصاحبه‌ای را با وی ترتیب دهد که مصاحبه وی را در ادامه می خوانید:
چرا بعد از بازی‌های آسیایی گوانگجو ایران را ترک کردید و به قطر رفتید؟
ماچک: این موضوع یک داستان طولانی دارد که سعی می‌کنم به صورت مختصر برایتان توضیح بدهم. مربی تیم باشگاهی در الاهلی بحرین بودم، وقتی لیگ بحرین برای ۶ ماه تعطیل شد. با باشگاهم قرارداد داشتم، اما هیچ فعالیتی نمی‌کردم که پیشنهاد فدراسیون هندبال ایران به دستم رسید. نمی‌توانستم در آن زمان بیکار بمانم و به همین دلیل به ایران آمدم و با جلال کوزه‌گری، رئیس آن زمان فدراسیون هندبال ایران مذاکره کردم و برای ۶ ماه به توافق رسیدم. زمانی که مربی بحرین بودم از هندبال ایران شناخت داشتم و می‌دانستم که بازیکنان خوبی در این کشور وجود دارند؛ به همین دلیل پیشنهاد ایران را قبول کردم.
موقعیت خوبی بود و امکان کسب مدال نقره را به ما می‌داد. بعد از اینکه کارم با ایران تمام شد حدود ۲۰ روز گذشت و کوزه‌گری بازهم با من تماس گرفت و شرایط را برایم توضیح داد که حس کردم فضا برای ادامه همکاری‌ام فراهم نیست، چراکه به نظرم تکلیف مدیریت فدراسیون مشخص نیست. چون با الاهلی بحرین قرارداد داشتم به این کشور برگشتم و به قراردادم متعهد ماندم، اما بعد از چند هفته از طرف فدراسیون هندبال قطر با من تماس گرفتند و خواستند که سرمربی تیم ملی هندبال قطر شوم. شرایط قراردادم با باشگاهم به گونه‌ای بود که می‌توانستم آن را فسخ کنم به قطر بروم و اینگونه بود که کارم را با قطر آغاز
کردم. دوست داشتم با ایران کار کنم، اما واقعاً فدراسیون ایران شرایط خوبی نداشت.
بعد از اینکه ایران را ترک کردید و سرمربی قطر شدید برخی‌ها گفتند که بخاطر پول ایران را ترک کردید؛ آیا این موضوع درست است؟
ماچک: من یک مربی حرفه‌ای هستم. این موضوع اصلاً درست نیست، چراکه من دوست داشتم به کارم در ایران ادامه دهم، اما شرایط فدراسیون ایران اصلاً مشخص نبود. شغل من مربیگری است؛ معلم نیستم که صبح به مدرسه بروم و عصر هم مربیگری کنم.
با تمام مشکلاتی که بود به بازی های آسیایی اینچئون رفتید و عنوان چهارمی را کسب کردید؛ غیبت برخی بازیکنان کلیدی در کسب این مقام چقدر موثر بود؟
ماچک: من مربی هستم و باید به دستورات مسئولان فدراسیون عمل کنم. به آنها گفته بودم که اگر تیم کامل باشد می‌توانیم عنوان سال ۲۰۱۰ را تکرار کنیم و در غیر اینصورت تمام تلاش خود را به کار می‌گیریم، اما قولی برای کسب مدال نمی‌دهم. همین هم باعثشد تا هندبال خوبی از ایران دیده شود، چراکه نشان دادیم با غیبت برخی بازیکنان اصلی هم می‌توانیم عملکرد مناسبی داشته باشیم. با اندکی شانس می‌توانستیم مدال برنز را کسب کنیم که متاسفانه محقق نشد.
بازیکنانی که به تیم ملی نیامدند اعلام کردند که چون ماچک سرمربی شده است به اردوها نمی‌آیند؛ چه اتفاقی افتاد که این مشکل حل شد؟
ماچک: برخی موضوعات کلی وجود داشت، اما از طرف من هیچ مشکلی وجود نداشت. تمام بازیکنان برای نام ایران سخت کار کردند. بازهم تاکید می‌کنم که من با کسی مشکلی نداشتم که بخواهم حلش کنم. مشکلاتی در فدراسیون وجود داشت که خوشبختانه زود حل شد و بازیکنان به اردوها اضافه شدند.
