به گزارش افکارنیوز، زیباکلام در حالی برای مردم ایران ابراز کمال تأسف! کرده است که در ساعاتی پس از انتشار همین نامه، طی یادداشتی که در ستون یادداشت‌های شماره روز شنبه آرمان امروز منتشر کرد، در برگشتی آشکار از موضع قبلی خود نوشت:

«اما نکته‌ای که بسیار مهم است این که تمام حواس ملت ایران در جریان تعطیلات نوروزی به نتیجه مذاکرات بود و آنها پیگیر این ماجرا بودند که نتیجه مذاکرات چه خواهد بود. اولین نکته‌ای که مردم در روزهای آخر تعطیلات عید مطرح می‌کردند این بود که چه خبر از مذاکرات و آیا خبر جدیدی منتشر شده است؟ این نشان می‌دهد که مردم ایران چه اندازه می‌خواستند مذاکرات به نتیجه برسد و احساس می‌کردند که اگر مذاکرات به نتیجه مثبتی برسد وضعیت اقتصادی کشور بهتر خواهد شد»!

ابراز تأسف برای مردم و متهم کردن آنها به بی‌تفاوتی و ناآگاهی! از جانب زیباکلام، به هیچ وجه رفتار عجیبی در میان چهره‌های یک جریان سیاسی خاص محسوب نمی‌شود.

آنها پیش از این هم به انحاء مختلف مردم ایران را نواخته‌اند.

وقتی در یک ویژه‌نامه نوروزی، مردم ایران کم‌تحمل و خشن خوانده خطاب شدند.

وقتی چند هفته قبل در یک مراسم ختم سیاسی به جامعه ایران لقب «شقی» داده شد.

وقتی در تریبون‌های جریان خاص، جامعه ایرانی بی‌اخلاق! خطاب می‌شود.

وقتی مردم ایران توسط محمد قوچانی به ریاکاری و توسط محمود سریع‌القلم به خشونت و دروغگویی متهم شدند.

هنگامیکه مردم ایران توسط منورالفکرها به تقدیس قدرت متهم می‌شوند و آنهنگام که احمد خرّم، فعال وابسته به جریان خاص به سایت ندای ایرانیان گفته بود مردم ایران فریب می‌خورند و می‌توان با پول! رأی آنها را خرید…

اینکه مردم چرا با توافق لوزان به خیابان‌ها نیامده‌اند باید بیش از آنکه سبب توهین به آنها باشد؛ سبب تأمل اشخاصی مثل صادق زیباکلام باشد.

چون مردم در طول ۳۶ سال انقلاب اسلامی نشان داده‌اند همواره در بزنگاه‌های مهم به نفع مصالح خود و نظام اسلامی عمل می‌کنند و بسیار بیشتر از حد تصوّر چهره‌های جریان سیاسی خاص، به کُنه مسائل آگاه‌اند.

گناه اصلی مردم ایران، فقط همراهی نکردن با خواستههای جریان سیاسی خاص است.