تانگ وی Tang Wei مدیر سازمان میراث فرهنگی چین اعلام کرد: از آنجا که پیشرفت در تکمیل این درخواست با کندی همراه است طرح ما برای تقدیم درخواست نهایی ثبت جاده ابریشم در فهرست میراث جهانی در سال دو هزار و دوازده منتفی شد.

در تازه ترین جدول زمانی تحویل درخواست ثبت جاده ابریشم در فهرست میراثجهانی به سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی ملل متحد(یونسکو) که در دومین نشست کمیته هماهنگی این طرح در ترکمنستان تعیین شد آمده است این درخواست باید اول فوریه سال دو هزار و سیزده تحویل داده شود. با این حال مقامات چینی درباره این جدول زمانی جدید نیز خوشبین نیستند. تانگ گفت: هر نشستی یک جدول زمانی جدید دارد اما هیچ کدام از آنها اجرا نمی شوند.

چین و چندین کشور آسیای میانه از جمله قزاقستان، قرقیزستان، ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان تلاشی را برای ثبت این جاده دو هزار ساله چینی در فهرست میراثجهانی در سال دو هزار و شش آغاز کردند. این شش کشور در اکتبر سال دو هزار و هفت توافقنامه ای را در پاریس درباره این طرح امضا کردند. در این توافقنامه آمده است ابتدا باید درخواست ثبت مکان های تاریخی در مسیر جاده ابریشم در چین و آسیای میانه در فهرست میراثجهانی داده شود. تانگ گفت: با این حال کشورهای آسیای میانه فاقد مهارت، بودجه و آگاهی و مدیریت حفاظت از میراثفرهنگی هستند.

ما هنوز راهی طولانی در اجرای شرایط بین المللی این فهرست پیش رو داریم.

جینگ فنگ Jing Feng رئیس مرکز میراثجهانی یونسکو در منطقه آسیا و اقیانوس آرام گفت چنین درخواست مشترک چندجانبه ای بی سابقه است. جینگ افزود: درخواست مشترک برای ثبت جاده ابریشم در فهرست میراثجهانی فرصت خوبی را برای همکاری منطقه ای و بین المللی فراهم می اورد.

با این حال دشواری های این اقدام کم نیست.

وی ادامه داد: طرح جاده ابریشم به طیف وسیعی از کشورها مربوط می شود و اوضاع در کشورهای مختلف بسیار پیچیده است.

به گزارش خبرگزاری شین هوا از پکن، جاده ابریشم از شهر باستانی چانگ آن Chang apostrophe an که اکنون به شیان Xian معروف است آغاز و تا منطقه مدیترانه در غرب و شبه قاره هند در جنوب کشیده شده است. طول کل این جاده بیش از ده هزار کیلومتر است که چهار هزار کیلومتر آن در چین قرار دارد. جاده ابریشم به عنوان طولانی ترین و بانفوذترین جاده تجاری به لحاظ فرهنگی در جهان نقش مهمی را در ارتباط شرق و غرب و ایجاد فرصت هایی برای رفاه و ثروت ساکنان دو منطقه ایفا کرده است. چین چهل و هشت مکان باستانی را در طول این جاده به فهرست درخواست خود به یونسکو اضافه کرده است. دولت مرکزی چین هر ساله هشتاد میلیون یوان(حدود دوازده میلیون و سیصد و هشتاد هزار دلار) برای حفاظت از آثار باستانی موجود در منطقه خودمختار اویغور در شمال غرب چین هزینه می کند.

بخش وسیعی از جاده ابریشم از این منطقه عبور می کند. اشتیاق برای ثبت این جاده در فهرست میراثجهانی بیشتر و بیشتر می شود.

کشورهای ژاپن، جمهوری کره، هند، نپال، افغانستان و ایران نیز هم اکنون به این طرح ملحق شده اند. با توجه به اینکه ژاپن، ایران و هند می خواهند نقشی مهم را در این روند ایفا کنند این مسئله مشکلاتی را در فرآیند درخواست ثبت جاده ابریشم در فهرست میراثجهانی پدید آورده است. جینگ گفت: با اینکه تعداد کشورهای شرکت کننده در این طرح به دوازده کشور افزایش یافته است اما ما همواره معتقدیم چین و پنج کشور آسیای میانه اعضای محوری هستند.

تانگ نیز گفت: من نگرانم که در صورت ادامه تعویق تحویل درخواست مشترک چین و کشورهای آسیای میانه، کشورهای دیگر زودتر از ما درخواستی را در این خصوص به یونسکو بدهند.