پیش از اعزام به مسابقات جهانی ۲۰۱۵ قطر یک اردوی تدارکاتی در ایتالیا برگزار شد که به عقیده برخی از کارشناسان این کشور انتخاب خوبی نبود، چراکه شرایطش با قطر بسیار متفاوت است؛ به نظر شما این انتخاب مناسب بود؟
ماچک: شما از برنامه تدارکاتی من اطلاع داشتید یا نه؟ به مدیران فدراسیون گفتم که ۲۰ روز تمرین فیزیکی در ایران می‌خواهم و پس از آن به اسلوونی برویم و چند دیدار دوستانه برگزار کنیم. تیم‌های پیشنهادی هم اسلوونی، مصر، جوانان اسلوونی، الجزایر، عربستان و مجارستان بودند، اما فدراسیون این برنامه را کنسل کرد. پس از این اتفاق اردوی آماده‌سازی ایتالیا به صورت کاملاً رایگان برای‌مان تدارک دیدند که در آنجا ۳ دیدار با تیم ملی ایتالیا و یک بازی با تیمی باشگاهی برگزار کردیم. اگر برنامه من کنسل نمی‌شد با برگزار ۱۲ دیدار تدارکاتی به قطر می‌رفتیم، اما حالا با ۴ بازی به مسابقات
جهانی رفتیم که اگر به ایتالیا هم نمی‌رفتیم مجبور بودیم فقط تمرین کنیم. تقریباً مجبور بودیم که به ایتالیا برویم، چراکه در برنامه‌های تدارکاتی من جایگاهی نداشت. ای کاش آقایان قبل از اظهار نظر اطلاعات کاملی از این شرایط کسب کنند.
شایعه‌هایی وجود داشت مبنی بر اینکه تیم ملی به مسابقات جهانی اعزام نخواهد شد؛ این موضوعات تاثیری روی روند کاری‌تان داشت؟
ماچک: برای اولین بار است که این حرف را می‌شنوم. برای رفتن یا نرفتن به اردوی تدارکاتی ایتالیا حرف‌هایی مطرح بود، اما درخصوص مسابقات جهانی اینگونه نبود. همانطور که خودتان گفتید این حرف‌ها شایعه است! اگر به مسابقات جهانی نمی‌رفتیم جریمه می‌شدیم و تقریباً کار دست خودمان نبود. گواری، سرپرست کنونی فدراسیون هندبال آمد و شرایط را بررسی کردیم و قدم به قدم آماده شدیم برای حضور در مسابقات جهانی.
در ۵ بازی مرحله مقدماتی ۵ شکست در کارنامه ایران ثبت شد؛ در تمام مسابقات نیمه اول را خوب شروع می‌کردیم و نیمه دوم افت می‌کردیم. مهمترین علت این اتفاق چه بود؟
ماچک: علت‌های زیادی داشت و مهمترینش شوکی بود که به تیم وارد شده بود. ما بعد از عربستان دومین تیم جوان مسابقات بودیم. تیم جوانی داشتیم در حالی که سایر تیم‌ها بسیار باتجربه بودند. در ابتدا تمام تیم‌ها به ما که می‌رسیدند می‌گفتند که ایران تیم ساده‌ای است و می‌توان این تیم را شکست داد و به همین دلیل ابتدا کمی ما را دست کم می‌گرفتند، اما رفته رفته به توانایی ما پی می‌بردند و با قدرت بیشتری بازی می‌کردند. موضوع کلی تجربه نداشتن بازیکنان بود؛ آنها تجربه بازی جهانی را نداشتند. در لیگ ایران بازیکنان کلاً در یک فصل بیشتر از ۲۰ مسابقه انجام نمی‌دهند در حالی که
بازیکنان حاضر در جام‌جهانی بسیار بیشتر از این حرف‌ها بازی می‌کنند. اگر ایرانی‌ها جوان نبودند و با تجربه بودند شرایط متفاوت می‌شد. آنها باید یاد می‌گرفتند که با داور چگونه رفتار کنند، تحت تاثیر شرایط سالن قرار نگیرند و … نداشتن تجربه بین‌المللی بزرگترین مشکل ما بود. تمام خبرنگاران اروپایی تیم ایران را به دلیل توانایی بالایش تحسین کردند و گفتند اگر ایران تجربه داشت می‌توانست نتایج بهتری کسب کند. برای مثال مقابل بوسنی موجب شد بازی برده را واگذار کنیم.
