فرانسه که از دوران استعمار سياه خود بر قاره آفريقا همواره اين منطقه را حياط خلوت خود تلقي ميکند، بيشترين سهم را از اين غنائم دريافت کرد.

به گزارش پرس تی وی، به موجب قراردادی که میان فرانسه و شورای انتقالی لیبی به امضا رسید، پاریس ۳۵ درصد از صادرات نفت لیبی را به خود اختصاص داد.

با توجه به این که لیبی سه ون یم در صد از صادرات نفت جهان را در اختیار دارد، به نظر می‌رسد فرانسه بیشترین سهم را از " کیک " لیبی نصیب خود کرده است.

اساسا نیکلا سارکوزی که در رخدادهای اخیر لیبی نقش کاملا تخریبی ایفا کرد، با کمک مالی سرهنگ معمر قذافی، دیکتاتور سابق لیبی، در انتخابات مارس سال ۲۰۰۷ ریاست جمهوری فرانسه پیروز شد.

در آن سال سرهنگ قذافی برای برون رفت ازبحران‌های داخلی و خارجی ارتباط خود را از طریق فرزند خود سیف الاسلام با نیکلا سارکوزی برقرار کرد.

سارکوزی که یک یهودی مجارستانی مهاجر است با کمک مالی کلان دیکتاتور سابق لیبی توانست بر رقبای فرانسوی خود پیروز و وارد کاخ الیزه شود.

از آن زمان تا آغاز قیام داخلی لیبی ارتباط قذافی و سارکوزی همچنان به طور مستقیم و غیر مستقیم ادامه داشت و رئیس جمهوری فرانسه هیچ‌گاه در صدد تشویق دیکتاتور لیبی برای برقراری دموکراسی در این کشور بر نیامد.

پس از شروع درگیری‌های داخلی، رئیس جمهوری فرانسه تحت تاثیر فشارهای داخلی و بین المللی در کنار انقلابیون لیبی علیه دوست سابق خود سرهنگ قذافی وارد عمل شد.

هدف سارکوزی از چرخش ۱۸۰ درجه‌ای استفاده از اوضاع لیبی برای پیروزی در انتخابات سال ۲۰۱۲ فرانسه بود.

رئیس جمهور فرانسه از شرایط بحرانی لیبی برای بهره‌برداری تبلیغاتی سود برد و کنفرانس کشورهای دوست لیبی را در پاریس برگزار کرد.

در این کنفرانس مقرر شد مبلغ ۱۵ میلیارد دلار از دارایی‌های مسدود‌شده سرهنگ قذافی آزاد شود ودر اختیار شورای حکومت موقت لیبی قرار گیرد.

این اقدام صرفا برای نزدیکی سارکوزی به نظام جدید لیبی قابل تجزیه و تحلیل است، زیرا رئیس جمهوری فرانسه از هم اکنون تبلیغات انتخاباتی زودرس خود را برای ورود مجدد به کاخ الیزه آغاز کرده است.

اساسا سیاست‌های نامتعادل نیکلا سارکوزی و دنباله‌روی بی‌قید و شرط وی از سیاست‌های آمریکا، کشور فرانسه را در انزوای سیاسی مطلق قرار داد.

رئیس جمهوری فرانسه بدون توجه به نقش تاثیرگذار فرانسه در حل بحران‌های جهانی از ظرفیت‌های ممتاز این کشور برای تقویت لابی صهیونیستی استفاده کرد.

سارکوزی بر خلاف ژاک شیراک، رئیس جمهوری سابق فرانسه، نه تنها نتواست جایگاه فرانسه را در سطح اتحادیه اروپا و خاور میانه ارتقا بخشد، بلکه از رهگذر ورود به مسائل حاشیه‌ای نقش فرادستی فرانسه را کم‌رنگ ساخت.

در رخدادهای تونس و مصر، سیاست‌گذاران کشور فرانسه در جهت خلاف خواست و اراده ملت‌های دو کشور حرکت کردند بگونه‌ای که فرانسه احترام سنتی خود را در میان مردم مصر و تونس به شدت از دست داد.

سارکوزی بیش از این که در صدد بازسازی جایگاه فرانسه در کشورهای آفریقای شمالی و خاور میانه باشد، تنها به بهره‌گیری شخصی از حوادثمنطقه برای اهداف انتخاباتی خود می‌اندیشد.

در جریان برگزاری نشست دوستان لیبی در پاریس نیکلا سارکوزی تلاش کرد تا از این نشست برای تبلیغات انتخاباتی خود بهره‌برداری کند.

لذا وی اعلام کرد که نیروهای ناتو تا پایان شرایط بحرانی لیبی همچنان در این کشور باقی خواهند ماند.

هدف فرانسه این است تا برمنابع نفت لیبی در شرق این کشور تسلط کامل پیدا کند و در بازسازی خرابی‌های لیبی بیشترین سهم را در اختیار شرکت‌های فرانسوی قرار دهد.

تشکیل کنفرانس دوستان لیبی در پاریس بیش از این که در راستای کمک به ملت لیبی باشد با اهداف استعماری وغارت ثروت های ملی این کشور صورت گرفته.

برآیند گزارش رسانه‌های عربی نشان میدهد که فرانسه، انگلیس و امریکا در یک توطئه مشترک قصد دراند تا شرایط عراق پس از سر نگونی صدام حسین در مارس ۲۰۰۳ را در لیبی شبیه‌سازی کنند.

هدف این ۳ کشور آزاد گذاشتن دیکتاتور مخلوع لیبی برای ایجاد فضای ترسناک امنیتی در جامعه لیبی است تا از این رهگذر بتوانند برملت و شورای حکومت انتقالی لیبی برای باج‌گیری بیشتر فشار وارد آورند.

قطعا ناتو، امریکا، فرانسه و انگلیس محل اختفای دیکتاتور مخلوع لیبی را به خوبی می‌دانند اما تعمدا از دستگیری و یا کشتن وی خودداری می‌کنند.

هدف ناتو این است تا دست سرهنگ قذافی برای ناامن ساختن فضای جامعه لیبی باز بماند تا از این رهگذر امتیازهای اقتصادی و سیاسی بیشتری از ملت لیبی بگیرد.

بنابراین نیکلا سارکوزی بیش از این که نگاهی صرفااخلاقی وانسانی به رخدادهای لیبی داشته باشد در راستای بهره‌برداری تبلیغاتی از تحولات اخیر این کشور بر آمده است.

هر چند ممکن است نيکلاي سارکوزي با کمک لابي يهودي فرانسه بار ديگر در انتخابات رياست جمهوري اين کشور پيروز شود، اما اين پيروزي قطعا جايگاه فرانسه را به عنوان يک کشور مهم اروپايي به شدت تنزل خواهد داد.