به گزارش روزنامه شرق تعدادی از مهمترین نكات قابل بررسی در متن زیر عنوان شده و كمك میكند تا شما بتوانید تا حدودی خود را به عنوان یك كاندیدای این جراحی ارزیابی كنید.

سن: افراد ۱۸ تا ۲۵ سال کاندیدای مناسبی برای جراحی نیستند زیرا با بررسی میزان ریزش موی فعلی آنها پیش‌بینی گسترش یافتن طاسی در آینده امکان‌پذیر نیست.
اگر در یک فرد جوان با موی کم پشت ناحیه پیشانی با یک جلسه پیوند مو بنا به درخواست خود فرد یک خط رویش موی جدید که پرتر و پایین‌تر از خط طبیعی است، ایجاد شود، این عمل بسیار فرد را راضی می‌کند ولی این رضایت موقتی خواهد بود زیرا بعدا با پیشرفت طبیعی ریزش مو در پشت این خط جدید میزان طاسی او تا حدی گسترش می‌یابد که موهای باقیمانده در پشت سر به حدی نیست که بتواند پوشش قابل قبولی را تا خط رویش جدید موی او ایجاد کند.

این افراد بهتر است از داروی فیناستراید و محلول موضعی مینوکسیدیل استفاده کنند. البته در موارد نادر جوانان ۲۳ یا ۲۴ سال با توجه به میزان ریزش مویشان می‌توانند کاندید ای خوبی برای عمل باشند. در مورد پیوند موی خانم‌ها مساله سن مطرح نیست.

وضعیت سلامت: به منظور بررسی وضعیت سلامت فرد گرفتن شرح حال کامل و انجام آزمایشات لازم ضروری است بیماران دیابتی و فشار خون بالا قبل از عمل باید بیماری آنها کنترل شده باشد. بیماری‌های عفونی و مشکلات پوستی قبل از عمل باید درمان شوند.

کیفیت و کمیت موها در ناحیه‌دهنده مو: کسانی کاندیدای خوب برای پیوند مو هستند که در ناحیه پشت سرشان تراکم بالایی ازفولیکول‌های مو داشته باشند. تراکم به معنی تعداد موها در واحد سطح است. اگر تراکم بالا باشد، موهای قابل دسترس برای کاشت در ناحیه جلوی سر بیشتر است. موهای ضخیم و مجعد ظاهر پر‌تری ایجاد می‌کنند. افرادی که تراکم خوبی ندارند، نتیجه عمل کاملا رضایت بخش نیست.

میزان شلی پوست سر: میزان شلی پوست مشخص میكند تا چه میزان از پوست پشت سر میتوان برداشت تا با حداقل كشش بتوان بخیه زد واحتمال اسكار (جای زخم) بخیه كاهش یابد. مسلما پوستهای شلتر میزان مجاز برداشت پوست بیشتر از پوست سفت است.