یعنی سطح بازیکنان ایران با سایر تیم‌ها خیلی فرق داشت؟
ماچک: هفت بازیکن بوسنی در بهترین لیگ دنیا بازی می‌کنند. مقدونیه یک بازیکن دارد به نام لازاروف که در بارسلونا بازی می‌کند. کرواسی هم همین شرایط را داشت و چند بازیکن اتریش هم در لیگ آلمان توپ می‌زنند. تمام بازیکنان اصلی تونس در لیگ فرانسه و بقیه بازیکنانش در قطر بازی می‌کنند. در مسابقات جهانی بازیکنان بزرگ با تجربه بالا حضور داشتند. مقابل اتریش خیلی بد شروع کردیم و نتیجه بازی ۶ بر یک شد و در واقع کارمان تمام شد.
این صحبت‌ها یعنی شما از عملکرد تیم ایران کاملاً رضایت دارید؟
ماچک: قبل از مسابقات گفتم که از ما توقع بازی‌های عالی نداشته باشید، بلکه اندازه تیم ایران از ما توقع داشته باشید. کرواسی با آن بازیکنان قدرتمندش به مسابقات آمده بود و فکر می کنم باید با واقعیت زندگی کنیم. من پیش‌بینی می‌کردم که آخر بشویم، اما خوشبختانه بیست‌ویکم شدیم.
پیش از آغاز مسابقات جهانی یکی از بازیکنان گفته بود که باید سهمیه جهانی‌مان را به قیمت ۱۲ میلیون یورو به آلمانی‌ها بفروشیم؛ این اظهارنظر را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
ماچک: بهتر است فراموشش کنید. شما یک خبرنگار واقعی هستید و به نشریه و سایت‌های زرد توجه نکنید. این صحبت‌ها برای خبرنگاران زردنویس است! به طور کلی از عملکرد خودم و تیمم راضی هستم. بسیار خوشحالم و به بازیکنانم تبریک می‌گویم. آنها نتوانستند به دور بعد صعود کنند، اما جنگندگی و شخصیت بالای خود را به رخ همه کشیدند. ما می‌دانستیم که در جام‌جهانی باید بدون مشکل حضور پیدا کنیم، اما وقتی همه مسائل را کنار هم قرار داریم عملکردمان رضایت‌بخش است. اینکه تیمی مانند ایران برای نخستین بار در جام‌جهانی حاضر شود و با نتایجش تاریخ‌ساز شود دستاور بسیار مهمی است.
اما برخی مربیان ایرانی نظری متفاوت دارند…
ماچک: هرکسی نظر خاص خودش را دارد؛ هیچ جوابی برای آنها ندارم. من فقط از بازیکنانم تشکر می‌کنم و می‌گویم اگر زمان بیشتری داشتیم می‌توانستیم نتایج بهتری کسب کنیم.
اگر تا الان سرمربی قطر بودید می‌توانستید این تیم را به فینال مسابقات برسانید؟
ماچک: برای اولین بار است که جواب این سوال را می‌دهم. پول برای من مهم نیست، بلکه همیشه با قلب و مغزم تصمیم می‌گیرم. در تیم کنونی قطر تنها یک دروازه‌بان قطری است و سایر بازیکنان از سراسر جهان جمع شده‌اند و در این تیم بازی می‌کنند. من نمی‌توانم با این شرایط کار کنم؛ اما حالا که به فینال رسیده‌اند باید به آنها تبریک بگویم.
