به گزارشافکارنیوز، رضا حقیقی چوب خودش را خورد و با حال و روزی به تیم شهرش رفت تا به پدیده کمک کند که اگر نمی‌رفت سنگین‌تر بود. حالا هم که نه چکش از باشگاه مشهدی پاس شده و نه به جایی که می‌خواسته رسیده، پشیمان شده است! پشیمانی‌ای که البته سودی هم ندارد …
بگذارید کمی به عقب برگردیم. همان روزی که رضا حقیقی تازه به پرسپولیس آمده بود. جوانی بلند بالا، خونسرد و با انگیزه که از فجرسپاسی به پرسپولیس آمد و در اولین بازی‌اش برای این تیم کولاک کرد.
رضا حقیقی از همان اولین بازی‌ها و به ویژه پیروزی ۶ بر صفر سرخپوشان مقابل ملوان انزلی در تهران به قدری خوش درخشید که تحسین علی کریمی را هم برانگیخت. یحیی گل‌محمدی سرمربی وقت پرسپولیس، رسانه‌ها، پیشکسوتان، هواداران و همه و همه لب به تعریف از این جوان بلندبالای مشهدی گشودند که گفته می‌شد یک جواد نکونام دیگر برای تیم ملی است.
او چندی بعد در دربی معروف پایتخت چنان درخشید که نکونام و مجتبی جباری را زیر سایه خود قرار دارد اما …
تب تند خیلی هم زود فروکش کرد. مصاحبه‌های آنچنانی شروع شد. از علاقه به رئال مادرید تا پیشنهاد تیم اوکراینی و چند تیم اروپایی بگیرید تا کری خواندن برای این و آن و همه رضا حقیقی را به حاشیه برد.
ترکش‌های همه این اتفاقات مستقیم به خود رضا حقیقی خورد. بازیکنی که می‌توانست در جام جهانی بیشتر بازی کند به دو دقیقه بازی در برزیل بسنده و افتخار کرد تا به حال و امروز برسد.
ناگفته نماند تا ديروز كسي هم حق نداشت به رضا حقيقي بگويد بالاي چشمت ابرو است و اگر هم يكي مثل بهروز رهبريفرد پيدا ميشد چنين چيزي را يادآوري ميكرد با بدترين واكنش روبهرو ميشد و به قول بازيكن مشهدي سابقه دو دقيقه بازي در جام جهاني حقيقي را مرور ميكرد و افسوس ميخورد! اصلاً كسي حق اظهار نظر درباره چنين بازيكن پرافتخاري(!) را نداشت و الخ! آقارضا اگر ميدانست آخر و عاقبتش به اينجا كشيده ميشود شايد راه ديگري را انتخاب ميكرد و... البته به ما كه باشد ميگوييم هنوز هم دير نشده است؛ تا نظر خود حقيقي چه باشد؟!
