به گزارش افکارنیوز، کارلوس کیروش دیروز در نشست خبری خود گفت که به سردار آزمون و علیرضا جهانبخش در تیم ملی نیاز دارد تا از آنها در دو دیدار دوستانه با شیلی و سوئد استفاده کند. او گفت در همه جای دنیا اولویت با تیم ملی بزرگسالان است اما نگفت که در کجای دنیا لیگ را ۵۰ روز به خاطر جام ملت‌های آسیا تعطیل می‌کنند؟! کدام فدراسیون فوتبال در دنیا است که تیم المپیکی خود را برای حضور در بزرگ ترین تورنمنت ورزش جهان نادیده می گیرد؟ هنوز فراموش نکرده ایم که ستاره های بزرگ جهان چه در قدیم و چه در این سال های نه چندان دور از جمله کلینزمن، فولر، بکن بائر،
کرسپو، مسی، رونالدینیو، توز، اوزیل و …
اما کیروش حتما می‌داند که نتایج تیم امید برای فوتبال‌دوستان ایرانی مهم است چون ۴۰ سال است به المپیک نرفته‌ایم و همه می‌خواهند که این حسرت بزرگ فوتبالی به پایان برسد بنابراین همه فوتبال ایران در خدمت تیم امید قرار گرفته‌اند تا این تیم در دیدارهای مقدماتی‌اش در المپیک موفق شود و طلسم ۴۰ ساله را بشکند.
اگر قبل از جام جهانی و جام ملت‌های آسیا کیروش مدام صحبت از منافع ملی فوتبال ایران می‌کرد اکنون باید نشان بدهد که به آن حرف‌ها در عمل پایبند است و باید قید حضور جهانبخش و آزمون را برای حضور در دیدارهایی دوستانه بزند تا آنها در مسابقاتی به مراتب مهم‌تر و حساس‌تر به میدان بروند.
کاش همانطور که برای ارزیابی عملکرد کیروش نظرسنجی پیامکی در برنامه ۹۰ گذاشته شد تا همه بعد از حذف تیم ملی ایران از جام ملت‌ها در مورد این مربی نظر بدهند و از عملکرد کیروش ابراز رضایت کنند این بار هم یک نظر سنجی گذاشته شود تا از مردم بخواهند که نظرشان را در مورد کمک به تیم امید و حضور آزمون و جهانبخش در این تیم هم بیان کنند. اینکه آنها بازی دوستانه با سوئد و شیلی مهم است یا دیدارهای حساس مقدماتی المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو؟
قطعا کیروش خودش بهتر از هر کارشناسی جواب این سوال را می‌داند که حضور در المپیک مهم‌تر از بازی دوستانه است اما ظاهرا به خاطر صحبت‌های دبیر کل جدید فدراسیون فوتبال که به مذاقش خوش نیامده لجبازی می‌کند.
سرمربی تیم ملی از اینکه با برانکو مقایسه شده ناراحت و عصبانی است اما او قطعا باید جو فوتبال ایران را بشناسد و بداند که در فوتبال ایران مقایسه مربیان با همدیگر امری غیر طبیعی نیست. بارها در فوتبال ایران عملکرد مربیان تیم ملی را با مربیان باشگاهی یا حتی با مربیان ملی سابق مقایسه کرده‌اند.
بارها قلعه‌نویی و مایلی‌کهن را باهم مقایسه کرده‌اند. عملکرد علی دایی را با افشین قطبی مورد ارزیابی قرار گرفته و … چون مقایسه نیمکت تیم ملی کاری بوده که همواره انجام شده و این را نمی توان بی احترام محسوب کرد و اکنون دبیرکل فدراسیون فوتبال کارنامه کیروش را با برانکو مقایسه کرده و شاید همین موضوع عاملی برای ناراحتی این مربی شده است.
به هر حال مردم قضاوت خوبی از شرایط دارند و کیروش خودش به خوبی از این موضوع آگاه است، اما مقایسه کردن کار بدی نیست و از دبیرکل گرفته تا رسانه ها می توانند برای جمع بندی بهتر شرایط مربیان مختلف را مورد ارزیابی قرار دهند. شاید والدیر ویه‌را، سرمربی برزیلی تیم ملی ایران در مرحله مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ حدود یک ماه بیشتر روی نیمکت تیم ملی نبود، اما همین که تیم ملی را مقابل استرالیا به برتری رساند و ما را به جام جهانی برد، هنوز هم که هنوزه مردم به نیکی از او یاد می کنند و همچنان دوستش دارند. کسی که کم‌ترین پول را گرفت و حماسی‌ترین بازی تاریخ ایران در روز هشتم آذر ۱۳۷۶
با مربیگری همین مرد رقم خورد، پس در این زمینه به هر کس می توان اجازه داد که قیاس هایش را انجام دهد و آزادانه حرفاهایش را بیان کند.
فدراسیون فوتبال که همیشه مدعی بوده که از کیروش نمی‌ترسد و در مواقع لزوم او را مدیریت خواهد کرد اکنون زمانش است که این ادعایش را ثابت کند. در واقع آزمون بزرگ فدراسیون فوتبال فرا رسیده است. زمانی که باید کفاشیان و فدراسیون فوتبال تکلیف آزمون و جهانبخش را تعیین کنند که برای تیم ملی باید بازی کنند یا تیم امید ایران؟
آقای کیروش؛ شما ما مربی بزرگ و کارنامهداری هستید و هیچکس دراین مساله شکی ندارد اما باید بدانید که فوتبال ایران قبل از حضور شما هم شخصیت و هم اعتبار بینالمللی داشته که اگر اینگونه نبود مربی بزرگی مثل شما حاضر نمیشد در آن کار کند.