برخی‌ها این دوره از مسابقات را «جام شگفتی‌ها» نامگذاری کردند؛ با این موضوع موافق هستید؟
ماچک: تنها شگفتی این جام قطر بود که آن هم شرایط خاصی داشت. اگر به تاریخ مسابقات نگاه کنید همیشه کشورهای میزبان از امتیازهایی سود می‌برند. شاید اگر ایران هم میزبان شود بتوانیم به جمع ۸ تیم برتر راه پیدا کنیم!
با شرایطی که هندبال ایران دارد - به گفته خودتان همه چیز زیر صفر است - آیا حضور شما می‌تواند موجب پیشرفت شود؟
ماچک: اگر همه چیز عادی باشد می‌توان به آینده امیدوار بود. همین الان با این شرایط در آسیا چهارم هستیم، اما اگر همه چیز عادی باشد و مسئولان حمایت کنند و برنامه‌هایم اجرا شود می‌توانیم حرف اول را در آسیا بزنیم. در ضمن بدانید که مسابقات جهانی بخشی از داستان مربوط به شانس و قرعه خوب است. باید یک برنامه حقیقی داشت و بر اساس آن پیش رفت؛ نمی‌شود نشست و بدون تلاش به جام‌جهانی و المپیک رفت، این طرز تفکر احمقانه است! هدف من این بود که به قطر برویم و هندبال خوبی ارائه کنیم و آخر نشویم که به هدفم هم رسیدم.
به تمام اهدافی که می‌خواستید رسیدید؟
ماچک: بازی اول که نخستین حضور ایران در مسابقات جهانی بود و نمی‌توان درمورد آن حرفی زد، چون بازیکنان کاملاً عصبی بودند. در بازی دوم شرایط بهتر شد و بازیکنان خودی نشان دادند. حالا باید بگویم که از شرایط راضی هستم و به اهداف مان رسیدیم.
آیا شما معتقدید که ایران شانس نداشت و در گروه سختی قرار گرفت؟
ماچک: گروه ایران خیلی خیلی سخت بود. درمورد گروه اول که قطر در آن قرار داشت حرفی نمی‌زنم، چون شرایط خاصی داشت. گروه چهارم هم خیلی قوی بود، اما گروه دوم و سوم متعادل بود. الجزایر، قهرمان آفریقا شرایط سختی در گروه خود داشت. قبل از اعزام شرایط را نمی‌دانستم، اما هدفم این بود که آخر نشویم که نشدیم.
در حال حاضر حضور در المپیک جز اهداف‌تان است؟
ماچک:(می‌خندد!) خیلی باید کار کنیم و مراقب باشیم. قرارداد من چند ماه پیش تمام شد؛ چند روز آینده انتخابات فدراسیون هندبال تمام می‌شود. برای تعطیلات به کشورم خواهم رفت و برنامه‌ام را به رئیس آینده هندبال خواهم داد که اگر صلاح بود با من همکاری خواهند کرد و در غیر اینصورت کارم با ایران تمام می‌شود. مسابقات انتخابی المپیک خیلی زود برگزار می‌شود که این شرایط باید به گونه‌ای باشد که مانند نسکافه آن را در آب بریزیم و حل کنیم و بنوشیم، اما اگر بی‌برنامه بخواهیم پیش برویم باید مانند قهوه ترک رفتار کنیم و تمام کارها را آرام انجام دهیم. کارها در تیم ملی باید تقسیم شود،
چراکه الان هرکسی چند شغل در تیم ملی دارد.
آیا با این شرایط دوست دارید بازهم با ایران کار کنید؟
ماچک: انشالله…
از کشور دیگری هم پیشنهاد دارید؟
ماچک: من قراردادم با ایران تمام شده است. دوست ندارم خیلی در این خصوص صحبت کنم، اما شک نکنید که برنامه‌ام را به مسئولان ایران می‌دهم تا شرایط را با هم بررسی کنیم.
