- اگر به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال 92 توجه کنیم این احزاب اصلاح‌طلب بودند که پشت آقای روحانی قرار گرفتند و او به مدد همین حمایت همه جانبه توانست آراء بیشتری به دست آورد و برنده انتخابات شود.
- آقای روحانی اصلاح‌طلب نبودند ولی وقتی احزاب اصلاح‌طلب حامی ایشان شدند و از آقای دکتر عارف درخواست کردند تا کناره‌گیری کنند آن نتیجه حاصل شد.
- اکثر ستادهای آقای روحانی را احزاب و نیروهای اصلاح‌طلب پر کرده بودند. حزب اعتدال و توسعه که به تنهایی این همه نیرو در ستادها نداشت بنابراین گروه‌های احزاب‌طلب بودند که در ستادهای انتخاباتی فعالیت کردند. ولی به دلایلی کمتر به صورت علنی ظهور پیدا کردند.
- اساسا ائتلافی بین اصولگرایان و اصلاح‌طلبان رخ نخواهند داد بنابراین بهتر است به جای هر تعبیر بدی که در منطق سیاسی بی‌اخلاقی نامیده می‌شود به دنبال این حرف‌ها نباشد. واقعیت این است در فضای خاص، خوشبین‌ترین آدم‌ها جرات نمی‌کنند درباره چنین ائتلافی سخن بگویند و چنین موضوعی عملیاتی هم نمی‌شود.
- شاید مذاکره با شورای نگهبان اندکی کار اصلاح‌طلبان را برای ورود به انتخابات تسهیل کند ولی به نظرم خیلی تاثیرگذار نیست.
- مذاکره با شورای نگهبان اگر کار درستی در نگاه ایده‌آل نباشد اما در رئال تنها مکانیزم پیش روی اصلاح‌طلبان است.
- من مطمئنم چهره‌های صاحب‌نظر و برند اصلاحات رد صلاحیت خواهند شد.
- مجلس ششم یکی از سالم‌ترین مجالس پس از انقلاب بود.
- آنهایی که امروز شما به عنوان نماینده اصلاح‌طلب در مجلس نهم می‌بینید کسانی نیستند که از ناحیه احزاب پشتیبانی فکری و عملیاتی شده باشند تا در مجلس طبق برنامه‌های حزبی حضور یابند. مگر اینکه خود شخص فرد توانایی باشد که بتواند در مجلس تاثیرگذار باشد. ممکن است برخی از این افراد اصلاح‌طلب پتانسیل لازم برای پیشبرد اهداف ملی را نداشته باشد و نتوانند به صورت انفرادی کاری از پیش ببرند. در نتیجه آنها حداکثر برای حوزه انتخابیه نقش ایفا می‌کنند تا نقش ملی.
