به گزارشافکارنیوز،تولید مقوله‌ای است که اگر به دنبال خروج از رکود و رهسپار شدن به سوی رونق هستیم باید به آن توجه کرده و برای تقویت توان آن تلاش کنیم.

بخشی که متاسفانه طی سال‌های گذشته علی رغم وعده‌های فراوان مورد بی‌مهری قرار گرفت و حتی حقوق حقه‌اش نادیده گرفته شد.

بر این اساس؛ زمانی که برای اولین بار یارانه سر از سفره اقتصاد ایران درآورد قرار بود تولید سهمی ۳۰ درصدی را از درآمدهای ناشی از آن داشته باشد سهمی که موجب می‌شد نه تنها این حوزه ستون فقرات خود را در برابر افزایش قیمت‌ها تحکیم کند، بلکه میزان توان خود را برای افزایش راندمان و بهره‌وری بالا ببرد.

اما آنچه که در این بین اتفاق افتاد، رانده شدن تولید به بخش حاشیه‌ای یارانه بود، جایی که نه سهم نقدی نصیب این حوزه شد و نه توان آن تقویت؛ بلکه کاملا عکس این قضیه اتفاق افتاد و واحدهای تولیدی به دلیل ندیدن رنگ یارانه و انجام ندادن اقدام موثری برای کاهش مصرف انرژی مجبور شدند سوخت گران خریداری کرده و با کاهش تولید، محصولات خود را با هزینه‌های سنگین به بازار عرضه کنند.

بر اساس این گزارش؛ در دو سه ماه ابتدایی سال " محمدرضا نعمت زاده " وزیر صنعت، معدن و تجارت در اظهارنظری سهم تولید و صنعت را از کیسه یارانه " ناچیز " خواند، سهم ناچیزی که در نهایت به " ۵۷۲۷ میلیارد تومان به صورت پرداخت مابه‌التفاوت سود تعیین شده بانک مرکزی با نرخ ترجیحی " رسید که از این میزان ۱۲۰۰ میلیارد تومان برای بخش صنعت در نظر گرفته شده بود.

سهمی که قرار بود تحت عنوان چتر حمایتی، این حوزه حساس اقتصادی را از سیاه چاله " کمبود نقدینگی " دور کرده و به لبالب رونق نزدیک کند.

اما در این بین آنچه که رخ داد سخنان ضد و نقیض مسئولان ارشد دولتی بود چرا که از طرفی " نوبخت " رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی هر بار در مصاحبه با خبرنگاران از آغاز پرداخت یارانه صنعت خبر می‌داد و از طرف دیگر " نعمت زاده " وزیر صنعت، معدن و تجارت از این مسئله اظهار بی‌اطلاعی می‌کرد.

این مسئله تا جایی پیش رفت که " نعمت زاده " اعلام کرد: بر اساس قانون ۱۲۰۰ میلیارد تومان باید به بخش صنعت و معدن پرداخت می‌شد اما هر کسی گرفته سلام ما را بهشان برسانید؛ ما هرچه تلاش کردیم نتوانستیم از آقای " نوبخت " این منابع را دریافت کنیم و ایشان هم که به ما لطف دارند و با لبخند ما را شرمنده کرده‌اند.

این سخن " نعمت زاده " کافی بود تا معاون رئیس جمهور او را به ارائه فهرست شرکت‌‌های واجد شرایط دریافت یارانه تولید به سازمان مدیریت و برنامه ریزی دعوت کند و خواستار عدم انجام مصاحبه‌های شائبه‌دار شود.

نوبخت حتی اعلام کرد: طی سال جاری ۵۲۶ میلیارد تومان از یارانه تولید پرداخت شده و قرار نیست یارانه تولید به شخص وزیر صنعت پرداخت شود!

بر این اساس؛ هر چند دعواهای دولتی بر سر یارانه تولید تا حدودی شدید بود؛ اما در این بین باید دید دلیل عدم پرداخت کامل یارانه تولید چیست؟!

آیا تنها به عدم معرفی شرکتهای واجد شرایط برمیگردد یا اینکه شرکتهایی وجود دارند که همچنان در صف دریافت یارانه معطل باشند؟