بدرقه دانش‌آموزان امسال با باربی است یا سارا؟

به گزارشافکارخبر،هر ساله با نزدیک‌تر شدن ماه مهر اتفاقات و تحولاتی در گوشه و کنار شهر رخ می دهد.

همه این اتفاقات ناشی از تغییر در ساختار زندگی قشری است که خود را برای گام جدید تحصیلی آماده می‌کنند.

دانش‌آموزان باید مهیای حضور در کلاس‌ها شوند و برای این حضور معلمان، مدیران، برنامه‌ریزان، سرویس‌های حمل و نقل شهری و در یک کلام قشر عظیمی را با خود همراه می‌کنند.
یکی از ملزومات دانش‌آموزان لوازمی است که برای تحصیل با خود همراه می‌کنند که در این بین لوازم‌التحریر یکی از مقوله‌هایی است که هر ساله تعداد زیادی از خانواده‌ها را با خود پیوند می‌زند.

شاید در نگاه اول فروش محصولات با هر تنوع ممکن مطلوب باشد. از کالاهای چینی گرفته تا محصولات آلمانی، آمریکایی و در کنار آن هم محصولاتی غریب تحت عنوان " محصولات ایرانی ".

هر چند از انصاف نباید گذشت و باید اذعان کرد که در چند سال اخیر تحولات خوبی در زمینه تولید محصولات داخلی رخ داده، اما به گفته مسئولان و فروشندگان در حال حاضر تنها ۳۰ درصد از محصولات موجود در بازار را محصولات ایرانی تشکیل می‌دهد که موضوعاتی از قبیل کیفیت، قیمت، طرح‌ها و …
جای بحثی جداگانه دارد.

اسطوره‌های ایرانی قربانی عدم یکدلی فرهنگ‌سازان


شاید بنیادی‌ترین نگاهی که به محصولات ایرانی می‌توان داشت این است که جدا از کیفیت و قیمت محصولات که به نوعی دغدغه اولیه خانواده‌ها محسوب می‌شود روی موضوع اسطوره‌ها در محصولات نگاه ویژه‌ای شود.

بخواهیم یا نخواهیم باید بپذیریم که دانش‌آموزان اولین نگاه‌شان به ظاهر محصولات می‌باشد که با توجه به علاقمندی آنها در این سنین به بازی‌ها و فیلم‌های مورد علاقه، کیف و دفتر و لوازم مورد نیازشان را تهیه می‌کنند.

تهیه این محصولات طبیعتاً براساس فرهنگ‌سازی قبلی صورت می‌گیرد و نقش رسانه‌ها در این زمینه به وضوح روشن می‌شود.

پیروزی باربی و مرد عنکبوتی در مواجهه با ثنا و ثمینی که خیلی از دانش‌آموزان حتی تجسمی از آنها در ذهن ندارند زنگ خطری است که صدای آن مدت‌هاست به گوش می‌رسد، اما شاید صدای ممتد آن دیگر برای گوش مسئولان فرهنگی عادی شده و کسی را از خواب غفلت بیدار نمی‌کند.

وقتی فیلم‌سازان، بازی‌سازان و تولیدکنندگان کالا و متولیان فرهنگی به جای همکاری و یکدل شدن هنوز ساز خود را می‌نوازند و همدلی و همزبانی را در سالی به همین نام تجربه نکرده‌اند انتظاری بالاتر از این نیز نمی‌توان متصور بود.

دانش‌آموزی که اسطوره‌های ذهنی‌اش همان باربی و مرد عنکبوتی و شخصیت‌های این چنینی است، نمی‌تواند در هنگام خرید به دنبال شخصیت‌های شکرستان و ثنا و ثمین باشد.

انیمیشن‌ها و کارتون‌ها و بازی‌های فکری و استراتژیک برای دانش‌آموز باید متأثر از فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی باشد تا کالایی این چنینی در سبد خرید مهرماه قرار گیرد.

موضوعی که دیگر برای آن نیاز به مقدمه چینی و دلیل و مدرک نیست. تنها همت و پشتیبانی از سوی مسئولان می‌خواهد که در سایه دغدغه‌مندی فرهنگی آنها شکل خواهد گرفت.

در نگاهی آمیخته با فرهنگ به مقوله تحصیلی دانش‌آموزان شاید بتوان این موضوع را پذیرفت که زنگ اول دانش‌آموزان در مدرسه و بهترین راه شناخت آنها در هر مدرسه‌ای محصولاتی است که بر روی میزهای تحریر کلاس درس می‌چینند.

اولین درسی که فرا گرفته‌اند را در کلاس به معلمان و مسئولان مدرسه تحویل می‌دهند. دفتر و کیف دانش‌آموز هویت فکری و فرهنگی دانش‌آموزی است که برای معلمان، همچون طبیبانی که قبل از طبابت، شرح حال بیمار را دریافت می‌کنند قابل دریافت است و براساس آن هم نسخه فرهنگی متناسب باید پیچیده شود.

تولید کنندگان کارتون وبازی جلساتی را با تولید کنندگان کالا تجربه کنند


اگر بناست فرهنگی نهادینه شود باید برای آن وقت هم گذاشت. به نظر می‌رسد سامانه تولید کالا را بیش از این ساختار نمی‌توان در نظر گرفت: نگاه به علاقه مخاطب(فارغ از هر فرهنگی) و تولید.

این چرخه معیوب سالیان سال است که در میز فروش کالا قرار گرفته است، چرا که سالیان قبل از آن اتاق فکری عملیاتی و دغدغه‌مند از تولیدکنندگان بازی، فیلم و لوازم‌التحریر برگزار نشده است.

اسطوره‌های غنی ایرانی اسلامی را با همتی مضاعف و جهادی فرهنگی می‌توان در دل کودکان سرزمین‌مان نهادینه نمود.

الگوهایی که هر کدام میتوانند علاوه بر کمک به تحصیل دانشآموزان مروجی در سبک و الگوی زندگی و کاهش مشکلات فرهنگی خانواده و در نهایت جامعه قرار گیرند.