از این به بعد عدد ۴ مال ماست!

به گزارش افکارنیوز، سامان ۲۴ ساله حالا یکی از محبوب ترین های فوتبال تبریز است. یکی از نسل جدیدی که قرار است جای شاگردان واسیلی گوجا را بگیرند. سامان در گفت و گو با خبرآنلاین از شب رویایی اش برابر استقلال گفته است.

خیلی فراتر از انتظار بودی. هت تریک جلوی استقلال در ورزشگاه آزادی!

راستش شاید خیلی ها انتظار این اتفاق را نداشتند. خودم هم باورم نمی شد که بتوانم هت تریک کنم اما واقعا سراپا انگیزه بودم برای یک بازی خوب. اولا که همه تیم هم قسم شده بودیم برای بردن این بازی. ولی خودم واقعا انگیزه داشتم. انگیزه ام از بازی با پرسپولیس هم بیشتر بود. باید حتما در این بازی خودم را نشان می دادم.

دلیل خاصی داشت که بازی با استقلال برایت مهمتر از پرسپولیس بود؟

نه از آن بابت. شرایط جدول این بازی را حساس کرده بود. به هر حال بازی با استقلال و پرسپولیس همیشه مهم است اما این بازی اهمیت بیشتری داشت چون بردن این بازی تقریبا ما را در یک قدمی قهرمانی قرار می داد. برای همین باید از دل و جان بازی می کردیم. انصافا هم همه تیم همین طور بودند. خدا هم به من لطف داشت و توانستم بیشتر به چشم بیایم.

تقریبا هرچه توپ هم به تو رسید گل شد.

اگر کلا بازی های مرا دیده باشی من بیشتر باید توپ سازی کنم اما خدا را شکر در این فصل خوب گل زده ام. در بازی با استقلال هم روند بازی طوری پیش رفت که توانستم بیشتر از آنچه انتظارش را داشتم صاحب توپ باشم و گلزنی کنم. فقط لطف خدا بوده، زحمت بچه ها و دعاهای مردم.

تراکتور امسال یک نسل جوان دارد که رسول خطیبی گفته بود قرار است فوتبال تبریز را دوباره احیاء کنند. تو یکی از این بازیکنان هستی، بایرامی، دلیر و چند نفر دیگر که همه سن و سال زیادی ندارند. چقدر به موفقیت آینده تان امیدواری؟

خیلی. دقیقا همه بچه های ما تلاش می کنند تا بار دیگر فوتبال تبریز به نسل جدیدی افتخار کند. می خواهیم همان طور که آقا رسول هم گفته بود نسلی مثل بزرگان دهه ۷۰ تبریز بسازیم. هم مهرداد بایرامی، بقیه بچه ها تلاش شان این است. البته ما هنوز با بزرگانی مثل کریم باقری، دین محمد ی و … خیلی فاصله داریم اما اگر سعی کنیم حرفه ای باشیم، اسیر حاشیه ها نشویم و با تمام وجود تلاش کنیم حتما می توانیم به آرزوی مان برسیم. رویای همه ما تیم ملی است اما باید این قدر خوب باشیم که کادرفنی دعوت مان کند. اگر انشالله این اتفاق افتاد و توانستیم به تیم ملی برسیم که با افتخار تلاش می کنیم آنجا بمانیم اما اگر دعوت نشدیم برای آنها که بهتر از ما بودند و توانستند افتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی را پیدا کنند، دعا می کنیم.

راستی برخورد مردم بعد از بازی چطور بود؟

عالی، دست شان درد نکند. باورت نمی شود از توی فرودگاه تهران تا تبریز، هر بار که با مردم روبرو شدیم به ما لطف زیادی داشتند. مردم تبریز وافعا تیم شهرشان را از ته وجودشان دوست دارند و با آن زندگی می کنند. من هم واقعا شادم از اینکه توانستم لیاقت پوشیدن پیراهن تراکتورسازی را پیدا کنم.

برای بازی با نفت این جمعیت، ورزشگاه ۷۰ هزار نفری کم شان نیست؟

شک نکن که ۲ تا سه برابر این جمعیت به ورزشگاه می آیند. اگر امکانش بود که همه مردم شهر می آمدند اما چون اولین تلاش همه ما برای قهرمانی در لیگ است، فکر می کنم غیر از ورزشگاه، تمام کوه های وشرف به زمین یادگار هم پر از جمعیت می شود. بازی سختی در پیش داریم اما همه مثل سرباز می جنگیم تا انشاااله والین قهرمانی خودمان و تراکتورسازی را در لیگ برتر بدست بیاوریم. این قهرمانی حق مردم آذربایجان است.

چرا در دوره ای از لیگ این همه افت کرده بودید. این قدر افت تان شدید شد که مجبور به تغییر سرمربی تان شدند.

راستش واقعا خودمان هم دلیلش برای مان عجیب بود. انگار طلسم شده بودیم. ولی این فراز و نشیب ها همیشه در فوتبال هست. برای همه تیم ها اتفاق می افتد و برای ما هم این مشکل پیش آمد. ولی مهم این جاست که حالا خداراشکر در کورس قهرمانی و شانس اول آن هستیم.

در بازی با استقلال داشتید برای آندو هم بازی می کردید؟

نه واقعا. ما فقط برای برد تراکتور بازی می کردیم چون لیگ شرایط حساسی داشت. می خواستیم کورس قهرمانی را از دست ندهیم. البته وقتی تیم موفق شد؛ آندو هم به آنچه می خواست رسید. او بازیکن زحمتکش و بزرگی است که بازوبند تیم ملی را به بازو می بندد. ما خیلی های مان اصلا نمی دانیم اصل مشکل آندو با استقلال چه چیزی است و اصلا وارد این حرف ها هم نمی شویم. چون این موضوع ارتباطی به ما ندارد. مسئله ای بین آقا آندو است و تیمی که سال ها برایش بازی کرده که قطعا حل می شود اما او هر بار که به تبریز آمده با تمام وجودش بازی می کند و یک الگوی خوب برای همه ماست. ما تمام هدف مان در این بازی برای قهرمانی بود.

بعد از گل دوم این قدر هیجان زده شده بودی که لباست را از تنت در آوری انگار باورت نمی شد که می توانی هت تریک کنی!

دقیقا همین طور بود. وقتی گل دوم را زدم خیلی خوشحال بودم. این قدر هیجان زده شدم که پیراهنم را از تنم در آوردم. راستش اگر می دانستم شانس هت تریک دارم، شادی ام را نگه می داشتم برای گل سوم. بعد روی گل سومم نمی دانستم چطور باید خوشحالی کنم.

اما کلا کارت زرد بی دلیلی گرفتی.

بله قبول دارم. البته من اخطار نداشتم و می دانستم که ۳ اخطاره نمی شوم و بعد از کارت زردی هم گرفتم سعی کردم خیلی محتاط باشم. اما قبول دارم که باید حواسم را وقت خوشحالی هایم بیشتر جمع کنم.

بعد از بازی هم که کلی عکس با هم بازی هایت گرفتید و عدد ۴ را نشان دادید؟

بله دیگر ، ۴ تا گل زدیم و از این به بعد این عدد ۴ نماد ماست!