به گزارش افکارنیوز، سرمربی و بازیکن تیم تاسیسات دریایی در کنفرانس مطبوعاتی با نوشتن جمله ما قهرمانیم، قهرمانی آسیا را هم می‌خواهیم با کمک شما، روی تخته وایت برد اتاق کنفرانس صحبت های خود را باخبرنگاران رسانه های مختلف در میان گذاشت. وحید شمسایی مربی بازیکن تیم تاسیسات دریایی تهران در کنفرانس مطبوعاتی این باشگاه در میان خبرنگاران این حرف ها را به زبان آورد:
من هیچ ریسکی نکردم
ما در این باشگاه برنامه ریزی مان بر این بود که این تیم را از رده دهم که سال قبل به آن دست پیدا کرده بود، امسال به رده چهارم برسانیم و سال آینده قهرمان شویم اما یکسال زودتر به این مهم دست یافتیم. از روز اولی که آمدم می دانستم کار سختی در پیش دارم، جلسات مختلفی گذاشتیم و مهره هایی را آوردیم که به دردمان می خوردند، هر چند همه می گفتند این بازیکنان تمام شده اند اما ما به آنها اعتماد کردیم و جواب اعتمادمان را هم گرفتیم. من در پذیرش مربیگری تیم تاسیسات دریایی هیچ ریسکی را متحمل نشدم.
اگر بیرونم نکنند می‌مانم
من قرارداد دو ساله ای با این تیم دارم و همه تلاشم را می کنم که مثل سال اول با استفاده از تمام توانمان موفق ظاهر شویم البته در این میان مسابقات جام باشگاه های آسیا را هم در پیش داریم که سعی می کنیم عنوان قهرمانی را با کمک مردم و شماها به دست بیاوریم. من یک لیست ۱۰ نفره به مدیریت تیم دادم تا بازیکنان مورد نیاز ما از آن میان جذب شوند، خودم هم اگر بیرونم نکنند در خدمت این تیم هستم.
تا ۸۰ سالگی بازی می‌کنم
بازیکن بودن از مربیگری آسان تر است، فعلا می خواهم مربی بازیکنی ادامه دهم. خدا را شکر از نظر توان بدنی در وضعیت ایده آلی برسر می برم و می بینید که قهرمان هم می‌شویم کسی هم جلویمان را نمی گیرد. اصلا شاید دلمان خواست تا ۸۰ سالگی بازی کنم اما در مورد تیم‌ملی باید بگویم آن تیم فعلا مربی دارد. هر وقت من آنجام بودم و سرمربی تیم‌ملی شدم در مورد آن صحبت می‌کنیم.
هرچه بیشتر جام می آوردم، بیشتر می شدم آدم بد
از دیروز بعدازظهر دائم به من زنگ می زنند که صحبت نکنم، در سال ۲۰۰۸ و سال ۲۰۱۰ خیلی خیلی آماده بودم. حسین افضلی سرمربی بود و آقای شمس هم طبق معمول مدیرفنی تیم، ما در آن سالها قهرمان شدیم، بنده به عنوان آقای گل و بهترین بازیکن جام انتخاب شدم، نیم ساعت بعد گفتند شمسایی پول داده به ای اف سی تا بهترین بازیکن شود، این حرف آنقدر سنگین بود که چند تن از بازیکنان تیم ما همچون نظری، کشاورز، طاهری مقدم و اصغری گریه کردند، به اطف خداوند بزرگ من در تورنمنتی حاضر بودم یک عنوان کسب کردم، اصلا این را نمی فهمم چرا هرچه بیشتر جام آوردم، آدم بدی بیشتر شدم.
بهترین شدم اما از تیم‌ملی خط خوردم
در ژاپن بهترین بازیکن آسیا شدم، نیم ساعت بعد از تهران زنگ زدند و گفتند، حیدریان بهترین بازیکن آسیا شده است. فردای آن روز من را از تیم‌ملی خط زدند و همین طور حرف و حدیثهرازگاهی پشت سر من بوده است. الان هم می گویند فلانی بازیکن خریده. انگ مشکل خانوادگی و داور خریدن هم به من زده اند. اما همه می دانند که من ۲ عادت دارم؛ یکی آنکه باخت را گردن بازیکنانمان نمی اندازم و دیگری اینکه به داوری توهین نمی کنم و باختی را گردن او نمی‌اندازم. متاسفانه آقایان طرز تفکر عجیب و غریبی نسبت به این موضوع دارند مثلا می گویند شمسایی همیشه در قرچک فحش می خورده چرا امسال نخورده؟
دنیا دار مکافات است
من در طول این همه سال خدا را شکر هیچ وقت ۴ سال خانه نشین نبودم و منشوری نمی شدم، اما دوستمان چند سال است که خانه نشین است و ایشان سلطان شکایت هم هست. افتخاری، ترابیان، سعیدلو، درودگر، دادکان، انصاری‌فرد، خوراکچی و … همه این ها بد هستند به جز ایشان. من هیچ وقت عادت ندارم صبح اول وقت به فلان خبرگزاری زنگ بزنم بگویم با من مصاحبه کن. هر موقع هر خبرنگاری به بنده زنگ زده و سوال فنی کرده در خدمتش بودم. باشگاه تاسیسات دریایی نیز به دلیل اظهارات ایشان شکایتی تنظیم کرده که از آن با خبر خواهید شد.
من می میرم برای بردن
از خانواده باشگاه دبیری تبریز خیلی ممنونم چرا که پارسال مثل هندوانه در بسته بودم در مربیگری که اما آنها به من اعتماد کردند، من هم ممنونشان هستم. اینکه دیگر نتوانستم در تبریز بمانم به دلیل عمل سنگین پدر و همسرم بود که حتما باید تهران می ماندیم. همیشه تلاش کرده ام جوری کار کنم که خودم تصمیم گیرنده باشم، یک روزی برای رسیدن به اهدافم تصمیم گرفتم از ایتالیا به ایران بیایم. حالا هم از دبیری به تاسیسات دریایی. هدفم فقط پیروزی و موفقیت این تیم در لیگ و آسیاست، به قول روبرتو باجو در جام‌جهانی ۱۹۹۴ من می‌میرم برای بردن.
آدم نمک نشناسی نیستم
در پایان باید عنوان کنم که آدم نمک نشناسی نیستم. فوتبال ملی خودمان را مدیون حسین شمس هستم اما وقتی حرف حدیثی پیش می آید و ایشان صحبتی میکنند، نمی توانم چیزی نگویم. همیشه سعی کردم حقم را به عنوان کسی که به خاطر فوتبال ملی من دین به گردنم دارد ادا کنم.