آیا بازیکنان ایران توانایی بازی در بهترین لیگ‌های هندبال جهان را دارند؟
ماچک: هم‌اکنون چند بازیکن ایران در لیگ‌های خارجی بازی می‌کنند، اما غیر از آنها ۵ بازیکن دیگر از تیم ملی کنونی توانایی بازی در اروپا را دارند. من شغلم مربیگری است و دلال یا مدیر برنامه نیستم که بخواهم بازیکنان را به تیم‌های مختلف معرفی کنم و از آنها درصد بگیرم.
تفاوت کار در ایران با سایر کشورها چیست؟
ماچک: خوشحال می‌شوم که یک بازیکنم در خارج از ایران و اروپا بازی کند. من در مدت ۲۰ روز باید بازیکنان را از نظر روحی، جسمی و تاکتیکی آماده کنم که کار سختی است، اما در اروپا این کارها را مربی باشگاهی انجام می‌دهد. در این دوره از مسابقات جهانی تمام بازیکنان ایران جوان بودند و من باید تلاش می‌کردم تا آنها مات و مبهوت نباشند.
آیا مربیان ایرانی تاکنون از شما درخواست کرده‌اند که در تمرینات تیم حاضر شوند تا از معلومات‌تان استفاده کنند؟
ماچک: من از این موضوع استقبال می‌کنم؛ فقط ناراحت می‌شوم که خبرنگاران و رسانه‌های تصویری برای پوشش تمرین در روزی غیر از روزی که برای آنها تعیین شده است به تمرین بیایند، چراکه در این صورت تمرکز بازیکنان بهم می‌ریزد. در مدتی که من در ایران بودم تنها ۲ یا ۳ مربی درخواست کردند که در تمرینات من حضور پیدا کنند. درِ تمرینات من به روی تمام مربیان باز است؛ نه تنهای یک بلکه در هر سه سالن به روی مربیان ایرانی باز است.
درمورد زندگی در ایران هم صحبت کنید؛ قطعاً پیش از آمدن به ایران صحبت‌های زیادی درمورد ایران شنیدید. نکاتی که شنیدید با چیزهایی که دیدید چقدر متفاوت بود؟
ماچک: از مردم ایران خیلی راضی هستم. زیرساخت‌های خوبی هم در این کشور وجود دارد که باید از آنها استفاده کرد، اما در برخی موارد سازماندهی خوبی صورت نمی‌گیرد. اگر می‌گوییم ۵ دقیقه، همان ۵ دقیقه باشد، نه اینکه ۵ دقیقه بعلاوه ۵ دقیقه دیگر باشد! غذاهای ایرانی هم بسیار لذیذ است. دوستان زیادی در ایران پیدا کرده‌ام و با بازیکنان رفیق هستم و از زندگی در ایران لذت می‌برم. اگر بخواهم حرفی بزنم رو در رو می‌‌زنم، نه اینکه بروم پشت‌سرتان چیزی بگویم.
درمورد غذاهای ایرانی صحبت کردید؛ چه غذایی را بیشتر از همه دوست دارید؟
ماچک: جوجه کباب را خیلی دوست دارم و بهترین غذا است. خورشت و برنج را هم می‌پسندم. درمجموع کباب‌های ایرانی را خیلی دوست دارم.
از مشکلات زندگی در تهران بگویید.
ماچک: ترافیک! همه با ماشین به خیابان‌ها می‌آیند و ترافیک تهران واقعاً کلافه‌ام می‌کند، اما ماهیگیری در جاده شمال را خیلی دوست دارم. اصفهان و بافق و تبریز و خیلی از شهرهای دیگر رفته‌ام و واقعاً لذت بردم. ایران کشوری با تاریخ است و من آن را بسیار دوست دارم.
آیا در طول دوران مربیگری لقب خاصی برای شما انتخاب شده است؟
ماچک: بله در کشورهای عربی به من لقب مرد جادویی داده بودند.
